۳۷ سال از تولد یک رقیب ماشینی برای استادان شطرنج گذشت
به گزارش خبرگزاری آنا؛ ۳۷ سال پیش در این مقطع زمانی، جامعه فناوری و هوش مصنوعی شاهد یکی از گام‌های مهم در مسیر رقابت ماشین و انسان بود. در سال ۱۹۸۸، کامپیوتر شطرنج‌باز «دیپ ثات» که حاصل تلاش‌های فنگ-هسیونگ هسو، توماس آنانتارامن و موری کمپبل در دانشگاه کارنگی ملون بود، به نمایش عمومی درآمد و توانایی‌های خود را به اثبات رساند. این پروژه نشان داد که یک ماشین با سخت‌افزار و نرم‌افزار تخصصی می‌تواند در یک حوزه پیچیده مانند شطرنج، به سطح عملکرد یک استادبزرگ نزدیک شود.
«دیپ ثات» با استفاده از پردازنده‌های موازی و مدار‌های مجتمع با کاربرد خاص (ASIC) طراحی شده بود. این معماری به سیستم اجازه می‌داد تا حدود ۷۲۰،۰۰۰ موقعیت شطرنج را در هر ثانیه ارزیابی کند. این توان پردازشی در آن زمان بی‌سابقه بود و به کامپیوتر امکان می‌داد تا عمق بیشتری از حرکات احتمالی را تحلیل کرده و تصمیمات استراتژیک اتخاذ کند. موفقیت‌های اولیه این سیستم، از جمله پیروزی بر استادبزرگ شطرنج، بنت لارسن، در سال ۱۹۸۸، توجه شرکت‌های بزرگ فناوری، از جمله IBM را به خود جلب کرد.
شرکت IBM با تشخیص پتانسیل این پروژه، تیم توسعه‌دهنده «دیپ ثات» را استخدام کرد و حقوق مربوط به فناوری آن را به دست آورد. این اقدام، سرآغاز فصل جدیدی از سرمایه‌گذاری این شرکت بر روی محاسبات سطح بالا و هوش مصنوعی بود. هدف IBM فراتر از ساخت یک ماشین شطرنج‌باز بود؛ این پروژه به بستری برای تحقیق و توسعه در زمینه پردازش موازی، طراحی الگوریتم‌های پیچیده و نمایش عمومی قدرت محاسباتی کامپیوتر‌های این شرکت تبدیل شد.
توسعه این فناوری در IBM ادامه یافت و به ساخت کامپیوتر «دیپ بلو» منجر شد. «دیپ بلو» نسخه تکامل‌یافته و بسیار قدرتمندتر «دیپ ثات» بود که با توانایی تحلیل ۲۰۰ میلیون حرکت در ثانیه، در نهایت توانست در سال ۱۹۹۷ در یک مسابقه تاریخی، گری کاسپاروف، قهرمان بلامنازع شطرنج جهان، را شکست دهد. این رویداد نه تنها در دنیای شطرنج، بلکه در افکار عمومی نیز تأثیر عمیقی گذاشت و نشان داد که هوش مصنوعی قادر است در وظایفی که پیش از این منحصراً در اختیار هوش انسانی پنداشته می‌شد، به برتری دست یابد.
رویداد‌های سال ۱۹۸۸ و معرفی «دیپ ثات» را نمی‌توان تولد هوش مصنوعی دانست، زیرا تحقیقات در این حوزه از دهه ۱۹۵۰ آغاز شده بود. با این حال، این پروژه یک نمایش عملی و قابل توجه از کاربرد هوش مصنوعی تخصصی بود. برخلاف هوش مصنوعی عمومی که هدف آن شبیه‌سازی کامل هوش انسانی است، سیستم‌هایی مانند «دیپ ثات» و «دیپ بلو» برای برتری در یک وظیفه مشخص طراحی شده بودند. موفقیت آنها نشان داد که رویکرد «جستجوی بروت فورس» - یعنی تحلیل حجم عظیمی از داده‌ها و احتمالات - می‌تواند در حل مسائل پیچیده به نتایج مؤثری منجر شود.
امروزه، با گذشت بیش از سه دهه از آن زمان، میراث «دیپ ثات» در الگوریتم‌های پیشرفته‌تر، شبکه‌های عصبی و مدل‌های یادگیری ماشین که در زمینه‌های مختلفی از پزشکی و مالی گرفته تا خودرو‌های خودران به کار می‌روند، قابل مشاهده است. آن پروژه اولیه، گامی ضروری در مسیری بود که به توسعه هوش مصنوعی امروزی منجر شد و نشان داد که محدودیت‌های محاسباتی ماشین‌ها به‌طور مداوم در حال جابجایی است.
انتهای پیام/
