۲۵ روز خاموشی در خیابان آزادی؛ بنیاد ملی نخبگان یا بنیاد ملی سکوت؟

به گزارش خبرگزاری آنا؛ نظام و مردم ایران در کنار هم با مقاومتی جانانه برابر تجاوز نظامی ۱۲ روزه رژیم صهیونیستی به خاک ایران ایستادگی کردند. این مقاومت غیورانه، که ریشه در فرهنگ ایثار و شهادت و عشق به میهن دارد، منجر به عقبنشینی و درخواست آتشبس توسط رژیم صهیونیستی و آمریکا به عنوان مهمترین حامی کابینه مستقر در یافای اشغالی شد.
هدف این تجاوز نظامی، علاوه بر ضربه زدن به ارکان نظام جمهوری اسلامی، از بین بردن دستاوردهای علمی و فناوری کشور، بهویژه برنامه هستهای و توان موشکی ایران بود که توسط نخبگان ایرانی توسعه یافته بود، اما در سایه اقتدار و توانمندیهایی که همین نخبگان در جهت تقویت بنیه دفاعی کشور گسترش داده بودند، رژیم صهیونیستی و تسلیحات پیشرفتهاش در برابر اراده پولادین ایرانیان ناکام ماند و ایران توانست با اتکا به نیروهای داخلی و سرمایه انسانی خود از کیان خویش دفاع کند. این پیروزی، نمایش اقتدار و صلابت ملت ایران در برابر تهدیدات خارجی بود.
ترور نخبگان؛ جنایتی علیه پیشرفت علمی ایران
هرچند ایران و مردم سلحشورش با مقاومت خود رژیم صهیونیستی را وادار کردند تا عاجزانه درخواست آتشبس کند اما این رژیم با هدفگذاری بر روی دانشمندان و نخبگان ایرانی، کوشید تا روند پیشرفت علمی و فناوری کشور را مختل سازد.
اقدام ناجوانمردانه رژیم، در راستای ایجاد وحشت در میان جامعه علمی و جلوگیری از توسعه توانمندیهای دفاعی و علمی ایران صورت گرفت. این رژیم با از بین بردن سرمایههای انسانی کشور، به دنبال سلب توانمندیهای دفاعی و علمی ایران بود.
طی تجاوز ۱۲ روزه رژیم صهیونسیتی به خاک ایران، متأسفانه شاهد به شهادت رسیدن تعدادی از دانشمندان و نخبگان برجسته کشور بودیم. از جمله این شهدای گرانقدر میتوان به شهید پروفسور سید امیرحسین فقهی، دانشمند هستهای، پروفسور فریدون عباسی دوانی، عضو هیئت علمی دانشگاه امام حسین(ع)، پروفسور محمدمهدی طهرانچی، عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی، رئیس دانشگاه آزاد اسلامی، پروفسور اکبر مطلبیزاده، فیزیکدان، پروفسور احمدرضا ذوالفقاری، عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی، پروفسور سعید برجی، فیزیکدان، پروفسور منصور عسگری، محقق حوزه فناوریهای پیشرفته، پروفسور علی بکایی کریمی، محقق حوزه علوم مهندسی، پروفسور علی باکویی کتریمی، فیزیکدان، دکتر مجید تجنجاری، پیشگام برجسته هوش مصنوعی، مهندس محمدرضا ذاکریان، متخصص برجسته هوش مصنوعی و محقق فناوری و... اشاره کرد.
این شهادتها، نشاندهنده وحشت رژیم صهیونیستی از اقتدار علمی ایران و تلاش آن برای جلوگیری از پیشرفت کشور است. این اقدامات، مصداق بارز جنایت علیه بشریت و نقض آشکار حقوق بشر است و نباید هرگز فراموش شود.
بنیاد ملی نخبگان در سکوتی کر کننده
نکته قابل تامل که قصد داریم در گزارش فعلی بررسی کنیم، انفعال بنیاد ملی نخبگان در روایتگری مظلومیت دانشمندان ایرانی و کشته شدن آنها به جرم نخبگی است!
باید گفت تا مادامی که واحد روابط عمومی در دستگاهها و ادارات دولتی به سیاق سنتی اداره میشود و شرح وظایف آن به پوشش اخبار رئیس, معاونین و رویدادهای سازمان یا خرج کردن بودجههای سالانه خلاصه میشود، نمیتوان انتظاری بیش از صدور چند بیانیه محکومیت و ابراز تأسف در چنین مواردی از دستگاه داشت، درست همانطور که بنیاد ملی نخبگان در این ۲۵ روز عمل کرده است و اگر کانال اطلاعرسانی بنیاد را زیر و رو کنید، چیزی جز چند پیام تسلیت و محکومیت نمیبینید.
یک روابط عمومی پویا و نوین در چنین شرایطی حتی یک روز را نیز از دست نمیدهد، تا مردم جهان را بیش از پیش نسبت به جنایت صورت گرفته درباره نهاد علم و دانشمندان کشور آگاه کند، این آگاهی هم باید پذیرفت که هرگز به واسطه چند بیانیه محکومیت و تسلیت اتفاق نمیافتد.
پیشنهادهای مختلفی برای بنیاد وجود دارد که این جنایات را برای همیشه به تشت رسوایی دشمنان مردم ایران تبدیل کند، کارهایی مانند تبدیل محل شهادت نخبگان به یادمان، ساخت مستمر و توزیع گسترده محصولات رسانهای خلاصه مانند اینفوگرافیک از خدمات علمی، موشن گرافیک و پویانمایی ویژه نوجوانان ایران و جهان به زبانهای مختلف، استفاده از ظرفیت تبلیغات محیطی در شهرها، تولید پادکست و ویدیو کلیپ در زبانهای مختلف و... برای کوتاه مدت کمک خواهد کرد.
برگزاری رویدادهای بینالمللی و تعریف جوایز به نام نخبگان شهید ایرانی، ساخت سریال، فیلم و پویانمایی بلند از زندگی آنها به زبانهای مختلف، برنامهریزی برای بازدید گردشگران خارجی از یادمانهای آماده شده و دستاوردهای علمی دانشمندان شهید ایرانی، ایجاد یادمان برای شهدای علمی در دفتر نمایندگی دائم ایران در سازمان ملل و... هم پیشنهادهایی اجرایی برای بلند مدت هستند که بنیاد ملی نخبگان برخی را به تنهایی و تعدادی را به کمک دیگر نهادها باید انجام دهد، ولی پر واضح است که این کار زمانی ممکن خواهد بود که روابط عمومی و واحد رسانه بنیاد به شکلی نوین اداره شود و خود را دور از روزمرگیهای معمول اداری کند.
باید در یک ارزیابی کلی و در مجموع گفت که علیرغم قهرمانیهای ملت ایران و جانفشانی نخبگان، بنیاد ملی نخبگان در طول ۱۲ روز تجاوز نظامی و پس از آن، دستکم در عرصه روایتگری مظلومیتها و تلاشهای شهدای علمی کشور آنگونه که شایسته بود، نقش خود را ایفا نکرده است.
این بنیاد که میبایست به عنوان راهبر زیستبوم نخبگانی کشور عمل کند و در خط مقدم دفاع از دستاوردهای علمی و سرمایههای انسانی کشور قرار گیرد، در این برهه حساس، سکوت اختیار کرد.
این در حالی است که بنیاد ملی نخبگان، فقط وظیفه حمایت مادی و معنوی از نخبگان را بر عهده ندارد و باید در روایتگری جنایتهای دشمن و تبیین اهمیت نقش نخبگان در دفاع از کشور نیز پیشگام باشد. شهادت نخبگان به جرم تلاش برای پیشرفت ایران و حتی هدف قرار دادن خانوادههای آنان، همچون آنچه در مورد شهید صدیقی صابر و ۱۱ نفر از اعضای خانوادهاش در آستانه اشرفیه رخ داد، نیازمند روایتگری قوی و پیگیری حقوقی بینالمللی از سوی متولیان امر، از جمله بنیاد ملی نخبگان است.
حمایت از نخبگان نباید محدود به اعطای تسهیلات و گرنتهای مالی یا تسهیلاتی صرف علمی باشد، بلکه باید در ابعاد گستردهتر و در بزنگاههای حساس، مدافع حقیقی آنان باشد.
شاگردان رهرو استادان
هرچند علیرغم تلاشهای مذبوحانهی رژیم صهیونیستی برای ترساندن جوانان ایرانی و سد کردن مسیر پیشرفت علمی کشور، فرهنگ غنی شیعی و ملی ایران، که ریشه در صلابت و پایداری دارد، اجازه کوتاه آمدن در برابر تهدیدها را نمیدهد. هر دانشمند و نخبهای که توسط دشمن به شهادت میرسد، میراثدار دانش و دانشطلبی او، شاگردان پرشور و بااستعدادش هستند که با انگیزه مضاعف، راه استادان خود را ادامه خواهند داد. این چرخه بالندگی علمی، تضمینکننده آیندهای روشن برای ایران است.
شکی نیست که شهادت نخبگان، اراده دشمن را در نابودی علم و دانش ایران ناکام میگذارد و در دل ملت، بذر امید و تعهد به پیشرفت را میپروراند. ایران اسلامی، با اتکا به نیروی ایمان، علم و مقاومت جوانان خویش، همچنان مسیر رشد و تعالی را طی خواهد کرد و هرگونه تجاوز و تهدیدی را به فرصتی برای اثبات اقتدار و صلابت خود تبدیل میکند.
انتهای پیام/