انقلاب پهپادی در جنگلهای بارانی

محققان دانشگاه فلوریدا روشی دقیقتر برای شمارش گونههای حیات وحش با استفاده از پهپادها ایجاد کردهاند. این پیشرفت نقش کلیدی در تأیید بزرگترین محل تخمگذاری شناخته شده برای یک گونه لاکپشت در معرض خطر در جهان ایفا کرد.
تیم تحقیق تصاویر هوایی ضبط شده توسط پهپاد را با مدلسازی آماری پیشرفته ترکیب کرد تا بیش از ۴۱٬۰۰۰ لاکپشت رودخانهای جنوب آمریکای بزرگ را در طول رودخانه گوآپوره در آمازون شناسایی و شمارش کند. نتیجه این تحقیق که در مجله اکولوژی کاربردی منتشر شد، به حفاظتکنندگان روش ارزشمند جدیدی برای پایش دقیقتر جمعیتهای حیوانات در معرض خطر ارائه میدهد.
روشی نوآورانه برای پایش جمعیتهای حیوانی
اسماعیل براک، محقق پسادکتری در مؤسسه علوم غذایی و کشاورزی دانشگاه فلوریدا و مدرسه علوم جنگل، ماهیگیری و ژئوماتیکس گفت: «ما روشی نوآورانه برای پایش کارآمدتر جمعیتهای حیوانی ارائه کردهایم. اگرچه این روش برای شمارش لاکپشتها استفاده میشود، اما میتوان آن را به گونههای دیگر نیز اعمال کرد.»
به گزارش ساینس دیلی (scitechdaily)، این پروژه با کمک محققان سازمان جهانی حفاظت از حیات وحش (WCS) در برزیل، کلمبیا و بولیوی آغاز شد. یکی از گونههایی که این سازمان مستقر در نیویورک آن را پایش میکند، لاکپشت رودخانهای جنوب آمریکای بزرگ است که توسط دزدان شکار میشود که گوشت و تخمهای آن را میفروشند. این لاکپشتها موجوداتی فوقالعاده اجتماعی هستند. مادهها هر سال در ماه جولای یا آگوست برای تخمگذاری در ساحلهای رودخانه گوآپوره بین برزیل و بولیوی گرد هم میآیند.
براک در یک کنفرانس با دانشمندان انجمن حفاظت از حیات وحش (WCS) ملاقات کرد و آنها روش استفاده از پهپادها برای شمارش لاکپشتها را با او به اشتراک گذاشتند. آنها اورتوموزائیکها ایجاد میکنند که تصاویر مرکب بسیار دقیق و با وضوح بالا هستند که با چسباندن صدها عکس هوایی همپوشان با هم ساخته میشوند.
شمارش حیوانات نشان داده شده در اورتوموزائیکها رویکردی سریعتر، دقیقتر و کمتهاجمتر از شمارش حیوانات از زمین است. این روش به تنهایی، با این حال، به این واقعیت توجه نمیکند که حیوانات گاهی در حین مشاهده حرکت میکنند.
محققان دانشگاه فلوریدا و WCS روشی توسعه دادهاند که دقت شمارش را با حذف چندین منبع خطا، از جمله شمارش دوباره (همان فرد چندین بار شمرده شود) و افراد از دست رفته، بهبود میبخشد.
محققان از رنگ سفید برای علامتگذاری پوسته ۱٬۱۸۷ لاکپشت که در ساحل جزیرهای در رودخانه گوآپوره گرد هم آمده بودند، استفاده کردند. در طول ۱۲ روز، یک پهپاد در مسیری دقیق رفت و برگشت چهار بار در روز پرواز کرد و هر بار ۱٬۵۰۰ عکس گرفت. با استفاده از نرمافزار، دانشمندان عکسها را با هم ترکیب کردند و محققان تصاویر مرکب را بررسی کردند.
آنها اطلاعات هر لاکپشت مشاهده شده را ثبت کردند، اگر پوسته آن علامتدار بود و یا حیوان در هنگام عکسبرداری در حال تخمگذاری یا در حال راه رفتن بود، ثبت میشد. با استفاده از این دادهها، آنها مدلهای احتمالی ایجاد کردند که ورود و خروج افراد به منطقه، رفتارهای مشاهده شده لاکپشت و احتمال تشخیص علامت پوسته قابل شناسایی را در نظر میگیرد.
خطاهای آشکار شده در روشهای سنتی
مدلها چندین منبع احتمالی خطا که میتواند از شمارشهای مبتنی بر اورتوموزائیک سنتی ناشی شود را آشکار کرد. تنها ۳۵درصد از لاکپشتهایی که از ساحل استفاده میکردند، در حین پروازهای پهپاد حضور داشتند و به طور میانگین ۲۰درصد از آنهایی که در حال راه رفتن شناسایی شدند چندین بار -برخی تا هفت بار- در اورتوموزائیکها ظاهر میشدند.
مشاهدهگران روی زمین حدود ۱۶٬۰۰۰ لاکپشت را شمردند. محققانی که اورتوموزائیکها را بررسی کردند، بدون توجه به حرکت حیوانات یا علامتگذاری پوستهها، حدود ۷۹٬۰۰۰ لاکپشت را شمردند. اما وقتی مدلهای خود را اعمال کردند، حدود ۴۱٬۰۰۰ لاکپشت را تخمین زدند.
براک گفت: «این اعداد به شدت متفاوت هستند و این برای حفاظتکنندگان مشکل است. اگر دانشمندان نتوانند شمارش دقیقی از افراد یک گونه انجام دهند، چگونه خواهند فهمید که جمعیت در حال کاهش است یا تلاشهای حفاظت از آن موفق بودهاند؟»
این مطالعه روشهایی را توصیف میکند که میتوان رویکرد را به تلاشهای حفاظتی مربوط به گونههای دیگر که با اورتوموزائیکهای مشتق از پهپاد پایش میشوند، تطبیق و اعمال کرد. مطالعات پایش گذشته، شامل کوتاه کردن موی فکها، اتصال طوقهای پررنگ به گوزنها و علامتگذاری بز کوهی با کپسولهای رنگی برای ردیابی حرکت حیوانات در حین شمارش بوده است.
براک گفت: «تیم تحقیق قصد دارد روشهای پایش را با انجام پروازهای اضافی پهپاد در محل تخمگذاری رودخانه گوآپوره و در کشورهای دیگر آمریکای جنوبی که لاکپشت رودخانهای جنوب آمریکای بزرگ در آنها گرد هم میآید، از جمله کلمبیا و احتمالا پرو و ونزوئلا، کامل کند.»
براک افزود: «با ترکیب اطلاعات از چندین بررسی، میتوانیم روندهای جمعیتی را شناسایی کنیم و سازمان جهانی حفاظت از حیات وحش خواهد فهمید که کجا باید در اقدامات حفاظتی سرمایهگذاری کند.»
انتهای پیام/