معاونت علمی از توسعه فناوری تحریک عمقی مغز برای درمان پارکینسون حمایت می‌کند

معاونت علمی از توسعه فناوری تحریک عمقی مغز برای درمان پارکینسون حمایت می‌کند
پروژه توسعه فناوری تحریک عمقی مغز برای درمان بیماری پارکینسون با حمایت ستاد توسعه علوم و فناوری‌های شناختی، با سرمایه‌گذاری ۸۲۰ میلیارد ریال در حال اجراست. این فناوری از جمله طرح‌های راهبردی حوزه علوم شناختی محسوب می‌شود که می‌تواند نقش مهمی در کاهش وابستگی‌های فناورانه و صرفه‌جویی ارزی ایفا کند.

به گزارش خبرگزاری آنا؛ عطاالله پورعباسی، دبیر ستاد توسعه علوم و فناوری‌های شناختی، با اعلام این خبر گفت: «این طرح علاوه بر کاهش هزینه‌های ارزی، زمینه‌ساز تعامل و همکاری گسترده‌تر با شرکت‌های تخصصی و دانش‌بنیان فعال در حوزه علوم شناختی خواهد بود.»

به گفته پورعباسی، یکی از سیاست‌های اصلی ستاد، حمایت از تولید تجهیزات فناورانه داخلی و تشویق پژوهشگران و متخصصان برای دستیابی به خودکفایی و بومی‌سازی فناوری‌های پیشرفته است. او تأکید کرد که حمایت از شرکت‌های دانش‌بنیان در حوزه علوم شناختی در اولویت قرار دارد و تاکنون بیش از ۴۰ محصول در حوزه‌های سلامت دیجیتال، توانبخشی، بازی‌ها و ابزار‌های شناختی، فناوری‌های عصبی، هوش مصنوعی، پردازش داده‌های شناختی و ابزار‌های آموزشی در دستور کار ستاد قرار گرفته‌اند.

پورعباسی همچنین افزود: «جایگزینی محصولات داخلی با نمونه‌های خارجی، تاکنون از خروج حدود ۲۰ میلیون دلار ارز از کشور جلوگیری کرده است.»

دبیر ستاد توسعه علوم شناختی در ادامه تصریح کرد: «حمایت از مراکز فناور و شرکت‌های دانش‌بنیان در چرخه اکوسیستم شناختی، تلاشی مستمر برای بومی‌سازی محصولات و تجاری‌سازی ابزار‌های فناورانه است. این حمایت‌ها با هدف کاهش وابستگی‌ها و ارتقای توان ملی در حوزه تجهیزات شناختی دنبال می‌شود.»

پارکینسون چیست؟

پارکینسون یک بیماری عصبی پیشرونده است که عمدتاً بر حرکت تأثیر می‌گذارد. این بیماری زمانی رخ می‌دهد که سلول‌های عصبی در بخشی از مغز به نام «ساب‌تانتیای نایگرا» که مسئول تولید دوپامین هستند، به‌تدریج از بین می‌روند. دوپامین نقش کلیدی در کنترل حرکات بدن دارد و کاهش آن باعث بروز علائمی مانند لرزش، کندی حرکت، سفتی عضلات و اختلال در تعادل می‌شود.

عوارض بیماری برای بیماران را بیشتر بشناسید

علائم پارکینسون به‌مرور زمان شدت می‌گیرند و می‌توانند زندگی روزمره بیمار را به‌شدت مختل کنند. لرزش دست‌ها، دشواری در راه رفتن، افتادن‌های مکرر، اختلال در گفتار، تغییرات خلقی، افسردگی، مشکلات خواب، یبوست، و کاهش توانایی در انجام حرکات خودکار مانند پلک زدن یا لبخند زدن از جمله عوارض رایج این بیماری هستند.

روش‌های درمانی رایج چه هستند؟

درمان قطعی برای پارکینسون وجود ندارد، اما روش‌هایی برای کنترل علائم آن به‌کار گرفته می‌شود. رایج‌ترین درمان دارویی، استفاده از «لوودوپا» است که به مغز کمک می‌کند دوپامین تولید کند. داروهای دیگر مانند آگونیست‌های دوپامین، مهارکننده‌های MAO-B و آمانتادین نیز برای کنترل علائم تجویز می‌شوند. علاوه بر دارو، فیزیوتراپی، گفتاردرمانی و رژیم غذایی مناسب نیز در بهبود کیفیت زندگی بیماران مؤثرند.

تحریک عمقی مغز؛ درمانی پیشرفته برای مراحل پیشرفته

تحریک عمقی مغز (DBS) یکی از روش‌های پیشرفته درمان پارکینسون است که در مواردی که داروها دیگر مؤثر نیستند، به‌کار می‌رود. در این روش، الکترودهایی در نواحی خاصی از مغز کاشته می‌شوند و با ارسال پالس‌های الکتریکی، عملکرد سلول‌های عصبی تنظیم می‌شود. این فناوری به کاهش لرزش، سفتی عضلات و بهبود توانایی حرکتی کمک می‌کند. اگرچه DBS درمان قطعی نیست، اما می‌تواند به‌طور قابل‌توجهی کیفیت زندگی بیماران را ارتقا دهد و نیاز به دارو را کاهش دهد.

انتهای پیام/

ارسال نظر
گوشتیران
قالیشویی ادیب
رسپینا