همراهی بازی‌سازان با گیمرها در شرایط خاص، همراهی آنها با بازی را افزایش می‌دهد
ابوالفضل صادق، مدیرعامل استودیوی تتراپازل، یکی از استودیو‌های پیشرو در زمینه بازی‌سازی داخلی، در گفت‌وگویی اختصاصی با خبرگزاری آنا، به بررسی تأثیرات اخیر بر صنعت بازی ایران، نقش این حوزه در تسکین روحیه عمومی و اهمیت دسترسی به اینترنت در شرایط بحرانی پرداخت. او ضمن اشاره به چالش‌های پیش روی توسعه‌دهندگان، به نقش اجتماعی و فرهنگی بازی‌های ایرانی در شرایط کنونی پرداخت و درباره آینده این صنعت صحبت کرد.
هنر مقاومت در قالب دیجیتال
به نظر شما حوادث اخیر، می‌تواند انگیزه‌بخش برای بازی‌سازان ایرانی در خلق آثاری با مضامین مقاومتی، ملی یا انسانی باشد؟
امکان خلق آثاری با این مضامین وجود دارد، ولی بیشتر بستگی به این دارد که آیا شرایط مهیا است یا خیر. وقتی جنگ رخ می‌دهد و اینترنت محدود یا قطع می‌شود، عملاً ابزار کار بازی‌سازان از آنان گرفته می‌شود. در چنین شرایطی، حتی اگر بازی‌ساز تمایل داشته باشد که اثر هنری در حوزه مقاومت تولید کند، قادر به انجام آن نخواهد بود. این موضوع باعث می‌شود نه تنها نتواند کاری انجام دهد، بلکه محصولات موجود نیز با مشکلاتی رو‌به‌رو شوند و فروش آنها به مشکل بخورد. بسیاری از بازی‌ها، به ویژه آنهایی که سرورهایشان خارج از ایران قرار دارد، دسترسی کاربران را به طور کامل از دست داده‌اند. بنابراین، در حال حاضر بستر مناسبی برای خلق آثار هنری در حوزه بازی وجود ندارد.
بازی‌سازان در خط مقدم حفظ معنویت جوانان
در شرایط فعلی، چگونه بازی‌ها می‌توانند نقش تسکین‌دهنده برای جامعه ایرانی، به ویژه کودکان و نوجوانان، داشته باشند؟
پویش «همه بازی» به عنوان یک مسئولیت اجتماعی، فرصتی برای درگیر کردن کاربران با بازی‌ها فراهم کرد تا بتوانند کمی از فضای جنگ فاصله بگیرند. برخی از استودیوها سعی کردند با تغییر محتوای بازی، بنر‌های جدید و عکس‌هایی با مضامین هویتی و ملی، حس همدلی با کاربران را القا کنند. به عنوان مثال، استودیوی ما پرچم ایران را در اسپلش صفحه بازی قرار داد و تلاش کردیم پیامی از حضور در کنار مردم منتقل کنیم. همچنین، برخی از استودیوها مسابقاتی برگزار کردند تا مشارکت کاربران را افزایش دهند. در برخی موارد، الماس و سکه رایگان در اختیار تمامی کاربران قرار گرفت تا حتی کسانی که در حالت عادی هزینه‌ای نمی‌کنند، احساس کنند بخشی از این فضای مجازی هستند. این پویش به نظر موفق بود و بسیاری از بازی‌ها در آن شرکت کردند.
این نوع اقدامات باعث افزایش اعتماد و وفاداری نسبت به بازی می‌شود. هر کاربری عمر معینی در بازی دارد؛ به عنوان مثال این طول عمر در بازی‌های ما سه ماه است. اما وقتی بازی‌ساز از نظر روحی با کاربران همدلی کند و پیامی از حضور در کنار آنها منتقل کند، موجب می‌شود که کاربران بیشتری در بازی بمانند. این امر به طور مستقیم بر روی فعالیت استودیوها تأثیر می‌گذارد.
وقتی بازی‌ها بیشتر از سرگرمی می‌شوند
با توجه به اینکه شاهد خروش دوباره عرق ملی و هویت‌های فرهنگی در جامعه ایرانی هستیم، نقش بازی‌سازان ایرانی در توسعه فرهنگی و همراهی با روحیه جامعه چه خواهد بود؟
در شرایط کنونی، مهم‌ترین چیز برای بازی‌سازان، زنده ماندن است، باید زنده بمانند که بتوانند آثاری خلق کنند. در این میان، اینترنت به عنوان ابزار اصلی فعالیت استودیوها، نقش برجسته‌ای دارد. نبود اینترنت برای جامعه دیجیتال، بدتر از خود جنگ است. توسعه‌دهندگانی که روزانه با اینترنت کار می‌کنند، در صورت قطع آن، نمی‌توانند هیچ اقدامی انجام دهند. این موضوع آسیب‌های بیشتری نسبت به جنگ می‌تواند به بار آورد. از این رو، توقع ما از دولت این است که در هر شرایطی، این بستر را فراهم نگه دارد و اینترنت را قطع نکند و روش‌های دیگری را برای مقابله با حملات سایبری در پیش بگیرد.
انتهای پیام/
