آلبانی میخواهد هوش مصنوعی را جایگزین وزرای فاسد کند!

در عصری که دولتها در سراسر جهان به دنبال بهرهگیری از فناوریهای نوین هستند، آلبانی با مطرح کردن یک ایده بسیار جسورانه، توجهات بینالمللی را به خود جلب کرده است: استفاده از هوش مصنوعی برای اداره کشور. ادی راما، نخستوزیر آلبانی، پیشنهاد کرده است که در آینده، یک وزارتخانه میتواند به طور کامل توسط هوش مصنوعی اداره شود تا دیگر هیچ اثری از خویشاوندسالاری یا تضاد منافع وجود نداشته باشد.
این ایده در کشوری مطرح میشود که دههها با فساد ساختاری و جرایم سازمانیافته دست و پنجه نرم کرده است. گذر سریع از یک اقتصاد متمرکز به بازار آزاد در دهههای گذشته، فرصتهای زیادی برای سوءاستفاده ایجاد کرد. این فساد که در تمام سطوح جامعه، از ادارات دولتی گرفته تا قراردادهای بزرگ، ریشه دوانده، اعتماد عمومی را از بین برده و مانع توسعه اقتصادی شده است. در چنین شرایطی، برخی سیاستمداران راهحل را در سپردن مسئولیتها به یک الگوریتم بیطرف و خستگیناپذیر میبینند.
بن بلوشی، وزیر سابق دولت محلی آلبانی، یکی از حامیان جدی این طرح است. او میگوید: «جوامع توسط هوش مصنوعی بهتر از ما اداره خواهند شد، زیرا اشتباه نمیکند، حقوق نمیخواهد، فاسد نمیشود و از کار دست نمیکشد.» این دیدگاه، هرچند آرمانگرایانه، نشاندهنده عمق ناامیدی از سیستمهای انسانی موجود در این کشور است. ایده یک وزیر هوش مصنوعی که تحت تأثیر رشوهها، فشارهای سیاسی یا منافع شخصی قرار نمیگیرد، برای شهروندانی که سالها با این مشکلات دست و پنجه نرم کردهاند، بسیار جذاب به نظر میرسد.
به گزارش Futurism، اگرچه این طرح در حال حاضر بیشتر جنبه نظری دارد، اما نخستوزیر راما حتی پا را فراتر گذاشته و گفته است که رأیدهندگان میتوانند در آینده به طور فرضی یک الگوریتم هوش مصنوعی را به عضویت شورای وزیران انتخاب کنند و آلبانی را به اولین کشوری تبدیل کنند که یک دولت کامل با وزرای هوش مصنوعی و یک نخستوزیر دارد. این ایده سوالات عمیق فلسفی و عملی را به همراه دارد: چه کسی ارزشها و اولویتهای این هوش مصنوعی را برنامهریزی خواهد کرد؟ و در صورت بروز یک تصمیم اشتباه، چه کسی پاسخگو خواهد بود؟
این ایده در حالی مطرح میشود که آلبانی ارتباط جالبی با دنیای هوش مصنوعی دارد؛ میرا موراتی، کارآفرین آلبانیایی-آمریکایی، به عنوان مدیر ارشد فناوری سابق اوپنایآی، نقش کلیدی در تبدیل این شرکت به غول امروزی ایفا کرده است. با این حال، مشخص نیست که آیا شهرت یک فرد میتواند به حل مشکلات ریشهدار فساد در یک کشور کمک کند یا خیر. به نظر میرسد یک دولت مبتنی بر هوش مصنوعی بعید است بتواند به تنهایی این وضعیت پیچیده را تغییر دهد، اما به گفته برخی ناظران، احتمالاً نمیتواند اوضاع را از این بدتر کند. البته این رویکرد نیز خالی از خطر نیست؛ یک دولت هوش مصنوعی میتواند فاقد همدلی انسانی باشد، مسئولیتپذیری آن نامشخص است و همواره این ریسک وجود دارد که توسط برنامهنویسانش برای اهداف خاصی دستکاری شود و نوع جدید و پیچیدهتری از کنترل را به وجود آورد.
انتهای پیام/