همزاد دیجیتال، آیینهای زنده از شهر

دوقلوی دیجیتال در اصل یک نسخه مجازی از یک شیء یا سیستم در دنیای واقعی است که با دادههای زنده و مداوم از حسگرها، ماهوارهها و پهپادها ساخته میشود. در شهرها این دادهها از وسایل نقلیه، ساختمانها و زیرساختها جمعآوری شده و با اطلاعات هوش مصنوعی، اینترنت اشیاء و دستگاههای هوشمند ترکیب میشود.
دادهها بهصورت زنده از محیط واقعی به دوقلوی دیجیتال منتقل میشوند، بنابراین تغییرات در دنیای واقعی بلافاصله در مدل مجازی منعکس میگردد. مثل این است که یک آینه دیجیتال زنده از یک شهر، کارخانه، یا حتی بدن انسان داشته باشیم
راهی برای اتصال به دنیای واقعی
دادهها بهصورت زنده از محیط واقعی به دوقلوی دیجیتال منتقل میشوند، بنابراین تغییرات در دنیای واقعی بلافاصله در مدل مجازی منعکس میگردد. مثل این است که یک آینه دیجیتال زنده از یک شهر، کارخانه، یا حتی بدن انسان داشته باشیم. این آینه فقط تصویر را نشان نمیدهد، بلکه تغییرات را لحظهبهلحظه ثبت میکند و حتی میتواند آینده را هم پیشبینی کند.
فرض کنید «گوگل مپ» (Google maps) دیگر فقط نقشه خیابانها نیست، بلکه همزمان ترافیک زنده، مصرف برق ساختمانها، حرکت اتوبوسها، وضعیت هوا، یا حتی میزان آلودگی هوا را هم نشان دهد. این در واقع یک مثال ساده از مدلهای دوقلوی دیجیتال شهری است.
شیوه نوین مدیریت شهری در آیندهای نزدیک
گزارشی از خبرگزاری رویترز (Reuters) خبر داده است که، امروز شهرهایی از هوستون تا سنگاپور از ابزارهای پیشرفته دوقلوهای دیجیتال برای مدیریت منابع طبیعی و خدمات شهری استفاده میکنند، این خدمات برای پایش آبهای زیرزمینی، مقابله با دورههای گرمایی، کاهش آلودگی هوا و مدیریت کارآمد پسماند استفاده میشود.
طبق پژوهشها، تا سال ۲۰۲۵ بیش از ۵۰۰ شهر از این فناوری استفاده خواهند کرد و برآورد میشود که تنها در زمینه طراحی و مدیریت زیرساختها تا سال ۲۰۳۰ حدود ۲۸۰ میلیارد دلار صرفهجویی شود.
شاید وقت آن رسیده است که مدیران شهری به این سوال پاسخ دهند که آیا آنها صرفا تماشاگر تغییرات اقلیمی و بحرانهای شهری خواهند بود یا آگاهانه در مسیر بازآفرینی شهرها گام برمیدارند؟
اهمیت دیجیتال توین در مدیریت شهری
بهبود حمل و نقل و شناسایی الگوهای ترافیک از جمله کاربردهای این فناوری در زندگی شهری است. در گزارشها اشاره شده که در شهر لسآنجلس، با کمک بنیاد (Open Mobility) یک دوقلوی دیجیتال ساخته شده است تا شبکه حملونقل شهر را مدیریت کرده و الگوهای ترافیک مربوط به اسکوترهای برقی و تاکسیهای اینترنتی را تحلیل کند.
کاربرد دیگر این فناوری، مدیریت افزایش دما و گرمای شهری است. پژوهشگران میگویند الگوریتمهای یادگیری ماشین میتوانند با توجه به تراکم ساختمان و پوشش گیاهی پیشبینی کنند چه مناطقی در معرض این مسئله افزایش دما قرار دارند. این پیشبینی به شهرداریها کمک میکند با اقداماتی مثل کاشت درخت، بامهای سبز و ایجاد پارکها دما را کنترل کنند.
دیگر مزیت استفاده از دوقلوی دیجیتال توانایی کنترل و ذخیرهسازی انرژی به صورت هوشمند است. در گزارشها آمده است که در آمستردام سیستم (LIFE) با کمک دوقلوهای دیجیتال برق شبکه را پایدار کرده و انرژی مازاد مانند برق تولیدی پنلهای خورشیدی استادیوم شهر را ذخیره میکند.
مدیریت پسماند نیز از جمله کاربردهای استفاده شده در شهر در پرتوریا (آفریقای جنوبی) است، که از دیجیتال توین برای شناسایی مراکز دفع زباله و بهینهسازی مسیرهای جمعآوری استفاده میکنند.
در شهر لیسبون (پرتغال) نیز از شبیهسازها برای پیشبینی و مدیریت سیلابها استفاده میشود. این مدلها به برنامهریزان کمک کردهاند تونلهایی بسازند که جریان آب را از مناطق حساس منحرف کند. پیشبینی میشود این زیرساخت طی ۱۰۰ سال آینده مانع وقوع ۲۰ سیلاب بزرگ شود و صدها میلیون یورو صرفهجویی کند.
آمادگی برای بحرانهای جهانی
بر اساس گزارش نهاد علمی بینالمللی تغییر اقلیم سازمان هواشناسی (IPCC)، تا سال ۲۰۵۰، میلیونها نفر دیگر در شهرها با خطر دمای بالا، بالا آمدن سطح دریا و امواج طوفانی مواجه میشوند. شهرها باید ساختار خود را طوری تغییر دهند که در برابر این تهدیدها مقاوم شوند؛ در حالی که با مشکلاتی مثل نابرابری اجتماعی و مسائل بهداشتی هم روبهرو هستند.
جف مریت (Jeff Merritt) از مجمع جهانی اقتصاد در اینباره میگوید: شهرهایی مانند آمستردام، سنگاپور، هوستون، توکیو و کپنهاگ نشان دادهاند که دوقلوهای دیجیتال میتوانند به تقویت تابآوری در برابر سیل و سایر بحرانهای اقلیمی کمک کنند.
دیجیتال توین برخلاف مدلهای معمولی که ایستا هستند و تنها در یک زمان خاص ساخته میشوند، دوقلوی دیجیتال همیشه زنده و پویا است؛ یعنی به طور مداوم با دادههای واقعی بهروزرسانی میشود و قابلیت یادگیری و بهبود مستمر دارد.
اجرای دوقلوهای دیجیتال نیازمند همکاری گسترده میان دولتها، شرکتها، توسعهدهندگان و شهروندان است. باید بدانیم تجربههایی هم در مخالفت با این فناوری به دلیل شکستن حریمخصوصی شهروندان نیز وجود دارد، اما با اینحال با توجه به بحرانهای پیشرو، با کلید شفافیت و جلب اعتماد عمومی میتوان از این فناوری برای بهبود زندگی و تجربه شهری استفاده کرد؛ و شاید وقت آن رسیده است که مدیران شهری به این سوال پاسخ دهند که آیا آنها صرفا تماشاگر تغییرات اقلیمی و بحرانهای شهری خواهند بود یا آگاهانه در مسیر بازآفرینی شهرها گام برمیدارند؟
انتهای پیام/