مدیرعامل زیرساخت پینگ بالای بازی‌ها را گردن اپراتورها انداخت!
به گزارش خبرگزاری آنا؛ بهزاد اکبری، مدیرعامل شرکت ارتباطات زیرساخت مدتی قبل، در میکروبلاگ اجتماعی آمریکایی ایکس با انتشار پستی، توجه کاربران و کارشناسان را به کیفیت لایۀ خدمات دسترسی، شبکۀ انتقال شهری و اپراتوری جلب کرد. او در پست خود نوشت: «ما بسیاری از گیم‌ها را از همسایه‌های جنوبی می‌گیریم، تاخیر میانگین تعدادی از این گیم‌ها را اندازه‌گیری کردیم، این تاخیر از شبکه زیرساخت در شیراز حدود ۱۸ میلی‌ثانیه است ولی از شبکه اپراتورهای مختلف مطابق جدول زیر بیشتر است.»
اکبری در ادامه تأکید کرد که چالش اصلی کیفیت سرویس کاربران مربوط به شبکه‌های داخل شهری و لایه دسترسی است. این اظهار نظر، به‌ویژه در شرایطی که کاربران ایرانی با مشکلاتی مانند لگ در بازی‌های آنلاین و کندی در ارتباطات مواجه‌اند، اهمیت ویژه‌ای دارد. پیام او بار دیگر لزوم بازنگری در ساختار شبکه‌های شهری و بررسی علل ضعف در لایه‌های پایینی ارتباطی را خاطرنشان کرد.
پینگ و RTT چیست؟
پینگ، در ساده‌ترین تعریف، مدت زمانی است که یک بسته داده از دستگاه کاربر به سرور مقصد ارسال شده و پاسخ آن دریافت می‌شود. این شاخص بر حسب میلی‌ثانیه اندازه‌گیری می‌شود و یکی از مهم‌ترین معیار‌های سنجش کیفیت اتصال اینترنتی است. هرچه پینگ پایین‌تر باشد، ارتباط سریع‌تر و روان‌تری برقرار می‌شود.
RTT یا Round-Trip Time نیز مفهومی مشابه دارد، اما با جزئیات فنی بیشتر. RTT شامل مجموع تأخیر‌های مختلفی است که در مسیر رفت و برگشت داده‌ها رخ می‌دهد، از جمله تأخیر پردازش در سرورها، تأخیر صف در روترها، و تأخیر انتشار در مسیر‌های فیزیکی. این شاخص در تحلیل‌های شبکه‌ای برای ارزیابی عملکرد زیرساخت‌ها و کیفیت تجربه کاربر نهایی بسیار حیاتی است.
چرا پینگ پایین برای گیمر‌ها حیاتی است؟
در دنیای بازی‌های آنلاین، زمان واکنش یکی از عوامل تعیین‌کننده در موفقیت بازیکن است. پینگ بالا باعث تأخیر در اجرای دستورات، لگ‌های ناگهانی، و ناهماهنگی میان عملکرد بازیکن و اتفاقات درون بازی می‌شود. این موضوع به‌ویژه در بازی‌های رقابتی و بازی‌های ورزشی آنلاین، تأثیر مستقیم بر نتیجه دارد.
گیمر‌ها برای داشتن تجربه‌ای روان و بدون اختلال، نیازمند اتصال پایدار با پینگ پایین هستند. در شرایطی که تأخیر از شبکه زیرساخت ۱۸ میلی‌ثانیه است، اما از شبکه اپراتورهای شهری بیشتر می‌شود، این تفاوت می‌تواند منجر به نارضایتی گسترده در میان کاربران شود. به همین دلیل، کیفیت شبکه‌های انتقال و دسترسی باید به‌گونه‌ای طراحی شود که کمترین تأخیر ممکن را ایجاد کند.
عوامل مؤثر بر پینگ و RTT
عوامل متعددی می‌توانند بر پینگ و RTT تأثیر بگذارند. یکی از مهم‌ترین آنها توپولوژی شبکه است؛ یعنی نحوه طراحی مسیر‌های انتقال داده. اگر مسیر داده‌ها از نقاط متعدد عبور کند یا از مسیر‌های غیر بهینه استفاده شود، تأخیر افزایش می‌یابد. همچنین کیفیت تجهیزات مانند روترها، سوئیچ‌ها و فیبر‌های نوری نقش مهمی در کاهش یا افزایش این شاخص‌ها دارد.
ازدحام شبکه نیز عامل دیگری است که می‌تواند باعث افزایش RTT شود. در ساعات اوج مصرف، ترافیک بالا در مسیر‌های انتقال باعث ایجاد صف‌های طولانی در تجهیزات و در نتیجه افزایش تأخیر می‌شود.
علاوه بر این، فاصله جغرافیایی میان کاربر و سرور، نوع پروتکل‌های ارتباطی، و وجود یا نبود CDNها نیز در تعیین کیفیت نهایی ارتباط مؤثرند.
هشدار‌های وزیر ارتباطات دولت سیزدهم درباره ظرفیت شبکه‌های انتقال شهری
عیسی زارع‌پور، وزیر سابق ارتباطات در دولت سیزدهم، در دوره مدیریتی خود چندبار نسبت به وضعیت نامطلوب شبکه‌های انتقال درون‌شهری هشدار داده بود و تلاش‌هایی هم برای بهبود این وضعیت کرد.
او در یکبار در همین خصوص اعلام کرده بود: «در برخی استان‌ها، شبکه تجمیع و انتقال به‌قدری فرسوده است که پاسخگوی نیاز‌های امروزی کاربران نیست.»
زارع‌پور همچنین یکبار دیگر تأکید کرده بود که توسعه شبکه‌های انتقال باید در اولویت قرار گیرد، چرا که بدون آن، حتی با توسعه فیبرنوری یا ارتقاء لایه دسترسی، کیفیت نهایی خدمات بهبود نخواهد یافت.
چرا اپراتورها نتوانستند شبکه‌های انتقال را توسعه دهند؟
اپراتورها با چالش‌های متعددی در مسیر توسعه شبکه‌های انتقال مواجه‌اند. یکی از مهم‌ترین آنها نبود مدل اقتصادی پایدار است. تعرفه‌های پایین و محدودیت‌های درآمدی باعث شده سرمایه‌گذاری در لایه‌های زیرساختی برای اپراتورها توجیه اقتصادی نداشته باشد. در نتیجه، توسعه شبکه‌های انتقال به تعویق افتاده یا با کیفیت پایین انجام شده است.
البته اینکه اپراتورها زیاده خواهی کنند و حرف از آزادسازی کامل و قیمت‌گذاری دلبخواهی بزنند، درست نیست. تغییرات قیمتی باید با در نظر گرفتن شرایط معیشت مردم و با شیلی ملایم انجام شود. به این معنا که شیوه‌ای شبیه به نرخ گذاری سالانه حمل و نقل درون و برون شهری تنظیم و اجرایی شود که تعرفه‌ها هرساله براساس نرخ تورم بانک مرکزی مورد بازبینی قرار گیرند. اپراتورها شرکت‌های خصوصی یا نیمه خصوصی هستند و دولت نمی‌تواند برای کنترل قیمت ارتباطات تضعیف شدن آنها را نادیده بگیرید، حفظ و بهبود کیفیت توسط آنها فقط از مسیر انتخاب میان دوگانه تغییر تعرفه یا صفر کردن سهم دولت از درآمد آنها می‌گذرد که امروز رقم ناخالص آن ۲۸ درصد و رقم خالصش حدود ۱۵ درصد برای اپراتورهای همراه است.
علاوه بر این، پیچیدگی‌های اداری و حقوقی مانند دریافت مجوز حفاری، تعامل با شهرداری‌ها، و نبود مشوق‌های دولتی نیز مانع توسعه بوده‌اند. اپراتورها بار‌ها اعلام کرده‌اند که برای توسعه شبکه‌های انتقال نیازمند همکاری بین‌نهادی و اصلاح سیاست‌های تعرفه‌ای هستند تا بتوانند زیرساخت‌های پایدار و با کیفیت ایجاد کنند.
لزوم نوسازی شبکه انتقال توسط مخابرات
شرکت مخابرات ایران به‌عنوان مالک بخش عمده‌ای از شبکه انتقال کشور، نقش کلیدی در بهبود کیفیت ارتباطات دارد. با توجه به فرسودگی تجهیزات و مسیر‌های انتقال، تسریع در نوسازی این شبکه‌ها ضروری است. بدون این نوسازی، حتی با توسعه لایه‌های دیگر هم، کیفیت خدمات نهایی آنچنان بهبود نخواهد یافت.
نوسازی شبکه انتقال نیازمند سرمایه‌گذاری گسترده، به‌روزرسانی تجهیزات، و بازنگری در مدل‌های همکاری با اپراتورهاست. اگر مخابرات بتواند این مسیر را با حمایت دولت و اصلاح سیاست‌های تعرفه‌ای طی کند، می‌توان انتظار داشت که کیفیت ارتباطات در کشور به‌طور چشمگیری ارتقاء یابد.
نقش توسعه فیبرنوری و ظرفیت‌سازی اپراتورها
توسعه کامل فیبرنوری در سراسر کشور یکی از راهکار‌های اساسی برای بهبود کیفیت ارتباطات است. فیبرنوری با ظرفیت بالا و تأخیر پایین، می‌تواند زیرساختی مناسب برای انتقال داده‌ها فراهم کند. اگر این توسعه به‌صورت سراسری و با مشارکت اپراتورها انجام شود، بسیاری از مشکلات فعلی در شبکه‌های انتقال حل خواهد شد.
همچنین، ورود اپراتورهای جدید به حوزه انتقال و ایجاد شبکه‌های مستقل می‌تواند رقابت سالمی ایجاد کند. این رقابت منجر به افزایش کیفیت، کاهش قیمت، و تنوع خدمات خواهد شد. ظرفیت‌سازی توسط اپراتورها در لایه انتقال، به‌ویژه در مناطق شهری، می‌تواند تجربه کاربران را به‌طور چشمگیری بهبود بخشد.
تأثیر سرکوب تعرفه‌ای بر کیفیت خدمات
طی سال‌های اخیر، سیاست‌های تعرفه‌ای دولت باعث شده اپراتورها نتوانند درآمد کافی برای توسعه زیرساخت‌ها کسب کنند. تعرفه‌های پایین و عدم تناسب آن با هزینه‌های نگهداری و توسعه شبکه، باعث کاهش کیفیت خدمات شده است. این موضوع به‌ویژه در لایه دسترسی، یعنی جایی که کاربر نهایی با شبکه ارتباط برقرار می‌کند، تأثیر منفی داشته است.
مدیران اپراتورها و کارشناسان بار‌ها گفته‌اند که ادامه این روند منجر به افت کیفیت، کاهش نوآوری، و عقب‌ماندگی فناوری خواهد شد. اگر سیاست‌های تعرفه‌ای اصلاح نشود و مدل اقتصادی پایدار برای اپراتورها ایجاد نگردد، نمی‌توان انتظار داشت که کیفیت خدمات در کشور به سطح مطلوب برسد.
ضرورت بازنگری در سیاست‌های زیرساختی
اهمیت شاخص‌هایی مانند پینگ و RTT در تجربه کاربران، به‌ویژه در حوزه‌هایی مانند بازی‌های آنلاین، بازنگری در سیاست‌های زیرساختی، تعرفه‌ای و توسعه‌ای را ضروری می‌کند. تنها با اصلاح مدل‌های اقتصادی، نوسازی شبکه‌های انتقال، و توسعه فیبرنوری می‌توان به کیفیت مطلوب در لایه دسترسی و رضایت کاربران دست یافت.
انتهای پیام/
