رفع تحریمهای سوریه؛ آغاز رسمی غارت قانونی منابع نفت و انرژی توسط آمریکا

به گزارش خبرگزاری آنا، جنگ سوریه که با ورود تروریستهای تکفیری، مداخلات گسترده خارجی و سیاستهای تهاجمی غرب وارد مرحلهای ویرانگر شده بود، اکنون به نقطهای رسیده که آمریکا، با تغییر بازیگران و ابزارها، مدل جدیدی از استعمار اقتصادی را در این کشور پیادهسازی میکند. روندی که از اشغال میادین نفتی سوریه آغاز شد و امروز تحت عنوان «رفع تحریمها» و «بازسازی سوریه» در حال تثبیت است.
این گزارش با نگاهی امنیتی-منطقهای و با تمرکز بر پشت پرده سیاسی و اقتصادی این تحولات، روند تدریجی غارت منابع سوریه توسط آمریکا، نقش احمد الشراع (ابو محمد الجولانی) به عنوان بازیگر نقشه آمریکایی و واکنش کشورهای منطقه و اروپا را به تفصیل بررسی میکند.
بیوگرافی احمد الشراع؛ تروریستی که رئیسجمهور شد
تولد و شکلگیری شخصیتی
احمد حسین الشراع، مشهور به ابو محمد الجولانی، در سال ۱۹۸۲ در ریاض عربستان سعودی به دنیا آمد. خانواده او اصالتاً سوری و از اهالی منطقه جولان اشغالی هستند. او در دوران جوانی جذب تفکرات سلفی جهادی شد و با آغاز جنگ عراق، به القاعده پیوست.
ارتباط با آمریکا؛ زندان بوکا، نقطه عطف
الشراع مدتی در زندان بوکا، تحت مدیریت ارتش آمریکا در عراق زندانی بود. زندانی که بعدها به «دانشگاه داعش» معروف شد و بسیاری از فرماندهان داعش از همین زندان سربرآوردند. تحلیلگران معتقدند که پروژه داعش عملاً در بوکا توسط آمریکا مهندسی شد.
صعود به قدرت؛ از القاعده تا هیئت تحریر الشام
الشراع پس از آزادی، به سوریه بازگشت و با تشکیل جبهه النصره (شاخه القاعده در سوریه) وارد میدان نبرد علیه دولت بشار اسد شد. پس از مدتی از داعش جدا شد و گروه خود را به «هیئت تحریر الشام» تغییر داد. او برای فریب افکار عمومی غرب، اعلام کرد که ارتباطش با القاعده قطع شده است.
با این تغییر ظاهری، آمریکا به تدریج به او نزدیک شد. گرچه در ظاهر جایزه ۱۰ میلیون دلاری برای سر او تعیین شده بود، اما عملاً هیچگاه هدف حملات مستقیم آمریکا قرار نگرفت. برعکس، در سالهای بعد، مناطق تحت کنترل او به یکی از خطوط قرمز آمریکا در سوریه تبدیل شد.
ایفای نقش جدید؛ جولانی دستنشانده واشنگتن
امروز احمد الشراع با حمایت کامل آمریکا، رئیس دولت موقت سوریه است. دولتی که مأموریت آن تسهیل حضور نظامی، اقتصادی و سیاسی آمریکا در سوریه و اجرای طرحهای نفتی غرب است.
رفع تحریمها؛ معامله نفت در برابر مشروعیت
- اهداف آمریکا از لغو تحریمها
لغو بخشی از تحریمهای سوریه که اخیراً توسط مقامات آمریکایی اعلام شده، بخشی از معامله آشکار با دولت موقت شراع است. اهداف اصلی آمریکا عبارتند از:
- تسهیل حضور رسمی شرکتهای نفتی آمریکایی و اروپایی در خاک سوریه
- تثبیت اشغال نظامی میادین نفتی در شرق سوریه
- بازگشایی سفارت آمریکا در دمشق پس از ۱۴ سال
- مشروعیتبخشی به دولت موقت احمد الشراع به عنوان شریک سیاسی و اقتصادی غرب
غارت قانونی نفت سوریه؛ ورود به فاز جدید
طی این توافقات، آمریکا روند قاچاق نفت سوریه که از سال ۲۰۱۲ بهصورت خاموش انجام میشد را اکنون در پوشش قراردادهای رسمی و توافقات قانونی پیش میبرد.
آمریکا قصد دارد تا میادین کلیدی نفت و گاز سوریه نظیر «العمر» و «رمیلان» را بهطور کامل در اختیار شرکتهای آمریکایی و اروپایی قرار دهد؛ آن هم در شرایطی که سهم واقعی ملت سوریه از این منابع تقریباً هیچ است.
اسناد قراردادهای نفتی؛ انتقال رسمی مالکیت منابع
- طبق اسناد منتشر شده در منابع غربی
- میدان نفتی «العمر» به شرکت آمریکایی Delta Crescent Energy واگذار شده است.
- میدان نفتی «رمیلان» به شرکت Global Development Corporation اختصاص یافته است.
- صادرات فسفات سوریه به شرکتهای فرانسوی و آلمانی در حال برنامهریزی است.
برخی برآوردهای غیررسمی نشان میدهند بخش عمدهای از سود خالص این قراردادها در اختیار شرکتهای غربی است، اما آمار دقیق به طور عمومی منتشر نشده است
این در حالی است که آمریکا، از سال ۲۰۱۲ تاکنون، بدون هیچ سند و قرارداد رسمی، نفت سوریه را با روشهای قاچاق از مرزهای عراق و ترکیه خارج میکرده است؛ حال این غارت، رسماً قانونی شده است.
واکنشهای منطقهای و بینالمللی | کشورهای عربی؛ نارضایتی زیرپوستی
- مصر
با بازگشت سوریه به اتحادیه عرب موافق است، اما نسبت به سیطره آمریکا بر منابع سوریه ابراز نگرانی کرده است.
- عراق
سالها نسبت به قاچاق نفت سوریه ناراضی بود، اما اکنون با رسمی شدن قراردادها، نقش عراق به مسیر عبور نفت تثبیت شده است.
- عربستان و امارات
به دنبال سرمایهگذاری در بازسازی سوریه هستند، اما در رقابت با نفوذ آمریکا عملاً کنار گذاشته شدهاند.
کشورهای اروپایی؛ استقبال سودجویانه
- فرانسه و آلمان
رسماً از لغو تحریمها حمایت کردهاند و شرکتهای نفتی این کشورها بخشی از قراردادهای جدید را در اختیار گرفتهاند.
- اتحادیه اروپا
در بیانیهای از فرصتهای اقتصادی جدید در سوریه استقبال کرده، اما درباره اشغال منابع توسط آمریکا سکوت کرده است.
تحلیلگران معتقدند اروپا برای کاهش وابستگی به نفت روسیه، عملاً چشم خود را بر اشغالگری نفتی آمریکا در سوریه بسته است.
سکوت جولانی؛ همکاری یا خیانت؟
احمد الشراع در سخنان اخیر خود، بر بازسازی اقتصادی سوریه تاکید کرده، اما هیچ اشارهای به اشغال منابع کشور توسط آمریکا یا حضور نیروهای بیگانه در خاک سوریه نکرده است.
برخی کارشناسان معتقدند او عملاً منافع ملی سوریه را قربانی بقای سیاسی خود کرده و در نقش واسطه آمریکا برای غارت منابع عمل میکند.
شراع در برابر تجاوزات ترکیه، حملات مکرر اسرائیل و غارت علنی آمریکا، کاملاً سکوت کرده است؛ سکوتی که در تحلیلهای امنیتی به معنای «همدستی» تلقی میشود.
آغاز استعمار اقتصادی نوین در سوریه
تصمیم آمریکا برای لغو تحریمها، بازگشایی سفارت و امضای قراردادهای رسمی با دولت موقت شراع، بیش از آنکه نشانه صلح و بازسازی باشد، آغاز یک مرحله جدید از استعمار اقتصادی رسمی و قانونی در سوریه است.
آمریکا که سالها منابع سوریه را بهصورت غیرقانونی غارت میکرد، اکنون با ابزارهای دیپلماتیک و قراردادهای رسمی، این غارت را قانونی کرده است.
دولت احمد الشراع، با پیشینهای تاریک از ارتباط با القاعده، داعش و پروژههای امنیتی آمریکا و اسرائیل، اکنون به شریک اقتصادی واشنگتن در سوریه تبدیل شده است.
ملت سوریه که بیش از یک دهه زیر آتش جنگ و ویرانی زنده ماندند، اکنون با چالشی تلخ مواجه شدهاند: چالش غارت رسمی و استعمار اقتصادی؛ تهدیدی که استقلال، منابع و آینده کشورشان را به مخاطره انداخته است.
انتهای پیام/