تحول دانشگاه MIT با ساخت ربات بالدار جامپگلایدر

محققان دانشگاه MIT، دانشگاه هنگکنگ و دانشگاه شهر هنگکنگ رباتی ۵ سانتیمتری با وزن کمتر از یک گرم طراحی کردهاند که به جای پرواز، از مکانیسم پرش با کمک بال استفاده میکند. این ربات با یک میله کربنفایبر فنری بهعنوان پایه اصلی حرکت، مانند یک عصای جهنده عمل میکند؛ با فشرده شدن در تماس با زمین، انرژی ذخیره کرده و سپس ربات را تا ارتفاع ۲۰ سانتیمتری به هوا پرتاب میکند.
چهار بال الهامگرفته از حشرات، که توسط ماهیچههای مصنوعی الکتریکی فعال میشوند، به جای پرواز مداوم، با ایجاد نیروی بالابر اضافی و پایداری، پرشها را تقویت کرده و امکان حرکت افقی تا سرعت ۳۰ سانتیمتر بر ثانیه را فراهم میکنند.
این رویکرد در مقایسه با رباتهای پرنده سنتی، کارایی انرژی بالاتری دارد، زیرا حرکت عمودی عمدتاً توسط پایه فنری انجام شده و بالها تنها نقش کمکی و تثبیتکننده دارند. این ویژگی میتواند مدت زمان فعالیت ربات را با منبع انرژی محدود افزایش دهد.
با این حال، ربات در حال حاضر به منبع تغذیه خارجی متصل است و برای جهتیابی به سیستم ردیابی حرکتی خارجی وابسته است، که نشاندهنده مرحله آزمایشی آن است. توسعه آینده احتمالاً بر کوچکسازی منبع تغذیه و افزودن سیستمهای کنترلی داخلی برای عملکرد خودکار متمرکز خواهد بود.
ایده ترکیب پرش و کمک بال در رباتیک زیستیالهام جدید نیست.yankodesign نوشت: پیشتر، «هاپکوپتر» دانشگاه شهر هنگکنگ و دانشگاه علم و فناوری هنگکنگ، کوادکوپتری تجاری را با پایه پرشی فنری برای حرکت زمینی کارآمد ترکیب کرد.
همچنین، دانشگاه استنفورد ربات «جامپگلایدر» را با فنر برای برخاستن و بالهای چرخان برای پرواز طراحی کرد. با این حال، این ربات جدید با طراحی سبک و چابکی چشمگیر خود، گامی مهم در این حوزه است.
کاربردهای بالقوه این ربات شامل اکتشاف در فضاهای محدود، نظارت بر محیطزیست و عملیات جستجو و نجات در زمینهای پیچیده است، جایی که رباتهای سنتی با چالش مواجه میشوند.
با پیشرفت تحقیقات، انتظار میرود رباتهای بیشتری با ترکیب خلاقانه روشهای مختلف حرکت، کارایی و تطبیقپذیری بیشتری از خود نشان دهند. این ربات کوچک پرشی بالدار میتواند پیشگام عصری جدید در حرکت رباتیک باشد.
انتهای پیام/