تسکین درد بدون عوارض خطرناک داروهای قدیمی
به گزارش آنا، دانشمندان دانشگاه فلوریدا (University of Florida) با همکاری چند مؤسسه پژوهشی دیگر، موفق به توسعه یک ترکیب دارویی جدید شده‌اند که به‌طور انتخابی گیرنده‌های دلتا اُپیوئید را هدف قرار می‌دهد و بدون ایجاد عوارض خطرناک داروهای اُپیوئیدی سنتی، تسکین مؤثری در برابر درد ایجاد می‌کند. این دستاورد می‌تواند به درمان‌هایی ایمن‌تر برای میلیون‌ها فرد مبتلا به درد مزمن منجر شود؛ وضعیتی که درمان آن با داروهای کنونی همچنان با خطراتی همچون اعتیاد و ایست تنفسی همراه است.
نقش گیرنده‌های اُپیوئید در بدن
بدن انسان برای تنظیم و مهار سیگنال‌های درد از سه نوع گیرنده اُپیوئیدی استفاده می‌کند. گیرنده مو (μ)، گیرنده دلتا (δ)، و گیرنده کاپا (κ). این گیرنده‌ها عملکردی مشابه یک سیستم کنترل ترافیک در بزرگراه شلوغ دارند که وظیفه آنها هدایت و کنترل پیام‌های درد به سمت مغز است.
اکثر داروهای مسکن رایج مانند مورفین و فنتانیل، گیرنده‌های مو را هدف قرار می‌دهند. این دسته از دارو‌ها گرچه در کاهش درد مؤثر هستند، اما خطرات جدی‌ای مانند افسردگی تنفسی، وابستگی و اعتیاد را به همراه دارند.
تمرکز بر گیرنده دلتا: گزینه‌ای امیدوارکننده
به گزارش scitechdaily دانشمندان دانشگاه فلوریدا با تمرکز بر گیرنده دلتا اُپیوئید، در پی یافتن جایگزینی ایمن‌تر هستند. این گیرنده‌ها در سراسر بدن، به‌ویژه در نورون‌ها و مسیر‌هایی که پیام‌های درد را به مغز منتقل می‌کنند، حضور دارند. برخلاف گیرنده‌های مو، فعال‌سازی گیرنده‌های دلتا خطر ایست تنفسی ایجاد نمی‌کند.
پروفسور جی مکلافلین، استاد فارماکودینامیک در دانشکده داروسازی دانشگاه فلوریدا می‌گوید: «اگر بتوانیم دارو‌هایی تولید کنیم که به‌طور ایمن گیرنده‌های دلتا را فعال کنند، امکان تسکین مؤثر درد بدون عوارض کشنده مانند ایست تنفسی یا اعتیاد فراهم می‌شود.»
نتایج پژوهش و گامی نوین در درمان درد
نتایج این پژوهش که در نشریه Nature Communications منتشر شده و از سوی مؤسسات ملی سلامت آمریکا (NIH) تأمین مالی شده است، نشان می‌دهد که ترکیب جدید توانسته در مدل‌های حیوانی (موش‌ها) درد را به‌طور مؤثر کاهش دهد، بدون آنکه عوارض جانبی شدیدی مانند داروهای اُپیوئیدی کلاسیک ایجاد کند.
پژوهشگران طی سه سال اخیر در دانشگاه فلوریدا، دانشگاه واشنگتن در سنت‌لوئیس و دانشگاه کالیفرنیای جنوبی، با بررسی دقیق گیرنده‌های اُپیوئیدی، راهی برای دور زدن یکی از موانع اصلی در استفاده از گیرنده دلتا – یعنی خطر بروز تشنج – یافته‌اند. آنها با اصلاح یک داروی موجود، توانسته‌اند آن را به شکلی طراحی کنند که ناحیه خاصی از گیرنده دلتا را هدف قرار دهد، بدون اینکه آثار منفی اُپیوئید‌های سنتی را ایجاد کند.
مکلافلین در این‌باره می‌گوید: «ما با استفاده از درک عمیق‌تری از عملکرد گیرنده‌ها، توانستیم ترکیبی طراحی کنیم که در مدل‌های موش اثر ضد دردی چشمگیری دارد و در عین حال، عوارضی مانند افسردگی تنفسی را ایجاد نمی‌کند. این دستاورد، فراتر از درمان درد است و می‌تواند در آینده به درمان بیماری‌های دیگری مانند فشار خون بالا و مشکلات قلبی نیز کمک کند؛ چراکه این بیماری‌ها نیز تحت تأثیر گیرنده‌هایی با عملکرد مشابه قرار دارند.»
گام بعدی: آزمایش‌های انسانی و ارزیابی بالینی
مکلافلین تأکید دارد که با وجود نتایج امیدوارکننده، انجام مطالعات بیشتر و آزمایش‌های بالینی برای تأیید اثربخشی و ایمنی این روش درمانی در انسان ضروری است. اگر این نتایج در آزمایش‌های انسانی نیز تأیید شوند، می‌توان انتظار داشت که نسل جدیدی از داروهای مسکن ایمن و مؤثر در اختیار بیماران قرار گیرد؛ دارو‌هایی که بدون خطرات اُپیوئید‌های سنتی، کیفیت زندگی را بهبود می‌بخشند.
انتهای پیام/
