رابرت ردفورد درگذشت

به گزارش خبرگزاری آنا، رابرت ردفورد، بازیگر و کارگردان برنده جایزه اسکار و ستاره آثار کلاسیک هالیوود از جمله «بوچ کسیدی و ساندنس کید»، «نیش» و «همه مردان رئیس‌جمهور»، در سن ۸۹ سالگی درگذشت.

در بیانیه‌ای که روابط عمومی این بازیگر به روزنامه نیویورک تایمز ارائه داد، آمده است که ردفورد در خواب در خانه خود در یوتا درگذشت.

ردفورد یکی از ستارگان تعریف‌کننده سینمای دهه ۱۹۷۰ بود که به راحتی بین موج نو هالیوود و صنعت فیلم‌های تجاری عبور می‌کرد و بعد‌ها در دهه‌های بعد در کارگردانی نیز به اسکار دست یافت. او نقش کلیدی در تأسیس سینمای مستقل آمریکا ایفا کرد و با هم‌تأسیسی جشنوارهٔ فیلم سان‌دنس، بستری برای فیلم‌هایی، چون «سگ‌های انباری»، «پروژه جادوگر بلر»، «دانی دارکو»، «ایستگاه فروت‌ویل» و «کودا» فراهم کرد.

ردفورد به همراه پل نیومن در «بوچ کسیدی و ساندنس کید» (۱۹۶۹) ایفای نقش کرد که فیلمی کلاسیک در تاریخ سینما محسوب می‌شود.

او همچنین به عنوان یکی از لیبرال‌های برجسته هالیوود شناخته می‌شد و در زمینه مسائل محیط‌زیستی فعالیت می‌کرد.

رابرت چارلز ردفورد در سال ۱۹۳۶ در لس‌آنجلس متولد شد. پس از اخراج از دانشگاه کلرادو، تحصیلات بازیگری خود را در آکادمی هنر‌های نمایشی آمریکا دنبال کرد. او ابتدا در تلویزیون، تئاتر و فیلم نقش‌های کوچک بازی کرد و در اوایل دهه ۱۹۶۰ موفقیت‌هایی کسب کرد؛ از جمله نامزدی جایزه امی بهترین بازیگر نقش مکمل در ۱۹۶۲ برای «صدای چارلی پونت» و ایفای نقش اصلی در اجرای برادوی ۱۹۶۳ نمایشنامه محبوب نیل سایمون، «پابرهنه در پارک».

در سال ۱۹۶۵، ردفورد با ایفای نقش چشمگیر یک ستارهٔ فیلم «درون دیزی کلاور» در کنار ناتالی وود، موفقیت چشمگیری در فیلم کسب کرد و نامزد گلدن گلوب شد.

پس از مجموعه‌ای از فیلم‌های موفق، ردفورد در سال ۱۹۶۹ با وسترن «بوچ کسیدی و \ساندنس کید» که در آن در کنار پل نیومن و کاترین راس بازی می‌کرد، موفقیت بزرگی کسب کرد. این فیلم هفت نامزدی اسکار داشت، اگرچه هیچ یک برای بازیگران نبود.

در دهه ۱۹۷۰، ردفورد با فیلم‌هایی چون «جرمایا جانسون» (۱۹۷۲)، «آن‌گونه که بودیم» (۱۹۷۳)، «نیش» (۱۹۷۳) و اقتباس ادبی «گتسبی بزرگ» (۱۹۷۴) جایگاه خود را تثبیت کرد. او در ادامه با فیلم‌های «سه روز کرکس» (۱۹۷۵) و «همه مردان رئیس‌جمهور» (۱۹۷۶) همکاری با داستین هافمن داشت.

در اواسط دهه ۲۰۱۰، ردفورد فعالیت‌های فیلم‌سازی خود را کاهش داد، مدیریت جشنواره فیلم سان‌دنس را به دیگران سپرد و بازنشستگی خود از بازیگری را اعلام کرد. آخرین نقش قابل توجه او در درام جنایی «پیرمرد و تفنگ» (۲۰۱۸) به کارگردانی دیوید لاوری بود.

ردفورد در سال ۲۰۰۲ جایزه اسکار افتخاری دریافت کرد، در سال ۲۰۱۷ جایزه شیر طلای عمر سینمایی از جشنواره ونیز گرفت و در سال ۲۰۱۹ جایزهٔ سزار افتخاری را دریافت کرد. او در سال ۲۰۱۰ لقب شوالیه لژیون دونور گرفت و در سال ۲۰۱۶ نشان آزادی ریاست‌جمهوری را از باراک اوباما دریافت کرد.