واکاوی انفجار پیجرها در کتاب «رخنه»/ ابزارهای ارتباطی چگونه وسیله ترور شدند؟

محمد مردانیان مولف کتاب «رخنه» در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری آنا درباره محتوای این اثر عنوان کرد: کتاب «رخنه» با زیرعنوان «انفجار پیجرها؛ بررسی نفوذ موساد در شبکه اطلاعرسانی حزبالله» حاصل تحقیقات گسترده و گفتوگوهای من در زمینه حادثه تررویستی انفجار پیجرها در بین نیروهای حزبالله لبنان است؛ اتفاقی که اوتاخر شهریور ماه سال گذشته رخ داد. این کتاب حاصل حضور من در لبنان به مدت خدود سه ماه و گفتوگو با جانبازان این عملیات و تخقیقات میدانی در این زمینه است. در این فرایند، علاوه بر گفتوگو با جانبازان لبنانی و تعدادی از نیروهای حزبالله، با آقای مجتبی امانی سفیر جمهوری اسلامی ایران در لبنان که خودشان هم از جانبازان ماجرای پیجرها بودند نیز گفتگوی مفصلی داشتم.
وی اظهار کرد: در کنار این گفتگوها، از سه منبع مربوط به جبهه مقابل یعنی صهیونیستها هم بهره بردهام. حدود یک ماه پیش، نتانیاهو مصاحبهای داشت و در آنجا به صراحت از طراحی دقیق این عملیات گفت. او در این مصاحبه اعتراف کرد که ما متوجه شدیم نیروهای حزبالله قرار است چند نمونه از این پیجرها را در اختیار نیروهای امنیتی ایران قرار بدهند تا کیفیت و امنیت آنها بررسی شود. نخستوزیر رژیم صهیونیستی میگوید ما بلافاصله با کارشناسان این حوزه مشورت کردیم و عملیات را جلو انداختیم؛ در حالیکه قرار بود تعداد بیشتری از این دستگاهها در بین نیروهای حزبالله توزیع شود.
نویسنده کتاب در کنار مجتبی امانی سفیر ایران در لبنان
این نویسنده حوزه مقاومت افزود: منبع دوم، گفتگویی است که مسئول میز پیجر در موساد با برنامه «شصت دقیقه» شبکه «سی بی اس» آمریکا داشت. این فرد با اسم مستعار «مایکل» و با چهرهای که با عینک دودی و نقاب پوشیده شده جزئیات این عملیات را شرح میدهد. او در این گفتوگو اشاره میکند که در ابتدا قرار بود تا روی بیسیمهای حزبالله کار کنیم، امّا دیدیم که بیسیم همیشه همراه افراد نیست، اما پیجر غالباً همراه آنهاست.
مردانیان گفت: یکی دیگر از گفتوگوهایی که مقامات صهیونیستی درباره این عملیات انجام دادهاند مربوط به «دیوید بارینا» رئیس سازمان موساد است که کمتر از یک هفته پس از این حوادث انجام شده است.. بارینا در این گفتوگو، اولاً به شکل وقیحانهای مسوئلیت این عملیات را به عهده میگیرد. سپس با تکیه بر شعار اصلی موساد که برگرفته از تورات منحرف شده است، بر استفاده از حقه و مکرد در مواجهه با دشمنان یهود تأکید میکند. در ادامه هم چگونگی نفوذ در بدنه ارتباطی حزبالله با بهرهگیری از این وسیله به ظاهر ساده را تا اندازهای شرح میدهد.
نویسنده کتاب «رخنه» افزود: «پیجر» یک وسیله ارتباطی است که در کشور ما هم در دهه هفتاد استفاده میشد، اما با گسترش استفاده از گوشیهای تلفن همراه، این وسیله در ایران و سایر نقاط جهان به حاشیه رفت. اما در تمام این سالها در لبنان و در بین نیروهای حزبالله به خاطر فضای امنیتی خاصی که وجود داشت همچنان استفاده میشد. اتفاقاً در رخدادهایی مثل جنگ ۳۳ روزه در سال ۲۰۰۶ کاربرد زیادی هم داشت. من در گفتوگوهایی که داشتم به این موضوع رسیدم که پیجرهایی که پیش از این توسط شرکتهای ایرانی تهیه میشد، هیچ مشکلی ایجاد نکرده بود، اما این پیجرهای جدید که توسط یک شرکت تایوانی تهیه شده بودند، این حوادث تلخ را رقم زدند. البته به گفته مسئولان این شرکت و اعلام صهیونیستها، مقامات این شرکت از ماجرا بیخبر بودند و جاسازی این مواد منفجره با چند واسطه و صرفاً با بهکارگیری تعدادی از کارمندان شرکت انجام شد.
مردانیان عنوان کرد: با توجه به آغاز درگیریهای حزبالله و صهیونیست پس از طوفان الاقصی نیاز به استفاده از پیجر در بین رزمندگان و فرماندهان زیاد شد. در نهایت هم در یک عملیات فریب که بسیار هم دقیق طراحی شده بود، حزبالله این پیجرها را از این شرکت خرید. البته این فرایند مبتنی بر یک نیازسنجی گسترده و تبلیغات برای جذب مخاطب صورت گرفت.
این پژوهشگر در توضیح این مطلب گفت: پیجرهایی که در این سالها در لبنان استفاده میشد، چند نقطهضعف عمده داشت. مهمترین آنها این بود که با باتریهای غیرقابل شارژ کار میکرد و عمر باتری هم محدود بود. پیش از فروش و توزیع پیجرهای جدید، با هدایت صهیونیستها کلیپهایی برای تبلیغات محصولات جدید طراحی شدکه بر قابل شارژ بودن پیجرها، عمر طولانی باتری و ضدآب بودن آنها تأکید داشت. این کلیپها به صورت گسترده در فضای مجازی پخش شد و همین الان هم در یوتیوب در دسترس است.
وی افزود: تعداد زیادی از جانبازان لبنانی که من با آنها مصاحبه کردم عنوان کردند که ما با دیدن این کلیپ بود که خودمان از فرماندهان درخواست کردیم که از این نوع پیجرها خریداری کنند. در حالی که اطلاع نداشتیم که این تبلیغات بخشی از عملیات فریب و متقاعدسازی صهیونیستها بود که زمینهساز این اتفاقات شد.
مردانیان عنوان کرد: کتاب «رخنه» روایتی دست اول و با جزئیات از یک عملیات پیجیده تروریستی است. عملیاتی که بر پایه یک فضاسازی گسترده تبلیغاتی و البته عملیات فریب با استفاده از وسایل ارتباطی رقم خورد. بنابر این محتوای این کتاب میتواند مورداستفاده پژوهشگران مطالعات امنیتِی، فعالان حوزه رسانه، نیروهای نظامی و حراستی در نهادهای مختلف و علاقهمندان به مباحث امنیتی و جاسوسی قرار بگیرد. ضمن این که گفتوگوهای مفصل کتاب به ویژه گفتگویی که با آقای امانی سفیر ایران در لبنان داشتم هم بر غنای محتوایی این کتاب افزوده است. امیدوارم این اثر موردتوجه مخاطبان قرار بگیرد و گامی در روشنگری مسیر مبارزه و مقاومت باشد.
انتهای پیام/