بانکهای سنتی در آینده، در رقابت با بانکهای دیجیتال شانسی ندارند

تحول دیجیتال و استفاده از هوش مصنوعی در بانکداری، موضوعی است که هم در سطح جهانی و هم در ایران به سرعت در حال گسترش است. برای بررسی چالشها، ریسکها و چشماندازهای این مسیر، گفتوگویی داشتیم با علی گلزاده، از فعالان حوزه بانکی که در ادامه میخوانید.
آیا بانکها واقعاً به دنبال تحول دیجیتالاند یا صرفاً از هوش مصنوعی بهعنوان یک شعار بازاریابی استفاده میکنند؟
این موضوع تازه در دنیا آغاز شده و در ایران نیز چه در صنایع بانکی و چه غیر بانکی شاهد شروع آزمون و خطا هستیم. به نظر من، بانکها نگاه عملیاتی به این مسئله دارند. البته این روند هزینههای بالایی در حوزه زیرساخت و منابع انسانی دارد اما به مرور میبینیم که صنایع بزرگ، بهویژه بانکها، به سمت آن حرکت میکنند.
اگر روزی مشخص شود که یک مدل هوش مصنوعی باعث تبعیض در اعطای وام یا خدمات مالی شده، چه کسی پاسخگو خواهد بود؛ بانک، شرکت فناوری یا رگولاتور؟
مسئلهای که به آن اشاره کردید، کاملاً به نوع خدمترسانی بستگی دارد، در حوزههایی مانند کشف تخلف یا قمار، خطا هزینهبر است و بانکها حتماً از روشهایی استفاده میکنند که ریسک خطا کاهش یابد. در مقابل، در خدمات عمومیتر مانند چتباتها اگر خطایی رخ دهد، مشکل جدی برای مشتری ایجاد نمیکند. با این حال، این مسئله خط قرمزی است که بانکها حتماً آن را در نظر میگیرند.
اگر مشتری به الگوریتم اعتماد نکند، چه چیزی جایگزین این ستون اصلی بانکداری خواهد شد؟
این موضوع نیز بستگی زیادی به نوع خدمترسانی دارد. بانکها هرگز یکباره به سمت خدمتی که بررسی یا تست نشده برنمیگردند. ابتدا آزمون و خطا میکنند، بازخورد میگیرند و سپس به سمت اجرای کامل میروند. در بخشهای حیاتی مانند کشف تخلف، حساسیت بالاست و اجازه خطا داده نمیشود اما در خدمات عمومیتر، امکان اصلاح پس از دریافت بازخورد وجود دارد.
آینده بانکداری را چگونه ارزیابی میکنید؟
تمام فرآیندهای بانکی به نظر من به تدریج دیجیتالی خواهند شد. شعبههای فیزیکی و روشهای سنتی کمرنگ میشوند، هرچند بهطور کامل حذف نخواهند شد. اکنون نیز بانکهای بزرگ در حال کاهش تعداد شعب خود هستند تا هم هزینهها را کاهش دهند و هم خدمات دیجیتال ارائه کنند. در آینده، بانکهایی که نتوانند خود را با این روند تطبیق دهند، شانس ماندن در رقابت بازار را نخواهند داشت.
انتهای پیام/