نسل‌کشی جنسیتی در غزه؛ تحلیل وضعیت زنان و کودکان فلسطینی
عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی استان کرمانشاه (فرید آزادبخت) در یادداشتی برای خبرگزاری آنا نوشت؛ از آغاز درگیری‌های خونین رژیم صهیونیستی و حماس در ۷ اکتبر ۲۰۲۳، بیش از 62 هزار فلسطینی جان خود را از دست داده‌اند که بر اساس آمار رسمی و گزارش‌های سازمان‌های حقوق بشری، حدود ۶۷ درصد کشته‌شدگان را زنان و دختران تشکیل می‌دهند. این نسبت بی‌سابقه، نشان‌دهنده الگوی خشونت هدفمند علیه زنان است که نهاد‌های حقوق بشری آن را «نسل‌کشی جنسیتی» نامیده‌اند.
خشونت و هدف‌گیری زنان
این درصد بالای کشته‌شدگان زن و دختر، فراتر از تلفات جنگی تصادفی است و با شواهد میدانی و تحلیل‌های مستقل، حکایت از سیاست هدفمند تخریب بافت اجتماعی غزه دارد. زنان در جامعه فلسطین نقش کلیدی در خانواده، آموزش و بازتولید فرهنگ و هویت ملی دارند و نابودی آنها به معنای ضربه‌ای استراتژیک به ساختار اجتماعی و جمعیتی این منطقه است.
بحران سلامت و تغذیه زنان باردار
در شرایط جاری، بیش از ۱۵۰ هزار زن باردار از دسترسی به خدمات ضروری درمانی محروم شده‌اند و این امر، جان مادران و جنین‌ها را در معرض خطر جدی قرار داده است. علاوه بر آن، حدود ۱۷ هزار نفر از زنان دچار سوءتغذیه حاد شده‌اند، وضعیتی که پیامد‌های بلندمدت جسمی و روانی قابل توجهی برای نسل بعد خواهد داشت.
وضعیت نوزادان و تولد‌های نارس
آمار نشان می‌دهد که ۳۳درصد نوزادان در 6 ماهه اول سال ۲۰۲۵ نارس به دنیا آمده‌اند. این آمار، بازتاب مستقیم بحران تغذیه، استرس مادران و کمبود مراقبت‌های پزشکی پیش از تولد است و پیامد‌های آن می‌تواند تا سال‌ها در سلامت جمعیت غزه باقی بماند. تولد‌های نارس، علاوه بر مرگ‌ومیر بالاتر، سبب بروز مشکلات توسعه‌ای، نقص‌های جسمی و اختلالات رشد شناختی می‌شوند.
تحلیل حقوقی و بین‌المللی
بر اساس قوانین بین‌المللی حقوق بشر و حقوق بشر در زمان جنگ، اقداماتی که به‌طور هدفمند علیه زنان و کودکان انجام می‌شود، جرم علیه بشریت و نسل‌کشی تلقی می‌گردد. نهاد‌های بین‌المللی، ازجمله سازمان ملل و کمیته‌های حقوق بشر، این اقدامات را نقض آشکار کنوانسیون منع تبعیض علیه زنان (CEDAW) و کنوانسیون حقوق کودک می‌دانند. تحلیلگران مستقل معتقدند که این خشونت سازمان‌یافته، بخشی از سیاست نابودی بافت اجتماعی فلسطین است که هدف آن، فروپاشی ساختار خانواده و جامعه و ایجاد فشار جمعیتی است.
پیامد‌های اجتماعی و انسانی
تداوم این وضعیت، موجب ایجاد یک نسل آسیب‌پذیر و تضعیف‌شده می‌شود. زنان به‌عنوان محور خانواده، جامعه آموزشی و فرهنگی، نقش اصلی در بازتولید هویت ملی دارند و کاهش جمعیت زنان، فروپاشی فرهنگی، افزایش مشکلات روانی و اجتماعی و افزایش فقر ساختاری را در پی خواهد داشت.
جمع‌بندی
وضعیت کنونی غزه با کشتار هدفمند زنان و دختران، محرومیت شدید از مراقبت‌های پزشکی و سوءتغذیه گسترده، نه تنها یک بحران انسانی فوری است؛ بلکه به لحاظ حقوقی، اجتماعی و جمعیتی، یک نسل‌کشی جنسیتی و سیاستی سیستماتیک برای نابودی بافت اجتماعی فلسطین محسوب می‌شود. جامعه بین‌المللی، به‌ویژه سازمان‌های حقوق بشر و فعالان دانشگاهی و مدنی، مسئولیت دارند تا با مستندسازی و فشار دیپلماتیک، از ادامه این فاجعه جلوگیری کنند و حمایت‌های فوری انسانی و پزشکی را به این جمعیت آسیب‌پذیر برسانند.
انتهای پیام/
