روضه‌ای که تعطیل نمی‌شود/ هیات؛ سنگر اول دفاع فرهنگی در برابر دشمن
به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا، در دل تهران، در دل تپنده نظام جمهوری اسلامی حسینیه‌ای هست که از سال‌های پیش تا امروز چراغش برای حسین(ع) روشن مانده است؛ حتی در روزهایی که کرونا جهان را در قرنطینه برد، اینجا خاموش نشد. در واقع در اینجا روضه تعطیل نمی‌شود؛ نه با تهدید نظامی، نه با فشار اقتصادی، نه با شیوع ویروس، نه با تحریم.
امسال هم، همچون تمام سال‌های گذشته، محرم آمد و حسینیه امام خمینی(ره) آماده شد. تغییراتی بود؛ شاید در نحوه اجرا، اما اصل ماجرا سر جایش بود: عزاداری برای سیدالشهدا (ع)، با صدای مداحان اهل بیت (ع) و اشک چشم‌هایی که هرگز خشک نمی‌شوند.
مردم آمدند؛ مسئولان هم کنارشان
در اینجا همه یکی بودند؛ آن هم در لباس عزای حسین(ع). رئیس‌جمهور آمده بود، رئیس قوه قضاییه در صفوف جلو نشسته بود، رئیس مجمع تشخیص مصلحت در حال زمزمه دعای زیارت عاشورا بود، فرماندهان نظامی، وزرا، نمایندگان مجلس، تولیت آستان حضرت امام خمینی(ره) و چهره‌های نام‌آشنا، همه آمده بودند تا با مردم باشند، نه فقط برای عزاداری، بلکه برای نمایش اراده یکپارچه مقابل تهدیدات دشمن.
آری! این حضور، فقط یک مراسم مذهبی نیست؛ یک اعلام موضع است، یک پیام سیاسی و فرهنگی قوی که «ما با همیم، در خط مقدم مقاومت و در خیمه حسین(ع)»
چرا روضه تعطیل نمی‌شود؟
برای فهم این واقعیت، کافی است نگاهی به تاریخ این مراسم بیندازیم. حتی در اوج بحران‌ها، وقتی خیلی‌ها تصور می‌کردند که امکان برگزاری نیست، باز هم صدای روضه از حسینیه شنیده شد. گاهی بی‌حضور مردم، گاهی با رعایت کامل پروتکل‌ها، اما هیچ‌گاه خاموش نشد.
این پایداری، فقط ناشی از علاقه شخصی نیست؛ اینجا یک باور عمیق نهفته است که روضه سنگر است و تعطیلی سنگر یعنی عقب‌نشینی.
رهبر معظم انقلاب بارها اشاره داشتند که «مجالس عزای سیدالشهدا (ع)، مظهر ایمان و تجلی قدرت نرم ملت ماست». دشمن اگر می‌خواهد ضربه بزند، اول از همین‌جا شروع می‌کند. اما ملت ایران، زیر بار نمی‌رود.
یک شب، چند پیام روشن
در این شب روضه، چند اتفاق مهم افتاد؛
اول از همه، وحدت بین مردم و مسئولان و تصویرهایی که رسانه‌ها از مراسم حسینیه پخش شد، پیام مهمی داشت: اینکه هنوز این مردم پای کارند و مسئولان هم کنارشان ایستاده‌اند.
دوم، شجاعت و ایستادگی در برابر تهدیدات دشمن. حضور چهره‌های کلیدی نظام، نشان از عزم جدی جمهوری اسلامی برای حفظ هویت و باورهای دینی دارد.
و سوم، تجدید بیعت با ولایت. محرم همیشه فرصت بازگشت به خود و آرمان‌ها است، اما امسال، در شرایط تهدید، این بیعت رنگ و بوی ویژه‌ای داشت.
وقتی دشمن بترسد، یعنی موفق شده‌ایم
مردم ایران با صدای بلند، با اشک چشم، با نوحه‌خوانی، با حضورشان، به دشمن پیام دادند: ما اهل کوفه نیستیم. آمریکا، رژیم صهیونیستی و هر دشمنی که خیال کرده‌اند با فشار اقتصادی، با تهدید نظامی، یا جنگ روانی می‌توانند ملت ایران را از مسیر ولایت جدا کنند، باید بدانند که همین روضه، بزرگ‌ترین سد مقابلشان است.
زیرا هیچ سلاحی نمی‌تواند با قدرت اشک بر حسین (ع) مقابله کند.
عزاداری یا رژه ایمان؟
اگر کسی امشب را می‌دید، شاید فکر می‌کرد اینجا یک رژه ایمان برگزار شده؛ رژه‌ای بدون سلاح، اما با دل‌هایی پر از غیرت. دل‌هایی که در برابر دشمن خم نمی‌شوند، حتی اگر دشمن تهدید کند.
ما با حسینیم؛ همیشه، در همه شرایط
مراسم شب گذشته در حسینیه امام خمینی(ره)، فقط عزاداری نبود. یک بیانیه زنده بود. یک فریاد بود. اعلام اراده ملت در برابر تمام جبهه کفر. مردم آمدند، مسئولان آمدند، حسینیه روشن ماند، صدای روضه شنیده شد و پیام عاشورا دوباره بر زبان‌ها جاری شد: «هیهات منّا الذلّه» و تا وقتی این پیام زنده است، تا وقتی اشک برای حسین(ع) جاری است، هیچ دشمنی نمی‌تواند این ملت را شکست دهد.
آری! با صدای بلند باید فریاد زد که این روضه، شب بیعت با حسین(ع) و تجدید عهد با رهبر انقلاب است و پاسخ ملت ایران به تهدیدات دشمنانی که خیال کرده‌اند می‌شود چراغ عزای حسین(ع) را خاموش کند.
انتهای پیام/
