اینجا جایی برای خداحافظی نیست؛ جمکران آغاز راه شهدا

به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا، مسجد جمکران، تنها یک مکان عبادی نیست؛ بلکه میعادگاه منتظران ظهور و پناهگاه عاشقان ولایت است. در طول تاریخ، بسیاری از مؤمنان و سالکان راه حق، به این مسجد مقدس پناه آورده‌اند و با امام زمان (عج) عهد بسته‌اند. اما در میان آنها، شهدا جایگاه ویژه‌ای دارند؛ خصوصاً شهدای مقاومت اسلامی که در برابر دشمنان اسلام ایستادند و خونشان را در راه تحقق آرمان‌های امام عصر (عج) فدا کردند.

وصیت‌نامه‌های این شهدا، خاطرات همرزمانشان و حتی مسیر زندگی آنها نشان می‌دهد که مسجد جمکران برایشان تنها یک مکان مقدس نبود، بلکه نقطه‌ای برای ارتباط قلبی با حضرت حجت (عج) و تجدید پیمان با ولایت بود

عاشقی که به عهدش وفا کرد

حاج قاسم سلیمانی، فرمانده دلاور نیروی قدس سپاه پاسداران، پیوندی عمیق با مسجد جمکران داشت. او بار‌ها به این مکان مقدس مشرف شد و در نیمه‌های شب، در سکوت و آرامش، با امام زمان (عج) نجوا می‌کرد. یکی از نزدیکان شهید سلیمانی نقل می‌کند: «حاج قاسم، هرگاه دلتنگ می‌شد یا تصمیم بزرگی پیش رو داشت، خود را به جمکران می‌رساند. نماز مخصوص مسجد را می‌خواند و ساعت‌ها در گوشه‌ای از صحن می‌نشست و ذکر می‌گفت».

در یکی از سخنرانی‌هایش، وقتی درباره امام زمان (عج) صحبت می‌کرد، با بغض و اشک گفت: «من اگر یک خواسته از خدا داشته باشم، این است که در رکاب امام زمان (عج) باشم. شهادت، زیباترین راه برای رسیدن به اوست».

بی‌دلیل نبود که او، همان‌طور که آرزو داشت، در مسیر دفاع از حریم اهل بیت (ع) به شهادت رسید و خون پاکش، سند وفاداری‌اش به امام عصر (عج) شد.

عهدی که با خون امضا شد

شهادت سکوت نیمه‌شب مسجد جمکران را فرا گرفته بود. در گوشه‌ای از صحن، مردی نشسته بود، چشمانش خیس از اشک، دلش پر از درد و زبانش زمزمه‌گر یک خواسته بود: «اللهم ارزقنا الشهادة فی سبیلک...» کسی که آن شب دلش را در این مکان مقدس جا گذاشت، سردار حاج قاسم سلیمانی بود؛ مردی که یک عمر با عشق به امام زمان (عج) زیست و در راه او به شهادت رسید. وقتی به او گفتند که قرار است «مهدی‌یاور سال» انتخاب شود، بدون لحظه‌ای درنگ گفت: «من نه، او را انتخاب کنید...» و با انگشت، ابومهدی المهندس را نشان داد.

اما ابومهدی که دلش جای دیگری بود، گفت: «دعا کنید شهید شوم، دعا کنید به نحوی شهید شوم که حتی بدنم قابل شناسایی نباشد». آن شب، شاید ابومهدی در ذهنش آخرین وداع با جمکران را مرور می‌کرد؛ همان جایی که بار‌ها از خدا خواسته بود که او را در مسیر ظهور امامش، به کار گیرد و به شهادت برساند. همچنین او در وصیت‌نامه‌اش تأکید داشت که «مسیر ما، مسیر انتظار است. ما برای ظهور آماده‌ایم و در این راه، جانمان را تقدیم می‌کنیم».

فرمانده‌ای که به عشق امام زمان (عج) جنگید

شهید مصطفی بدرالدین فرمانده ارشد حزب‌الله لبنان از جمله کسانی بود که پیوندی معنوی با مسجد جمکران داشت. او در جلسات خصوصی با همرزمانش بار‌ها از عشق خود به حضرت حجت (عج) سخن گفته بود. یکی از دوستان نزدیکش نقل می‌کند: «مصطفی همیشه می‌گفت که این جنگ‌ها، مقدمه ظهور است. او به‌صورت خاص به مسجد جمکران اعتقاد داشت و هر بار که به ایران می‌آمد، تلاش می‌کرد حداقل یک بار به جمکران برود».

این فرمانده شجاع، سرانجام در راه مقاومت به شهادت رسید؛ اما نام و یادش در میان سربازان امام زمان (عج) جاودانه شد.

فاتح میدان‌های نبرد و منتظر واقعی

شهید عماد مغنیه، مغز متفکر نظامی حزب‌الله لبنان، کسی بود که نامش لرزه بر اندام دشمنان اسلام می‌انداخت. اما در عین حال، او یک عاشق واقعی امام زمان (عج) بود. نقل شده است که او در یکی از سخنانش از تأثیر حضور در مسجد جمکران بر روحیه مجاهدان مقاومت سخن گفته و تأکید کرده بود: «ما باید نیرو‌های خود را به‌گونه‌ای تربیت کنیم که هرکدام، یک منتظر واقعی باشند. مسجد جمکران، مکتب انتظار است». او سرانجام در یک عملیات تروریستی به شهادت رسید؛ اما راهش ادامه یافت و شاگردانش، همچنان در جبهه‌های مقاومت، راه امام زمان (عج) را دنبال می‌کنند.

چله‌نشینی برای پروازی عاشقانه

محسن حججی، جوانی که تصویر اسارت و شهادتش لرزه بر دل‌ها انداخت، چهل هفته پیاپی به جمکران آمد، دست به دعا برداشت و از خدا خواست مسیر پروازش را هموار کند. اما گویا آسمان، اجازه پرواز را هنوز صادر نکرده بود. تا اینکه روزی، در میان اشک و تضرع، فهمید که مشکل، دل مادر است. همان لحظه تصمیمش را گرفت، به خانه رفت، به پای مادرش افتاد، دست و پایش را بوسید و التماس کرد تا رضایت دهد. چندی بعد، همان جوان عاشق، در سرزمین شام، با سری برافراشته، به دیدار معشوقش شتافت.

چرا شهدای مقاومت پیوندی عمیق با مسجد جمکران داشتند؟

مسجد جمکران، مکتب تربیت منتظران واقعی است. این مکان، نقطه‌ای برای تجدید عهد با امام زمان (عج) است. هرر مجاهدی که در این راه قدم می‌گذارد، جمکران را قبله دل خود می‌داند. شهدای مقاومت، از جمکران نیرو می‌گرفتند و با اعتقاد به ظهور، در میدان نبرد حاضر می‌شدند.

پایانی بر یک آغاز؛ جمکران، پایگاه منتظران شهادت

مسجد جمکران، فقط یک مسجد نیست؛ اینجا مدرسه‌ای است که در آن، منتظران واقعی تربیت می‌شوند. اینجا نقطه‌ای است که حاج قاسم، ابومهدی، حججی و بسیاری دیگر، پیمان بستند و عهدشان را با خونشان امضا کردند. آنها رفتند، اما راهشان ادامه دارد. هنوز هم در نیمه‌شب‌های این مسجد، زائرانی با چشمانی اشک‌بار می‌آیند، دست‌هایشان را به دعا بلند می‌کنند و در دل زمزمه می‌کنند: «السلام علیک یا صاحب الزمان (عج) ما هم منتظریم، ما را هم بپذیر».