یک تندیس برای جشنواره موسیقی جوان کافی نیست/ هشدار درباره سرنوشت برگزیدگان

فرشاد شیخی، نوازنده هورن و داور ساز‌های بادی هجدهمین جشنواره ملی موسیقی جوان  در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری آنا با اشاره به تاثیرگذاری جشنواره ملی موسیقی جوان در شناسایی استعداد‌های برتر در شاخه‌های مختلف موسیقی سنتی و کلاسیک گفت: برگزیدگان هر جشنواره‌ای از دو وجه مادی و معنوی مورد حمایت قرار می‌گیرند، اما برگزیدگان جشنواره ملی موسیقی جوان بعد از جشنواره فراموش می‌شوند.

این نوازنده و آهنگساز، ضمن مقایسه برگزیدگان این جشنواره با جشنواره‌هایی مانند خوارزمی، المپیادها، رقابت‌های ورزشی و علمی تشریح کرد: جوانان و نوجوانانی که در جشنواره ملی موسیقی جوان برگزیده می‌شوند، استعداد‌ها و نخبه‌های هنری هستند و ارگان‌های متولی حمایت از نخبگان مانند بنیاد ملی نخبگان، ریاست جمهوری، دفتر موسیقی وزارت ارشاد، بنیاد رودکی، صدا و سیما، فرهنگسراها، شهرداری و نهاد‌های مختلف باید بسته‌های معنوی حمایتی برای این برگزیدگان در نظر بگیرند در غیر این صورت جشنواره ملی موسیقی جوان نمی‌تواند جشنواره‌ای موثر باشد و قدم مهمی برای حفظ و اعتلای موسیقی ملی و بومی ما بردارد.

شیخی با اشاره به اینکه جشنواره در کشف استعداد‌ها موفق بوده، تصریح کرد: نحوه برخورد نهاد‌های متولی با این استعدادهاست که تعیین می‌کند دو سال بعد، این برگزیدگان افسرده و سرخورده شده باشند یا شکوفا و پویا. چگونه می‌شود جوانی که در زمینه خوانندگی خارق‌العاده است یا در زمینه نوازندگی عالی‌ست به مسیر موسیقی فاخر هدایت کرد؟ چه افقی پیش روی این جوانان قرار می‌گیرد؟ جشنواره به جز رایزنی با نهاد‌های مختلف چه کار دیگری می‌تواند انجام بدهد؟

وی در ادامه ضمن مقایسه جایگاه نخبگان هنری با نخبه‌های علمی توضیح داد: یک هنرمند، یک موزیسین سرشناس می‌تواند تاثیری بر روابط اجتماعی، فرهنگی یا حتی سیاسی کشور بگذارد که یک نخبه ریاضی، شیمی یا فیزیک نتواند چنین تاثیری داشته باشد. هنر در هر کشوری، همواره در صدر است، چون هنرمندان، تاثیرگذار هستند و جریان‌سازی می‌کنند.

این آهنگساز با تاکید بر اهمیت نقش نخبه‌های هنری در شکل دهی به مسیر فرهنگ جامعه، اظهار کرد: کشف استعداد یک چیز است و شکوفا کردنش یک مقوله دیگر. نهاد‌ها و سازمان‌های مختلف باید به نخبه‌های هنری امتیاز بدهند. از برگزارکنندگان جشنواره کاری ساخته نیست جز رایزنی با این نهاد‌ها که گوبا هنر را جدی نگرفته و نمی‌گیرند.

شیخی تصریح کرد: یک لوح و یک تندیس برای جوانی که می‌تواند سال‌ها روی صحنه‌های ایران و جهان بدرخشد، کافی نیست و حتی می‌تواند خطرناک باشد. جوانی که در جشنواره برگزیده شده و فهمیده که هنری دارد و می‌تواند دیده و تحسین شود، بعد از جشنواره به زندگی عادی در شهرستانی دور یا حتی در پایتخت بر می‌گردد و دیگر مخاطبی ندارد؛ نه حمایت مادی دارد و نه حمایت معنوی. این جوان بیشتر از هر کسی دچار ناامیدی می‌شود، چون یک بار طعم موفقیت را چشیده، به اوج رفته و رها شده است.

این مدرس موسیقی در پایان پیشنهاد‌هایی برای حمایت از برگزیدگان جشنواره موسیقی ملی جوان مطرح کرد: حداقل کاری که می‌شود برای این نخبه‌ها انجام داد دعوت از آنها برای نوازندگی در ارکستر‌های سمفونیک و ملی است. همچنین با ایجاد ارکستر‌های موسیقی نواحی می‌توان آثار برگزیدگان رشته آهنگسازی را به اجرا گذاشت و از نوازندگان برتر این جشنواره دعوت به کار کرد. همچنین می‌توان برای این برگزیدگان مستر کلاس تشکیل داد یا جلسات رفع مشکل با حضور داوران و اساتید جشنواره ترتیب داد.

شیخی افزود: بنیاد رودکی یا فرهنگسرا‌ها می‌توانند به صورت دوره‌ای یا حتی ماهانه به این برگزیدگان به صورت رایگان سالن بدهند تا همیشه روی فرم بمانند، وزارت علوم می‌تواند برای آنها امتیازات تحصیلی در نظر بگیرد، وزارت ارشاد وام‌هایی برای خرید ساز یا سایر نیازهایشان در نظر بگیرد، صدا و سیما از این برگزیدگان برنامه بسازد یا رادیو از آنها دعوت کند که به صورت مرتب اجرا داشته باشند که حداقل صدای سازشان شنیده شود.

این مدرس موسیقی در پایان تاکید کرد: نخبه‌های فرهنگی و هنری دست کمی از نخبه‌های علمی ندارند و چه بسا از آنها تاثیرگذارتر هستند. باید همه نهاد‌ها دست به دست هم بدهند و برای شکوفا شدن این نسل آینده‌ساز بسته‌های حمایتی در نظر بگیرند.