کرامت علوی در آیینه حُسن مجتبی(ع)

خبرگزاری آنا- مهدی صفرزاده؛ نیمه ماه مبارک رمضان نه‌تنها یادآور میلاد باسعادت کریم اهل بیت(ع) بوده؛ بلکه فرصتی برای بازخوانی یکی از مهم‌ترین آموزه‌های اسلام یعنی کرامت، بخشش و صلح‌طلبی است. امام حسن مجتبی(ع)، فرزند امیرالمؤمنین(ع) و حضرت فاطمه زهرا(س)، نمونه‌ای بی‌بدیل از حلم، تدبیر و جوانمردی بود که در هر برهه از زندگی‌اش، تصویری از رحمت الهی را برای بشریت به نمایش گذاشت.

کریم اهل بیت(ع) الگوی کرامت و مهربانی

یکی از بارزترین ویژگی‌های امام حسن مجتبی(ع) کرامت و سخاوت بی‌نظیر ایشان بود. آن حضرت نه‌تنها به لحاظ جایگاه الهی؛ بلکه به‌عنوان یک رهبر اجتماعی، الگویی بی‌نقص از مهربانی و دستگیری از نیازمندان بود.

روایات بسیاری از بخشندگی ایشان نقل شده است. آن حضرت سه مرتبه در طول زندگی خود، همه دارایی‌اش را در راه خدا بخشید و بار‌ها فقرا را بر سر سفره کرامت خویش نشاند. روزی مردی نزد امام حسن(ع) آمد و درخواست کمک کرد. حضرت تمام آنچه در خانه داشت به او بخشید. وقتی شخص نیازمند گفت که شاید به خودتان نیز نیاز باشد، حضرت فرمود:«همانا عزت و کرامت، در دست بخشنده است، نه در دستان اندوخته‌گران»

این سخاوت نه از سر فزونی دارایی؛ بلکه از اوج ایمان و معرفت به پروردگار نشئت می‌گرفت. درس بزرگی که امام حسن(ع) به ما آموخت این بوده که کرامت واقعی در داشتن نیست؛ بلکه در بخشیدن است.

صلحی که بقای اسلام را تضمین کرد

یکی از مهم‌ترین و حساس‌ترین مقاطع تاریخ اسلام، ماجرای صلح امام حسن مجتبی(ع) با معاویه است. این واقعه که برخی آن را نشانه‌ای از عقب‌نشینی تلقی می‌کنند در حقیقت یک استراتژی هوشمندانه و الهی برای حفظ اسلام و جلوگیری از انحراف امت بود.

امام حسن مجتبی(ع) به‌خوبی از توطئه‌های معاویه آگاه بود و می‌دانست که جنگی فرسایشی در آن شرایط، تنها منجر به تضعیف جامعه اسلامی خواهد شد. ازاین‌رو با تدبیری الهی، راهی را برگزید که نه‌تنها خون مسلمانان را حفظ کرد؛ بلکه پایه‌های انحراف بنی‌امیه را نیز آشکار ساخت. ایشان نشان داد که گاهی، مصلحت امت اسلامی ایجاب می‌کند که به جای تقابل مستقیم با صبر و درایت، دشمن را در مسیر نابودی خود قرار دهیم.

درسی که این رویداد تاریخی برای دنیای امروز دارد، اهمیت مدیریت بحران و نگاه استراتژیک به مسائل اجتماعی و سیاسی است. گاهی پایداری در مسیر حق، نه در نبرد‌های مستقیم؛ بلکه در صبر، عقلانیت و مدیریت صحیح بحران‌ها نهفته است.

ضرورت بازخوانی سیره امام حسن مجتبی(ع) در دنیای امروز

در دنیایی که تنش، رقابت‌های بی‌پایان و اختلافات قومی و مذهبی، آرامش را از بسیاری از جوامع سلب کرده، بازخوانی سیره امام حسن مجتبی(ع) می‌تواند چراغ راهی برای زندگی فردی و اجتماعی ما باشد.

ایشان نماد صلحی بودند که بر پایه عزت استوار بود نه ضعف و الگویی از کرامت که هیچ‌گاه محتاج قدرت‌های ظاهری نبود. امروز جوامع اسلامی بیش از هر زمان دیگری به درک صحیح از این رویکرد نیاز دارند. امام حسن(ع) به ما آموخت که هدف والاتر از پیروزی‌های زودگذر، حفظ اصول و ارزش‌هایی است که اسلام را پایدار نگاه می‌دارد.

سیره امام حسن مجتبی(ع)، الگویی برای جامعه امروز

جامعه امروز، بیش از هر زمان دیگری به الگو‌هایی از مدارا، بخشش، همدلی و صلح نیاز دارد. امام حسن مجتبی(ع) نشان داد که ایستادگی در برابر ظلم، همیشه در قالب شمشیر نیست؛ گاهی صبر، بزرگ‌ترین سلاحی است که می‌تواند مسیر آینده را تغییر دهد.

در جامعه‌ای که مشکلات اقتصادی، اختلافات و فشار‌های اجتماعی گریبان‌گیر مردم است، نیاز به بازگشت به الگوی کرامت و جوانمردی امام حسن(ع) احساس می‌شود. اگر سبک زندگی کریم اهل بیت(ع) در فرهنگ عمومی ما نهادینه شود، بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی، خودبه‌خود حل خواهند شد.

بیاییم در این روز فرخنده از امام حسن مجتبی(ع) درس بردباری، حکمت و مهربانی بگیریم و در زندگی فردی و اجتماعی خود، راه و رسم کریمانه‌اش را به کار بندیم.

مدیر روابط عمومی دانشگاه آزاد اسلامی همدان