تمام سوال‌های دنیا را نمی‌توان با علم پاسخ گفت
به گزارش خبرنگار حوزه فرهنگی و هنری گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، مهدی گلشنی صبح امروز در آخرین روز همایش توانمندسازی اساتید حوزه علوم انسانی و هنر ویژه هیئت‌های اندیشه‌ورز استانی در دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات با اشاره به مصادیق و مبانی الهام و وحی و فرق بین علم و دین گفت: در قلمروی علم نمی‌توان تئوری‌های قطعی صادر کرد و هیچ پدیده‌ای نمی‌تواند در این قلمرو به نقطه پایانی برسد. تئوری‌های علمی هیچ‌گاه به اثبات قطعی نمی‌رسد.
وی افزود: فرق بین علم و دین هیچ‌گاه با نمودهای بارز پدیدار نشده و نمی‌توان چنین ادعایی کرد. عالمان ماده‌گرای مسیحیان به تضاد علم و دین معتقدند و دین را مانعی برای پیشرفت علمی می‌دانند. بسیاری از دانشمندان غربی تا اواخر قرن بیستم ترس از آشکار شدن دینداری خود را داشتند و این پدیده‌ای است که اکنون از بین رفته است.
عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی اظهار کرد: همگرایی علم و دین از دیدگاه دانشمندان و عالمان هر دو حوزه محتمل است. اکنون در دانشگاه آکسفورد کنفرانس‌ها و نشست‌هایی برای خداشناسی و الهیات برگزار می‌کنند و رفتار روشنگرایانه‌ای برای رفع شبهات انجام می‌دهند. اولین فیزیک‌دانان از جمله نیوتون و بویل اشخاصی موحد و خداشناس بودند که رفته رفته این موضوع در دانشمندان عصر جدید رنگ باخته و دیدگاه‌های پوزیتیویستی حاکم شده است.
گلشنی بیان کرد: یکی از بزرگترین خطاهای جهان اسلام اثبات اعجاز قرآن بود زیرا که علم مرتب درحال تغییر و نوسانات مکتبی بوده است. تطبیق و بست علم جدید به قرآن و برعکس، تخریب و نزول جایگاه کتاب را به‌دنبال دارد. قرآن منشأ وحی و معرفت‌شناسی است و نباید با جهان ماده و پیش پا افتاده مقایسه شود. غرب قبول کرده است که اظهارات اندیشمندان برپایه ضدیت دین ناشی از اصول متافیزیکی است و ارتباط فلسفی علم و دین واقعیات دارد.
وی با بیان اینکه علم در معنی خاص مطرح نیست، عنوان کرد: تعدادی از نخبگان مطرح جهان معتقدند که تمام سوال‌های دنیا را نمی‌توان با علم پاسخ گفت؛ همانطور که در قرآن کریم نیز اشاره‌ای به این مسئله شده است. ادیان ابراهیمی و به‌ویژه دین اسلام می‌تواند بازوی قابل اعتمادی برای پاسخ به سوالات فراعلمی علم باشد. افق علم در غرب تغییر کرده و این تغییرات باید مورد توجه دانشگاه‌های داخل نیز قرار بگیرد.
عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی خاطرنشان کرد: رابطه علم و دین می‌تواند تعارض، تعامل، استقلال و ارجحیت دین بر علم در قالب علم دینی مطرح می‌شود. اکنون نظریات اندیشمندان غربی به تئوری‌های اندیشمندان و عالمان شرقی مثل ملاصدرا و شهید مطهری نزدیک شده است که این نشان از رسمیت یافتن فلسفه و الهیات است.
انتهای پیام/4115/4116/
انتهای پیام/
