۳۷ سال از ورود هوش مصنوعی به دنیای کسب‌وکار گذشت
به گزارش خبرگزاری آنا؛ ۳۷ سال پیش در چنین روزی، شرکت «اینترنشنال بیزینس ماشینز» (IBM) با رونمایی از چند بسته نرم‌افزاری جدید، فصل تازه‌ای را در کاربرد هوش مصنوعی در محیط‌های تجاری آغاز کرد. این رویداد، برخلاف نمایش‌های پر سر و صدای هوش مصنوعی در حوزه بازی، یک انقلاب آرام بود که فناوری هوشمند را مستقیماً به میز کار کارمندان آورد. این نرمافزارها که تحت عنوان کلی «سیستم‌های خبره» معرفی شدند، طراحی شده بودند تا به کاربران کامپیوتر، از کارمندان شرکت‌ها تا کاربران خانگی، در زمینه‌هایی مانند طراحی تجهیزات، برنامه‌ریزی کارخانه و حتی تحلیل وام‌های مسکن مشاوره دهند.
مفهوم اصلی پشت سیستم‌های خبره، شبیه‌سازی فرآیند تصمیم‌گیری یک متخصص انسانی بود. این سیستم‌ها از دو جزء اصلی تشکیل می‌شدند: یک «پایگاه دانش» که حاوی اطلاعات، قوانین و تجربیات مدون یک حوزه تخصصی بود، و یک «موتور استنتاج» که با استفاده از منطق، این قوانین را بر روی داده‌های ورودی کاربر اعمال می‌کرد. بر اساس گزارش UPI به نقل از اطلاعیه IBM در آن زمان، این سیستم‌ها با طرح مجموعه‌ای از سوالات در مورد یک موقعیت خاص، کاربر را گام به گام راهنمایی می‌کردند تا به مشاوره‌ای دسترسی پیدا کنند که پیش از آن تنها از یک متخصص انسانی با سال‌ها تجربه قابل دریافت بود. این رویکرد، استفاده از هوش مصنوعی را برای افرادی که دانش فنی پیچیده‌ای نداشتند، امکان‌پذیر می‌ساخت.
رالف دبلیو. کلارک، که در آن زمان دستیار مدیر کل بخش سیستم‌های کاربردی IBM بود، هدف استراتژیک این محصولات را این‌گونه تشریح کرد: «راه‌حل‌های سیستم خبره به مشتریان ما اجازه می‌دهند تا فرآیند‌های کلیدی تصمیم‌گیری را به فروشندگان و کارکنان خدماتی که هر روز با مشتریان در تعامل هستند، منتقل کنند.» این بیانیه به یک چالش بزرگ در شرکت‌های آن دوره اشاره داشت: تمرکز دانش و قدرت تصمیم‌گیری در دست تعداد محدودی از مدیران و متخصصان ارشد که به یک گلوگاه برای بهره‌وری تبدیل شده بود. با توزیع این دانش از طریق نرم‌افزار، شرکت‌ها می‌توانستند سریع‌تر به نیاز‌های مشتریان پاسخ دهند و کارمندان رده‌های پایین‌تر را برای حل مسائل پیچیده توانمند سازند.
این شرکت مستقر در آرمونک نیویورک، برای پاسخ به نیاز‌های متنوع بازار، بسته‌های نرم‌افزاری متفاوتی را عرضه کرد. براساس مقاله‌ای که مجله مؤسسه مهندسان برق و الکترونیک منتشر شده است، یک برنامه پایه برای کاربرانی با مهارت‌های کامپیوتری اندک طراحی شده بود تا بتوانند برای حل مسائل برنامه‌ریزی شرکت از کامپیوتر مشاوره بگیرند. براساس گزارش‌ها، در سطح بالاتر، برنامه دیگری با نام «IBM Kee» که با همکاری شرکت پیشروی «اینتلی‌کورپ» (Intellicorp) از کالیفرنیا توسعه یافته بود، متخصصان پردازش داده را در کاربرد‌های پیچیده‌تری مانند طراحی تجهیزات صنعتی و بهینه‌سازی زمان‌بندی خطوط تولید یاری می‌کرد. این همکاری نشان‌دهنده روند جدیدی در صنعت بود که در آن غول‌های فناوری برای پیشبرد نوآوری به سراغ استارت‌آپ‌های تخصصی می‌رفتند.
یکی از ویژگی‌های کلیدی و استراتژیک این نرمافزارها، قابلیت اجرای آنها بر روی طیف گسترده‌ای از سیستم‌ها، از کامپیوتر‌های شخصی گرفته تا کامپیوتر‌های بزرگ مرکزی بود. این سازگاری، نشان‌دهنده استراتژی IBM برای نفوذ دادن هوش مصنوعی به تمام سطوح یک سازمان و تضمین بازگشت سرمایه برای مشتریان فعلی خود بود. معرفی این محصولات در سال ۱۹۸۸، هرچند کمتر از رقابت‌های هوش مصنوعی با انسان در بازی‌هایی مانند شطرنج مورد توجه رسانه‌ها قرار گرفت، اما در دوره‌ای که از آن به عنوان «زمستان هوش مصنوعی» یاد می‌شود، اهمیتی حیاتی داشت. این سیستم‌ها با نشان دادن کاربرد‌های عملی و سودآور، به حفظ علاقه و سرمایه‌گذاری در این حوزه کمک کردند و ثابت نمودند که هوش مصنوعی فراتر از یک کنجکاوی آکادمیک، یک ابزار قدرتمند تجاری است. این رویداد، نقطه عطفی در تاریخ تجاری‌سازی فناوری‌های هوشمند و استفاده عملی از آنها برای حل مشکلات روزمره کسبوکارها محسوب می‌شود.
انتهای پیام/
