10:34 17 / 05 /1404

کشتی عشق

کشتی عشق
نثر «کشتی عشق» به‌مناسبت ایام اربعین حسینی سروده شده که از نظر مخاطبان می‌گذرد.

به گزارش خبرنگار آنا، ابوالفضل فیروزی شاعر و عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگار امام خمینی(ره) شهرری نثر زیر را به‌مناسبت ایام اربعین حسینی و در رثای حضرت اباعبدالله الحسین علیه‌السلام با نام «اربعین عشق» سروده که از نظر مخاطبان می‌گذرد:

... و شفق گريبان توست
 كه هر صبح خورشيد، از آن برمی‌خيزد
و غروب دريا، جلوه‌ای است از گودال قتلگاهت كه سفينه‌های نجات در ساحل آن، پهلو می‌گیرند
لاله‌های پرپر بوی پيراهنت را دارند
و گل‌های سرخ، عطر تربتت را

از آن شب كه زيباترين ارواح پريشان
در ليلة‌القدر تاريخ بر آستان آسمان سايت فرود آمدند
و پروانه‌وار، در حريم شمع وجودت سماع خون نمودند
و آهوان حيا، به وسعت سوخته سرزمين چشمانت، پناه آوردند
ديگر دلی‌ نيست كه يكدم، بی‌ياد تو آرام گيرد
در بهار لاله‌ای برنمی‌آيد كه داغدار گلعذارت نباشد
و شقايقی نمی‌‌جوشد كه شوق شهادتت را نداشته باشد.

از آن وقتي كه سر بر نيزه غريبی ساييدی، بنفشه‌ای نيست كه سر از زانوی غمت برگيرد. 
شبی نرود كه پريشان شام غريبانت نباشد و روزی نيايد كه بی‌روضه عشقت بگذرد. 

آه
هنوز دامن هستی
از گلهای شعله‌ور پيراهن دختر بی‌پناهت، می‌سوزد
و چادر شب از التهاب لالهٔ داغدارت، می‌گدازد
و هميشه در گرگ و ميش هوا، گرگ‌های دريده‌ای می‌‌بينم كه غزاله آفتاب پيكرت را پاره‌پاره می‌كنند
ولی از هر مه پاره‌اش، آنقدر ستاره می‌جوشد كه آسمان را ديگر جايی نباشد.

ای عشق دريا، تشنه شيرينی لب عطشان توست و صحرا سوختهٔ سينهٔ سينايت

در قحط سالی حماسه و فرياد، هزار هزار سينه سرخ در كوچه باغ حنجره سبزت، بهار را فرياد می‌زنند و سال‌هاست به عشق تو، در آسمان دلم كبوتری پرمی‌زند كه بال‌هايش خستگی را نمی‌دانند.

يا حسين

تو آن «كشتی نجاتی» كه گرفتار گرداب بيمناک رذالت، جز تو اميدی ندارد و آن سفينه عشقی كه عاشقان را به ساحل وصل می‌رسانی.

تو آن «چراغ هدايتی!»
كه توفان‌های تار، شعله‌ات را نمی‌لرزاند
و ازدحام ابرهای ظلمت‌زا، لمحه‌ای از  تلألوات را نمی‌كاهد. 
و در آن روز كه ندای «يا لَيْتَني كُنْتُ تُراباً» از ذرات وجود آدميان می‌خيزد، تنها از بام تربت پاكت، كوس «لِمَنِ الْمُلْكُ» ، مترنم است

و صفير«لا فَرَقَ بَيْنَكَ و بَيْنَهُمَا اِلا عِبادُك و خَلْقُكَ»
فقط در آسمان حضرت احديت تو، طنين‌انداز است

«يا اباعبداللّه

يا نوراللّه فی الظلمات الارض!»
آنگاه كه زمين به نور وجه تو روشن گردد
و آنگاه كه دريای بيكران رحمت الوهيت به جوش آيد و باران لطفت، آخرين برگ گناه توبه‌كاران را می‌شويد، جرم قاتل تو هرگز بخشوده نخواهد شد كه خدايت در ميقات طور خطاب به موسای نبی(ع) فرمود: «ای موسیٰ من ازگناه همه توبه‌كنندگان می‌گذرم؛ «اِلّا قاتِلی الْحُسَین»

انتهای پیام/

ارسال نظر
رسپینا
گوشتیران
قالیشویی ادیب