«آلن آلبرگ» نویسنده‌ای که کتاب کودک را به بازی کودکانه تبدیل کرد
به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا، آلن آلبرگ، نویسنده محبوب کتاب‌های کودک، در سن ۸۷ سالگی درگذشت. او همراه با همسرش، جنت آلبرگ، که در سال ۱۹۹۴ بر اثر سرطان درگذشت، برخی از ماندگارترین و محبوب‌ترین کتاب‌های کودک دهه‌های ۱۹۸۰ و ۹۰ را خلق کرد.
هرچند آلن پس از مرگ همسرش با تصویرگران مختلف همکاری کرد، همواره نقش خود را در برابر کار‌های جنت کوچک می‌شمرد. او با شوخ‌طبعی می‌گفت: «من متن رو می‌نویسم (که یه روز طول می‌کشه)، جنت تصویرسازی می‌کنه (که شش ماه طول می‌کشه)، بعد پول رو نصف می‌کنیم؛ رمز یک ازدواج موفق!»
با وجود فروتنی آلن، کیفیت آثارش بسیار بالا بود. نوشتن متن برای کتاب کودک کار ساده‌ای نیست، چون این متون باید بار‌ها و بار‌ها برای کودکان بلندخوانی شوند، بدون آنکه خسته‌کننده شوند. آلن در این زمینه استادی بی‌نظیر بود؛ آثارش ریتم، تکرار هوشمندانه و زبان ساده، اما تأثیرگذار داشتند.
کتاب‌های او، مثل Cops and Robbers، به‌راحتی قابل بازخوانی‌اند و بر خلاف بسیاری از کتاب‌های کودک امروزی که تصاویر زیبایی دارند ولی داستانی ضعیف و قابل پیش‌بینی، نوشته‌های او هم از نظر ادبی غنی بودند، هم از نظر تخیل.
یکی از آثار خاص آلن و جنت، کتاب Peepo است که از نگاه یک نوزاد در دوران جنگ جهانی دوم و در خانواده‌ای طبقه کارگری روایت می‌شود. این تصویر واقع‌گرایانه از کودکی برگرفته از خاطرات دوران کودکی خود آلن بود و جسارت زیادی می‌طلبید که کتابی کودکانه را بی‌پرده در بستر تاریخی واقعی قرار دهد.
دختر آنها، جسیکا، که بعد‌ها خود تصویرگر شد، الهام‌بخش بسیاری از کتاب‌هایشان بود. از نگاه به کاتالوگ فروشگاه گرفته تا بازی با نامه‌های صبحگاهی، همه به ایده‌هایی برای خلق آثاری، چون The Baby’s Catalogue و The Jolly Postman تبدیل شدند.
کتاب Burglar Bill، نخستین موفقیت بزرگ آنها در سال ۱۹۷۷، درباره یک دزد مهربان است که ناخواسته یک نوزاد را می‌دزدد. این نوزاد متعلق به «دزد بتی» است و این اتفاق باعث دگرگونی زندگی هر دو می‌شود. نسخه اولیه‌ی این داستان پایانی ساده‌تر داشت، اما با پیشنهاد جنت و بازنویسی آلن، به داستانی اخلاقی‌تر و احساسی‌تر تبدیل شد.
در پایان، نویسنده مقاله با اشاره به کتاب‌های امروزی که بیش از آنکه تخیل کودک را پرورش دهند، دغدغه‌های والدین را پاسخ می‌دهند، تأکید می‌کند که آلن و جنت آلبرگ هیچ‌گاه به کودکان درس اخلاق نمی‌دادند، بلکه با داستان‌هایی ساده و خیال‌انگیز، زیبایی یک کودکی امن و معمولی را به تصویر می‌کشیدند. آثاری، چون Bye Bye Baby، با داستان تأثربرانگیز نوزادی تنها که دنبال مادر می‌گردد، نمونه‌ای از عمق انسانی کار آنهاست.
انتهای پیام/
