مادربزرگ آمریکایی در ۹۹ سالگی با داستان سگ جهانگردش نویسنده شد

مادربزرگ آمریکایی در ۹۹ سالگی با داستان سگ جهانگردش نویسنده شد
نائومی پروزانسکی، مادربزرگ ۹۹ ساله اهل سن دیه‌گو، با انتشار کتاب کودک «پنی، حیوان خانگی من»، به رویای نویسندگی‌اش جامه عمل پوشاند. این کتاب، داستان ماجراهای واقعی پنی، سگ دوست‌داشتنی خانواده را روایت می‌کند که همراه با نوه‌ها و نتیجه‌های نائومی، به سفرهای دور دنیا رفته است.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا به نقل از سن دیه گو یونیون تریبون، در سن ۹۹ سالگی، «نائومی پروزانسکی» ساکن رانچو سانتا‌فه امریکا، برای اولین بار نویسنده شد و کتاب کودک خود با عنوان «پنی، حیوان خانگی من» را به صورت خودنشر منتشر کرد. این کتاب داستان واقعی سگ محبوب نوه و نتیجه‌های او، سگی به نام «پنی»، را روایت می‌کند که همراه آن‌ها به سراسر جهان سفر کرده، از جمله به سوئد، هنگ کنگ، تورنتو، بورلی‌هیلز و شاید از همه مهم‌تر به خانه مادربزرگ در سن دیه گو.

نائومی می‌نویسد با وجود سبک زندگی لوکس و ماجراجویی‌های جهانی اش، پنی «متکبر نیست». او باهوش و مهربان است، عاشق پیاده روی و بازی با توپ است و گاهی اوقات هم گم می‌شود، اما همیشه پیدا می‌شود.

در یکی از بخش‌های کتاب آمده: «کسی تا به حال به این موضوع اشاره نکرده، اما من متوجه لهجه بوستونی خفیفی در واق واق هایش شده‌ام.»

این کتاب هم اکنون در کتاب فروشی‌های فیزیکی و آنلاین موجود است. پروزانسکی انتشار کتابش را با برگزاری مراسمی در خانه‌ای در منطقه دل مار در تاریخ ۲ اوت با حضور دوستانش جشن گرفت.

او با شگفتی گفت: «همه این‌ها برایم جدید است. هرگز تصور نمی‌کردم روزی چنین کاری بکنم.»

نائومی، که اصالتاً اهل نیویورک است، سال هاست در رانچو سانتافه زندگی می‌کند و بیش از ۳۰ سال در یک خانه ساکن بوده است. او هنوز هم ردی از لهجه ایست کوستی خود را حفظ کرده. او و همسرش پیش از مهاجرت به کانتیکت، در منهتن زندگی می‌کردند. شغل همسرش در صنعت ضبط موسیقی آن‌ها را به لس آنجلس برد، جایی که نائومی دو فرزندش را بزرگ کرد.

در رانچو سانتافه، نائومی زن فعالی است و می‌گوید: «تمام دوستانم حالا هم‌سن دخترم هستند!» او در سن ۹۹ سالگی، هفته‌ای سه بار بریج بازی می‌کند و عضو یک گروه بافندگی است که برای انجام کار‌های خلاقانه و البته گپ‌وگفت دور هم جمع می‌شوند. او به دکوراسیون داخلی علاقه‌مند است، از حل جدول لذت می‌برد. 

نائومی که در اواخر عمر خود به نویسندگی روی آورده، تنها اثر منتشرشده قبلی اش به سال ۱۹۳۹ بازمی گردد، زمانی که مقاله‌ای از او با عنوان «آمریکایی بودن برای من چه معنایی دارد؟» در سن ۱۳ سالگی در روزنامه منتشر شد. طی دهه‌های گذشته، نوشته‌های او بیشتر شامل نامه نگاری با نوه‌ها و نتیجه‌های عزیزش، سرودن شعر و دیالوگ‌های شخصی، و رد و بدل کردن عبارات محبت آمیز با اعضای خانواده اش در گوشه و کنار دنیا (از جمله هنگ‌کنگ، ایرلند و پاریس) بوده است.

در جشن تولد ۹۹ سالگی اش در ماه فوریه، نائومی در حال صرف ناهار با دوست قدیمی اش کارمن بیانکی بود و برای او از زندگی نوه اش و سگ ماجراجویی که همراه شان به همه‌جا سفر کرده بود، گفت.

او با خنده گفت: «این سگ زندگی اش از خیلی از ما‌ها جالب‌تر است.»

بیانکی، استاد بازنشسته دانشگاه ایالتی سن دیه گو، با شنیدن داستان دوست عزیزش جرقه‌ای در ذهنش روشن شد و به او گفت: «می‌دونی چی داری؟ تو یه کتاب داری!» او به نائومی گفت اگر داستان آن سگ را بنویسد، به او کمک خواهد کرد تا منتشرش کند.

نائومی دست به کار شد و داستان را با دستخط مرتبش روی چند برگ کاغذ نوشت. بیانکی نیز به کمک او ناشری پیدا کرد و بعد با هم تصویرگری به نام کایل کمپلتو را برای جان بخشیدن به تصاویر کتاب انتخاب کردند. نسخه‌های چاپ‌شده کتاب هفته گذشته به رانچو سانتافه رسید و باعث خوشحالی نائومی شد.

نائومی می‌گوید ویژگی خاص کتاب این است که هیچ یک از شخصیت‌ها اسمی ندارند، جز پنی که ستاره داستان است. در بخش پایانی کتاب آمده که روز‌های سفر‌های دور و دراز خانواده به پایان رسیده، چرا که اکنون در نزدیکی مادربزرگ در شمال کالیفرنیا ساکن شده‌اند.

در مراسم رونمایی ۲ اوت، نائومی کتاب را برای حاضران خواند و امضا کرد.

انتهای پیام/

ارسال نظر
رسپینا
گوشتیران
قالیشویی ادیب