جنگ تحمیلی ۱۲روزه عامل برای تغییر در بازار کار نیست/بازار کار هنوز از کرونا و تورم در رنج است

به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری آنا ؛ سید مالک حسینی، معاون وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی در گفتوگویی درباره وضعیت فعلی بازار کار کشور با اشاره به فضای اقتصادی اخیر اعلام کرد که جنگ اخیر تأثیر مستقیمی بر بازار کار کشور نداشته و نباید آن را عامل اصلی برخی تعدیل نیروها در بنگاههای اقتصادی دانست.
او گفت بازار کار ایران پیش از هر چیز از سه بحران اصلی در سالهای گذشته آسیب دیده است: تحریمهای تشدید شده از سال ۹۷، همهگیری کرونا در سال ۹۸ و تجربه چند سال پیاپی تورمهای بالای ۴۰ درصد؛ که همین سه عامل، تابآوری بنگاهها را به شدت کاهش دادهاند.
او افزود که کرونا تأثیری معادل یک جنگ واقعی بر اقتصاد گذاشت و هنوز برخی شاخصهای بازار کار به سطح پیش از آن بازنگشتهاند.
به اعتقاد حسینی، فشارهای مزمن باعث شده بسیاری از بنگاهها از اندوختههای خود مصرف کنند و در این سالها نتوانند سرمایهگذاری جدیدی انجام دهند. به همین جهت وقایع اخیر بیشتر نقش "قطره آخر" را دارند تا یک عامل جدید و مستقل که موجب برخی تعدیل نیروها در بازار کار شد.
حسینی تأکید کرد که در یک اقتصاد با ساختار مقاوم، جنگ دو هفتهای موجب تعدیل نیروی فوری در بنگاهها نمی شود، مگر اینکه این بنگاهها پیش از آن نیز با بحرانهای عمیق روبهرو بوده باشند. بنابراین جنگ تحمیلی ۱۲ روزه تنها یک بهانه است.
معاون وزیر کار از کارفرمایان خواست که با وجود شرایط سخت، دورهای از مدارا و همیاری اجتماعی را آغاز کنند. همانطور که در روزهای جنگ انسجام ملی شکل گرفت، حالا هم نیاز است صاحبان مشاغل، مالکان، کارفرمایان و دیگر فعالان اقتصادی نسبت به یکدیگر انعطاف و مسئولیتپذیری بیشتری نشان دهند.
او افزود که دولت در حال پیگیری بسته ۸ بندی حمایت از بازار کار است که شامل تسهیلات بیمهای، تسهیل در پرداخت سهم بیمه و تخصیص منابع از ردیفهای موجود برای طرحهای اشتغالزا خواهد بود.
حسینی همچنین به خطر کاهش درآمدهای تأمین اجتماعی در صورت تعطیلی بنگاهها اشاره کرد و گفت: کاهش پرداخت حق بیمه از یک سو و افزایش هزینههای بیمه بیکاری از سوی دیگر، فشار مضاعفی بر صندوقها وارد میکند. او هشدار داد که به طور متوسط، پرداخت بیمه بیکاری به هر فرد حدود ۷۰ میلیون تومان هزینه در پی دارد.
در پایان، حسینی بار دیگر تأکید کرد که اختلال فعلی در بازار کار نه ناشی از جنگ اخیر، بلکه حاصل سالها بحران ساختاری و فشار مزمن بر کسبوکارهاست و باید با رویکردی حمایتی و مبتنی بر همدلی، برای عبور از این مرحله برنامهریزی کرد.
انتهای پیام/