بسته‌های حمایت از صنایع و درس‌هایی از جنگ تحمیلی ۱۲ روزه
به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری آنا؛ در طول جنگ تحمیلی ۱۲ روزه با رژیم صهیونیستی، علی‌رغم فشار‌های شدید نظامی و تهدیدات مستمر، مدیریت اقتصادی کشور نشان از تدبیر، انسجام و پایداری داشت. با وجود شرایط دشوار، تأمین کالا‌های اساسی، کنترل بازار و حفظ ثبات قیمت‌ها با هماهنگی دقیق نهاد‌های مسئول به‌خوبی انجام شد. اتخاذ تصمیمات هوشمندانه در حوزه تخصیص منابع، حمایت از اقشار آسیب‌پذیر و استفاده کارآمد از ظرفیت‌های داخلی، جلوه‌ای روشن از توانمندی مدیریتی در شرایط بحران بود. این تجربه، نمونه‌ای ارزشمند از اقتصاد مقاومتی و همبستگی ملی در برابر تهدیدات خارجی محسوب می‌شود.
بدیهی است که پس از جنگ صنایع مختلف بسته به نوع فعالیت نیاز به دریافت حمایت‌هایی برای تسریع در فعالیت‌های تولیدی و خدماتی برای ایجاد موج رشد اقتصادی و تقویت بنیه کشور و یا جبران خسارت‌های وارد شده در جنگ دارند. با توجه به این نکته وزارت صمت خبر از تدوین بسته‌ای با همکاری انجمن‌های تولیدی از جمله انجمن صنایع و معادن سرب و روی کشور، انجمن صنعت نسوز کشور، انجمن صنفی کارفرمایان صنعت سیمان آماده کرده است.
تدوین بسته‌های حمایتی برای عملکرد بهتر در شرایط بحران
توجه وزارت صمت به استفاده از ظرفیت انجمن‌ها برای شناخت دقیق‌تر از وضعیت صنایع قابل توجه است اما باید توجه داشت که پس از این بخش‌های دیگر صنعت نیز به نوبه خود نیاز به آسیب شناسی و تدوین بسته‌های حمایتی برای عملکرد بهتر در شرایط بحران دارند.
در این خصوص سهراب کارگر رئیس هیأت‌مدیره انجمن صنعت پخش ایران در گفت‌و‌گو با خبرنگار آنا با تأکید بر اهمیت نگاه واقع‌گرایانه به چالش‌های موجود در زنجیره توزیع، تصریح کرد که آنچه در حال حاضر بیش از هر نوع حمایت مالی یا مقطعی مورد نیاز این صنعت است، رفع مشکلات و گلوگاه‌های اجرایی، به‌ویژه در حوزه تأمین زیرساخت‌های عملیاتی مانند سوخت ناوگان پخش است.
رئیس هیأت‌مدیره انجمن صنعت پخش ایران اظهار داشت: با وجود اینکه هنوز ارتباط مستقیمی با انجمن ما برای اخذ نظر پیرامون بسته حمایتی وزارت صمت برقرار نشده، اما به نظر می‌رسد این وزارتخانه در حال جمع‌آوری نظرات از انجمن‌ها و بخش‌های مختلف با اولویت تولیدی ها است و پس از آن به سراغ خدماتی‌ها خواهند آمد. به هر جهت امیدواریم که صنعت پخش نیز در فرآیند تقویت صنایع نادیده گرفته نشود، چرا که نقش آن در زنجیره تأمین کالا‌های اساسی و مایحتاج عمومی، به‌ویژه در شرایط بحرانی، حیاتی و غیرقابل انکار است.
بحران تأمین سوخت؛ تهدید جدی خدمات‌رسانی در روز‌های بحرانی
کارگر با اشاره به چالش‌های جدی این صنعت در ایام جنگ تحمیلی با رژیم صهیونیستی، ادامه داد: در طول این ۱۲ روز، یکی از مهم‌ترین معضلاتی که ما را درگیر خود کرد، مسئله تأمین سوخت برای ناوگان توزیع بود. محدودیت در دسترسی به سوخت باعث شد بسیاری از شرکت‌های پخش، به‌ویژه در مناطق حساس یا پرتراکم، با دشواری‌هایی در ادامه خدمات‌رسانی مواجه شوند. هرچند اجازه بروز هیچ خللی در خدمت رسانی چه از سوی دولت و چه بخش خصوصی در دوران جنگ داده نشد اما این مسئله هنوز به‌طور کامل برطرف نشده و نگرانی ما این است که اگر راهکار‌های مشخص، مدون و پایداری برای آن پیش‌بینی نشود، در بحران‌های مشابه آتی با تبعات گسترده‌تری مواجه شویم.
لزوم بازتعریف نقش تشکل‌ها در مدیریت اقتصادی کشور
وی به اهمیت بازنگری در نقش‌آفرینی بخش خصوصی و تشکل‌های تخصصی در اقتصاد کشور پرداخت و گفت: یکی از درس‌های مهمی که می‌توان از این بحران گرفت، این است که نقش تشکل‌ها و نهاد‌های غیردولتی مانند انجمن‌ها در مدیریت اقتصاد کشور باید پررنگ‌تر و نهادینه‌تر شود؛ نباید صرفاً در زمان بحران به سراغ این بخش‌ها رفت. اگر ما از ظرفیت نهاد‌های تخصصی در شرایط عادی استفاده کنیم، آمادگی و واکنش‌پذیری ساختار اقتصادی کشور در زمان بحران نیز ارتقاء خواهد یافت.
کارگر تأکید کرد: محدود کردن حضور نهاد‌های صرفاً نظارتی و بازدارنده در فرایند‌های اجرایی، و در مقابل، میدان دادن به نهاد‌های تخصصی و اجرایی، می‌تواند سرعت و اثربخشی پاسخ به بحران را به‌طور قابل توجهی افزایش دهد. در بسیاری از موارد، تداخل وظایف نهاد‌های مختلف، به‌جای کمک، خود مانعی برای عملکرد صحیح صنعتی شده است.
تعدد متولیان؛ مانعی بر سر راه خدمات‌رسانی یکپارچه
وی با انتقاد از ساختار پراکنده و چندپاره نظارت بر زنجیره پخش و توزیع، افزود: هم‌اکنون مسئولیت نظارت و صدور مجوز برای حوزه‌های مختلف پخش میان چندین نهاد تقسیم شده است؛ از جمله سازمان غذا و دارو برای محصولات دارویی، وزارت جهاد کشاورزی برای میوه و تره‌بار، وزارت ارشاد برای نوشت‌افزار، و وزارت صمت برای کالا‌های صنعتی و مصرفی؛ این پراکندگی، در شرایط عادی نیز موجب کندی فرآیند‌ها می‌شود و در بحران‌ها، عملاً اجرای خدمات حیاتی را با چالش رو‌به‌رو می‌کند.
رئیس هیأت‌مدیره انجمن صنعت پخش ایران خواستار یکپارچه‌سازی قوانین، تمرکز اختیارات، و کاهش تداخلات نهادی شد و تصریح کرد: ما به ساختاری نیاز داریم که در آن تصمیم‌گیری‌ها سریع، متمرکز و هماهنگ انجام شود. اگر نهاد‌های متعدد با قوانین متضاد یا موازی هر یک بخواهند مستقلاً وارد عمل شوند، نتیجه‌ای جز کندی، بی‌نظمی و افزایش ریسک برای خدمات حیاتی نخواهد داشت.
بازتعریف مفهوم حمایت به‌عنوان تسهیلگری اجرایی
کارگر خاطرنشان کرد: ما در صنعت پخش، بیش از هر چیز نیازمند حمایت اجرایی هستیم. اگر فرآیند‌های اجرایی، زیرساخت‌های عملیاتی و دسترسی ما به منابعی، چون سوخت، لجستیک، مجوز‌ها و هماهنگی میان نهاد‌ها به درستی مدیریت شود، می‌توانیم حتی در سخت‌ترین شرایط نیز وظیفه خود را در تأمین و توزیع کالا‌های اساسی به بهترین شکل انجام دهیم.
وی در پایان ضمن تشکر از تلاش وزارت صمت برای تدوین بسته حمایتی، خواستار آن شد که صدای صنعت پخش نیز در این فرآیند شنیده شود و بسته‌های حمایتی از حالت کلی و سطحی خارج شده و به سمت راهکار‌های تخصصی، ریشه‌ای و اجرایی حرکت کنند.
انتهای پیام/
