محاصره دیپلماتیک تل‌آویو؛ زنجیره قطع روابط و اعتراضات جهانی علیه اسرائیل گسترده‌تر می‌شود
به گزارش خبرگزاری آنا، منابع رسانه‌ای عبری از وخامت کم‌سابقه روابط رژیم صهیونیستی با برخی کشورهای آمریکای لاتین خبر داده‌اند؛ موضوعی که در میان تمرکز رسانه‌ها بر مواضع اروپا کمتر مورد توجه قرار گرفته است. در گزارش شبکه ۱۲ اسرائیل آمده است که روند قطع ارتباط یا تنزل روابط در منطقه آمریکای لاتین، به‌طور موازی با انتقادات شدید نسبت به عملکرد نظامی این رژیم در غزه جریان دارد.
شیلی؛ آغازگر فشارهای دیپلماتیک در منطقه
در نخستین واکنش‌های رسمی، دولت شیلی با اتخاذ مجموعه‌ای از اقدامات سیاسی و اقتصادی علیه تل‌آویو، صراحتاً از موضع فلسطینی‌ها حمایت کرد. «گابریل بوریچ» رئیس‌جمهور شیلی، ضمن متهم‌کردن اسرائیل به «تطهیر قومی»، صادرات سلاح به این رژیم را ممنوع اعلام کرد و تجارت با شرکت‌هایی که در مناطق اشغالی فعالیت می‌کنند، متوقف ساخت.
در ادامه، شیلی سفیر خود را از تل‌آویو فراخواند، وابستگان نظامی خود را بازگرداند و در شکایت آفریقای جنوبی علیه اسرائیل در دیوان بین‌المللی دادگستری مشارکت کرد. منابع عبری از نگرانی مقامات اسرائیلی نسبت به احتمال قطع کامل روابط توسط سانتیاگو خبر داده‌اند.
تنش کم‌سابقه میان تل‌آویو و برازیلیا
در اوایل سال ۲۰۲۴، تنش دیپلماتیک شدیدی میان اسرائیل و برزیل شکل گرفت؛ آن‌گاه که «لوئیز ایناسیو لولا دا سیلوا» رئیس‌جمهور برزیل، عملکرد ارتش اسرائیل در غزه را با اقدامات نازی‌ها در جنگ جهانی دوم مقایسه کرد و آن را «نسل‌کشی» نامید.
در واکنش، وزارت خارجه اسرائیل رئیس‌جمهور برزیل را «عنصر نامطلوب» خواند و سفیر برازیلیا به کشورش بازگشت؛ بازگشتی که تا زمان نگارش این گزارش ادامه داشته است.
قطع روابط از سوی بولیوی، کلمبیا و نیکاراگوئه
بولیوی نخستین کشوری بود که در فاصله کوتاهی پس از آغاز جنگ، تصمیم به قطع روابط رسمی با تل‌آویو گرفت. این کشور همچنین به شکایت آفریقای جنوبی در دیوان بین‌المللی دادگستری پیوست.
کلمبیا نیز در اردیبهشت ۱۴۰۳ به‌طور رسمی اعلام کرد که روابط دیپلماتیک خود با اسرائیل را قطع کرده است. رئیس‌جمهور این کشور «گوستاوو پترو» در واکنشی آشکار، از آنچه «نسل‌کشی در غزه» خواند، انتقاد کرد. چند ماه بعد، بوگوتا صادرات زغال‌سنگ به اسرائیل را نیز متوقف ساخت.
نیکاراگوئه سومین کشوری است که در اکتبر ۲۰۲۴ با انتشار بیانیه‌ای رسمی اعلام کرد که روابط دیپلماتیک خود را با اسرائیل به دلیل «نقض گسترده حقوق بشر» قطع کرده است. در این بیانیه، دولت اسرائیل «فاشیستی» و عامل «جنایات جنگی» خوانده شده است.
مواضع حمایتی مکزیک و هندوراس
مکزیک نیز از جمله کشور‌هایی بود که پس از آغاز جنگ به صف منتقدان پیوست و با درخواست برای آتش‌بس فوری، به شکایت قضایی در دادگاه لاهه علیه اسرائیل پیوست.
وزارت خارجه هندوراس نیز در واکنش به تداوم حملات به غیرنظامیان در غزه، اعلام کرد که سفیر خود را از تل‌آویو برای مشورت فراخوانده و از اسرائیل خواستار احترام به موازین حقوق بشردوستانه بین‌المللی شده است.
اروپا؛ صدای متفاوت در بستر سکوت غرب
در حالی که دولت‌های بزرگ اروپایی مانند بریتانیا، آلمان و اتریش همچنان در چارچوب حمایت از اسرائیل عمل می‌کنند، برخی کشورهای اروپایی مواضع روشنی در برابر جنایات این رژیم اتخاذ کرده‌اند. کشورهای ایرلند، نروژ و اسپانیا در اردیبهشت ۱۴۰۳ به‌طور رسمی کشور فلسطین را به رسمیت شناختند؛ اقدامی که با خشم مقامات تل‌آویو و تهدید به قطع روابط دیپلماتیک همراه شد.
همچنین بلژیک، اسلوونی، مالت و ایسلند نیز حمایت‌های آشکار خود از آتش‌بس فوری در غزه را اعلام کرده‌اند. این تحولات، نمایانگر شکاف فزاینده در مواضع غرب نسبت به عملکرد رژیم صهیونیستی است.
نقش آمریکا؛ حمایت آشکار از جنایت و مانع‌تراشی در برابر صلح
از آغاز جنگ غزه در اکتبر ۲۰۲۳، ایالات متحده آمریکا بار‌ها با استفاده از حق وتوی خود در شورای امنیت سازمان ملل، مانع از تصویب قطعنامه‌هایی شده که خواستار آتش‌بس فوری و بدون قید و شرط بوده‌اند:
در ۲۰ فوریه ۲۰۲۴، آمریکا قطعنامه‌ای برای آتش‌بس انسانی را وتو کرد.
در ۲۰ نوامبر ۲۰۲۴، بار دیگر قطعنامه آتش‌بس فوری با وتوی واشنگتن مواجه شد.
در ۴ ژوئن ۲۰۲۵، آمریکا برای ششمین‌بار از زمان آغاز جنگ، تلاش شورای امنیت برای توقف درگیری‌ها را وتو کرد.
این اقدامات ایالات متحده، آن‌هم در شرایطی که وضعیت انسانی در غزه به‌شدت بحرانی است، نشان‌دهنده حمایت بی‌دریغ واشنگتن از اسرائیل و بی‌توجهی آشکار به اصول حقوق بین‌الملل است. آمریکا عملاً به عنوان شریک جنایات جنگی رژیم صهیونیستی و مانع اصلی تحقق صلح در منطقه عمل کرده است.
فروپاشی تدریجی مصونیت دیپلماتیک اسرائیل
برخلاف تصور رایج که آمریکای لاتین و اروپا را مناطق دور از تأثیر مستقیم بحران‌های خاورمیانه می‌دانست، واکنش کشورها به جنایات غزه نشان داد که وجدان جهانی، جغرافیا نمی‌شناسد.
موج قطع روابط، تحریم‌ها و پیگرد‌های حقوقی علیه اسرائیل، نه صرفاً یک اعتراض مقطعی، بلکه نشانه‌ای از فروپاشی تدریجی مشروعیت بین‌المللی این رژیم است؛ رژیمی که سال‌ها کوشید با بهره‌گیری از نفوذ نظامی، اقتصادی و رسانه‌ای، خود را مصون از پاسخگویی جلوه دهد.
اکنون این نقاب فرو ریخته است و رژیم صهیونیستی با واقعیتی ناخواسته روبه‌رو شده: پایان دوران مصونیت، آغاز دوران پاسخگویی.
انتهای پیام/
