شباهت هوش زبانی اورانگوتانها با انسان

در پژوهشی که از سوی دانشگاه تحقیقات دولتی واریک انگلیس انجام شد، پژوهشگران دریافتند که اورانگوتانها صداهایی با پیچیدگی چندلایه (سطح) تولید میکنند که پیش از این تصور میشد مختص ارتباطات انسانی است.
بازگشت (Recursion)
بازگشت (Recursion) به عنوان توانایی گنجاندن (ادغام) جملات یا عبارات در یکدیگر تعریف میشود، به عنوان مثال این عبارت را درنظر بگیرید: «این همان سگی است که گربهای را دنبال کرد که موشی که پنیر را خورد، کشت». این جمله همان پیچیدگی چند لایهای است که به آن «بازگشت» میگوییم. در حقیقت، این الگوی تفکر و بیان، از ویژگیهای زبان پیچیدهی انسانی به شمار میرود.
«بازگشت» به معنای تکرار عناصر زبانی به شکلی فشرده [تو در تو] است، به گونهای که یک ایده یا عبارت قابل فهم را تشکیل دهند؛ همانند عروسک روسی ماتروشکا که یک عروسک در درون عروسک دیگری قرار داده شده است. برتری «بازگشت» در این است که میتوانیم مجموعهای محدود از عناصر[زبانی] را برای انتقال مجموعهای نامحدود از پیامهای دارای پیچیدگی فزاینده ترکیب کنیم.
درست مانند یک قطعه موسیقی با الگوهای تکرارشونده، اورانگوتانها یک ریتم را درون ریتم دیگر و سپس ریتمی دیگر قرار میدادند و یک ساختار صوتی چند لایه پیچیده ایجاد میکردند که تصور نمیشد نخستیسانان غیرانسانی قادر به انجام آن باشند
پیش از این، اعتقاد عمومی بر این بود که این نوع ارتباط درهم تنیده و تو در تو، ویژگی منحصر به فرد هوش زبانی انسان است که به ما امکان تفکر پیچیدهتری را اعطا میکند؛ اما این پژوهش جدید که در مجله « Annals of The New York Academy of Sciences» منتشر شده است، داستان متفاوتی را برای ما روایت میکند.
ساختار سه لایهای
دکتر کیارا د گرگوریو( Chiara De Gregorio)، پژوهشگر دانشگاه وارویک، که این پژوهش را به همراه آدریانو لامِییرا (Adriano Lameira) (از دانشگاه واریک) و مارکو گامبا ( Marco Gamba) (از دانشگاه تورین) انجام داده است، میگوید: با تجزیه و تحلیل دادههای صوتی حاصل از صداهای هشداردهنده اورانگوتانهای ماده سوماترایی دریافتیم که ساختار ریتمیک آواهای اورانگوتان در سه سطح (لایه) به صورت خودکار در یکدیگر ادغام شده است (یک ساختار بازگشتی سهلایهای منحصر به فرد).
در جریان این پژوهش، پژوهشگران دریافتند که صداهای فردی تولید شده از سوی اورانگوتانها در ترکیبهای کوچکی (سطح یا لایه اول) تولید میشوند، این ترکیبهای کوچک میتوانند با هم تکرار شوند و مجموعه طولانیتر و بزرگتری را تشکیل دهند (سطح یا لایه دوم). این مجموعههای بزرگ نیز میتوانند با هم تکرار شوند و یک مجموعه بسیار بزرگتر ایجاد کنند (سطح سوم) که همگی در هر سطح ریتم منظمی دارند.
درست مانند یک قطعه موسیقی با الگوهای تکرارشونده، اورانگوتانها یک ریتم را درون ریتم دیگر و سپس ریتمی دیگر قرار میدادند و یک ساختار صوتی چند لایه پیچیده ایجاد میکردند که تصور نمیشد نخستیسانان غیرانسانی (شامپانزهها، گوریلها، و اورانگوتانها) قادر به انجام آن باشند.
پژوهشگران دریافتند که این الگو تصادفی نیست؛ زیرا اورانگوتانها بسته به نوع شکارچی که در آزمایشها با آن مواجه میشدند، ریتم صداهای هشدار دهنده خود را نیز تغییر میدادند. به این ترتیب که وقتی آنها یک تهدید واقعی، مانند پلنگی در حال نزدیک شدن را میدیدند، فریادهایشان سریعتر و مصرانهتر بود و وقتی چیزی را میدیدند که تهدیدآمیز به نظر میرسید؛ اما آنقدر خطر جدی نداشت که به عنوان یک تهدید واقعی شناخته شود (مانند یک تکه پارچه با خالخالهای رنگی)، بانگهایشان کندتر و نامنظمتر میشد.
طبق این پژوهش، این توانایی در تطبیق ریتمهای صوتی با تهدیدهای مختلف نشان میدهد که اورانگوتانها فقط سر و صدا نمیکنند، بلکه از تکرار آوایی سازمان یافته برای انتقال اطلاعات معنادار در مورد دنیای بیرون استفاده میکنند.
دکتر دی گرگوریو میگوید: «این کشف نشان میدهد که ریشههای یکی از متمایزترین ویژگیهای زبان انسان - بازگشت - از قبل در گذشته تکاملی ما وجود داشته است. اورانگوتانها به ما کمک میکنند تا بفهمیم چگونه بذرهای ساختار زبان ممکن است میلیونها سال پیش شروع به رشد کرده باشد».
اطلاعاتی درباره اورانگوتانها
اورانگوتانها گونهای از نخستیسانان هستند که در جنگلهای بارانی اندونزی و مالزی، به ویژه در جزایر بورنئو و سوماترا زندگی میکنند. آنها در زمره باهوشترین نخستیسانان قرار میگیرند. واژه اورانگوتان در زبان مالایی به معنی «مرد جنگل» است. اورانگ (مرد) + اوتان (جنگل).
آنها هر شب با استفاده از شاخ و برگ درختان، تشکهایی مخصوص خواب میسازند. عمدتا میوهخوار هستند با این حال، از برگها، ساقهها، گلها، تخمها و گاهی حشرات و کرمها نیز تغذیه میکنند. اورانگوتانها متاسفانه در معرض خطر انقراض قرار دارند.
انتهای پیام/