شاهد نابودی تدریجی کسب و کارها و تولید و هدایت سرمایه مردم به سمت دلالی هستیم

به گزارش خبرگزاری آنا؛ انجیدنی در صفحۀ شخصی خود دربارۀ قطعی‌های مستمر برق و آسیبی که این موضوع به کسب و کارها و تولید ملی وارد می‌کند، نوشت:

«اردیبهشت ۱۴۰۳ -> هر هفته ۰ ساعت قطع برق
بهمن ۱۴۰۳ -> هر هفته ۴ ساعت قطع برق
اردیبهشت ۱۴۰۴ -> هر هفته ۶ ساعت قطع برق
بهمن ۱۴۰۴ -> هر هفته ؟؟ ساعت قطع برق
قدم به قدم در مسیر نابودی کسب و کارها، تولید و صنعت و سوق دادن سرمایه‌ها به سمت دلالی، خرید رمزارز، طلا و دلار و افزایش نرخ بیکاری در کشور و به تبع آن، افزایش آمار بزهکاری و آسیب‌های اجتماعی»

قطع برق مداوم و چند ساعتۀ برق در مناطق مختلف کشور به معضلی جدی برای مردم و کسب و کارها تبدیل شده است. این قطعی‌ها در بخش خانگی ریسک‌هایی مانند احتمال سوختگی و خارج از رده شدن لوازم خانگی را بالا می‌برد. مشترکان خانگی اما تنها گروهی نیستند که آنچه دولتی‌ها ناترازی می‌خوانند، تحت تأثیر قرارشان می‌دهند. کشاورزان، صنعتگران و فعالان بخش ارتباطات و فناوری اطلاعات همه آسیب‌های جدی از قطعی برق می‌بینند.

هرچند مسعود پزشکیان به عنوان رئیس دولت و وزرای مرتبط مانند وزیر نیرو هربار تأکید می‌کنند که بخش‌های تولیدی و صنایع آخرین انتخاب آن‌ها برای اعمال خاموشی است اما کافیست که گذری کوتاه به شبکه‌های اجتماعی داشته باشید تا صاحبان کسب و کارهای مختلف بخش خصوصی را ببینید که نالان از وضعیت فعلی و افزایش خاموشی‌ها هستند.

نمونۀ آن جلسۀ هفتۀ پیش هیأت دولت بود که رئیس جمهور تأکید داشت: «قطع برق بخش‌های تولیدی و صنایع آخرین انتخاب است و تمام تلاش خود را به کار خواهیم گرفت تا برق صنایع قطع نشود.»

ویراست مهدی انجیدنی مدیرعامل ویراستی و گپ فقط یک نمونه از واکنش‌های متعدد مدیران کسب و کارهای حوزه‌های مختلف به قطعی مستمر برق در طول دورۀ مدیریتی دولت چهاردهم است. نیازی به بررسی آمار و ارقام نیست تا مشخص شود که روند قطعی‌ها افزایشی بوده است، تجربه و احساس مردم که بعضاً آن را در شبکه‌های اجتماعی هم بیان می‌کنند، نشان می‌دهد که افراد زیادی در جامعه چنین درکی از وضعیت مدیریت برق در دولت چهاردهم پیدا کرده‌اند.

پیشتر در چند سال اخیر با روند افزایشی دما که شاهد آن بودیم و وجود برخی ناترازی‌ها مردم در فصل تابستان و اوج گرما فکر می‌کردند که شاید خاموشی رخ دهد اما اینکه در زمستان با ژست قهرمانانه و این عنوان که می‌خواهیم مازوت نسوزانیم، دولت برق آن‌ها را قطع کند و بهار هم به میانه نرسیده، دوباره جدول خاموشی‌ها را ببیند، موضوعی نبود که برای آن آماده باشند.

بخش ارتباطات و فناوری اطلاعات هم منتظر چنین وضعیتی نبود. قطعی‌های مستمر برق کسب و کارهای حوزۀ اقتصاد دیجیتال را با چالش‌های جدی روبرو می‌کنند. دو مصداقی که ما در ادامه می‌آوریم، فقط مثالی هستند، برای اینکه نشان دهیم، قطعی مستمر برق چه خطرات بزرگ و حیاتی برای فعالان حوزۀ ارتباطات و فناوری اطلاعات دارد.

برنامک‌ها و سایت‌ها به طور معمول واسطۀ ارائه خدمت از سوی شرکت‌های فناور محور به مردم هستند. هر سایت و برنامکی هم برای پاسخگویی به درخواست‌های مردم باید داده‌های خود را روی سرورهای سخت‌افزاری نگهداری کند، سرویسش هم روی سرورها به مردم خدمت ارائه می‌دهد. هر سرور هم برای فعالیت نیاز به برق دارد، به عبارت ساده‌تر وقتی برق نباشد، گویی مشتری به درب مغازه یا کارخانه‌ای مراجعه می‌کند و کرکرۀ آن پایین است یا درب را چند قفله کرده‌اند تا کسی وارد نشود. این قطعی‌های مستمر سلامتی سرورها را هم تحت تأثیر قرار می‌دهد و خطر از مدار خارج شدن آن‌ها را نیز در پی دارد. فارغ از هزینه‌ای که تأمین هر سرور احتمالی که از دسترس خارج می‌شود، برای کسب و کارهای ارائه دهندۀ خدمات زیرساختی و ابری چقدر خواهد بود، کافیست لحظه‌ای تأمل کنیم تا دریابیم که همین چالش چقدر روی زندگی کسب و کارها تأثیر خواهد داشت.

چالش دیگری که پیش روی اقتصاد دیجیتال است را پنجشنبۀ گذشته سیّدستار هاشمی وزیر ارتباطات در جلسۀ شورای اداری استان مازندران مطرح کرد، وی در آن جلسه گفته بود: «اینکه تصور کنیم می‌توان با همین تجهیزات قطعی دو ساعته برق را جبران کرد، نادرست است. اپراتورهای ما به دلیل استمرار این قطعی‌ها تاکنون بیش از هزار میلیارد تومان خسارت متحمل شده‌اند و این وضعیت تکرارشونده است.»

البته این فقط اپراتورها نیستند که به عنوان یکی از اضلاع زیست‌بوم اقتصاد دیجیتال از قطعی‌های مکرر برق آسیب می‌بینند. اپراتورها قرار است دسترسی مردم و کسب و کارها به اینترنت را فراهم کنند، وقتی هربار که برق می‌رود به فاصلۀ چند دقیقه دسترسی به اینترنت به شدت کند یا قطع می‌شود، یعنی هر دو سمت عرضه و تقاضا در اقتصاد دیجیتال قادر به دسترسی به یگدیگر نخواهند بود و عملاً کسب و کارها آن ساعات را از دست می‌دهند.

موضوعی که تأثیر منفی ملموسی روی گردش مالی زیست بوم ارتباطات و فناوری اطلاعات خواهد داشت و درآینده همانطور که انجیدنی متذکر شده است، برخی از سرمایه‌گذاران را مجاب خواهد که جای تولید به سوی سرمایه‌گذاری روی دلالی در موضوعات مختلف حرکت کنند.

بنابراین دولت باید هرچه زودتر نسبت به یافتن راه‌حلی پایدار اقدام کند، قطعی مستمر ولو منطبق با جدول برنامه ریزی شده، آن هم به طور تقریبی در همۀ فصل‌ها و ماه‌های سال آسیب‌های جدی اجتماعی و کسب و کاری به دنبال خواهد داشت.