پنتاگون برای سپر موشکی «گنبد طلایی» به دنبال گزینههای غیر از اسپیسایکس

اسپیسایکس با همکاری پالانتیر، متخصص در تحلیل دادهها، و آندوریل، تولیدکننده پهپادهای دفاعی، پیشنهادی برای ساخت بخشهای اصلی گنبد طلایی ارائه کرده است. این سه شرکت، که توسط کارآفرینان حامی سیاسی ترامپ تأسیس شدهاند، اخیراً با مقامات ارشد دولت و پنتاگون دیدار کردهاند. ایلان ماسک، که بیش از 250 میلیون دلار برای انتخاب کمک مالی کرده و اکنون مشاور ویژه او در دپارتمان کارایی دولت است، نقش کلیدی در این مذاکرات دارد.
طرح پیشنهادی شامل استقرار 400 تا بیش از 1000 ماهواره برای شناسایی و ردیابی موشکها در مدار زمین است. ناوگان جداگانهای از 200 ماهواره تهاجمی مجهز به موشک یا لیزر برای نابودی موشکهای دشمن در نظر گرفته شده، اما گروه اسپیسایکس در تسلیحاتی کردن ماهوارهها دخیل نخواهد بود. اسپیسایکس بر لایه «نگهداری» (custody layer) تمرکز دارد که وظیفه شناسایی موشکها، ردیابی مسیر و ارزیابی تهدید آنها برای آمریکا را بر عهده دارد. هزینه اولیه طراحی و مهندسی این لایه بین 6 تا 10 میلیارد دلار برآورد شده است.
اسپیسایکس از ناوگان موشکهای فالکن 9 و صدها ماهواره جاسوسی عملیاتی که در پنج سال گذشته پرتاب کرده، بهعلاوه نمونههای اولیه اخیر که قابل بازسازی برای این پروژه هستند، بهره میبرد.
اسپیسایکس در اقدامی بیسابقه، نقش خود را بهصورت «خدمات اشتراکی» پیشنهاد داده که دولت بهجای مالکیت سیستم، برای دسترسی به فناوری هزینه پرداخت میکند. این مدل میتواند برخی پروتکلهای تدارکاتی پنتاگون را دور زده و اجرای سریعتر پروژه را تسهیل کند. بااینحال، دو منبع هشدار دادهاند که این رویکرد ممکن است دولت را به اشتراک وابسته کرده و کنترل بر توسعه و قیمتگذاری سیستم را از دست بدهد. برخی مقامات پنتاگون نیز درباره اتکا به این مدل برای برنامهای دفاعی عظیم ابراز نگرانی کردهاند.
ژنرال مایکل گاتلین از نیروی فضایی آمریکا در حال مذاکره درباره مالکیت و عملیات سیستم است، با گزینههایی از جمله مالکیت دولت، عملیات توسط پیمانکاران یا ترکیبی از این دو. ژنرال بازنشسته ترنس اوشانسی، مشاور ارشد اسپیسایکس، نیز در گفتوگوهای اخیر با رهبران دفاعی و اطلاعاتی حضور داشته است.
پنتاگون از بیش از 180 شرکت، از جمله استارتاپهای دفاعی مانند اپیروس، اورسا میجر و آرمادا، برای مشارکت در گنبد طلایی ابراز علاقه دریافت کرده است. پیمانکاران سنتی مانند نورثروپ گرامن، بوئینگ، آرتیایکس و لاکهید مارتین نیز انتظار میرود نقش مهمی ایفا کنند. لاکهید مارتین حتی صفحهای وب برای بازاریابی تلاشهای خود در این پروژه راهاندازی کرده است.
استیو فاینبرگ، نفر دوم پنتاگون و از بنیانگذاران سربروس کپیتال (که در موشکهای هایپرسونیک سرمایهگذاری کرده اما در اسپیسایکس سهمی ندارد)، تصمیمگیر کلیدی خواهد بود. فاینبرگ اعلام کرده منافع خود در سربروس را واگذار میکند.
یکی از منابع مذاکرات را «انحراف از روند معمول تدارکات» توصیف کرد و گفت که جامعه امنیت ملی به دلیل نقش ماسک در دولت، باید نسبت به او حساس و مطیع باشد. اسپیسایکس، ماسک، پالانتیر و آندوریل به سؤالات رویترز پاسخ ندادند. پنتاگون نیز تنها اعلام کرد که گزینههایی برای تصمیمگیری رئیسجمهور مطابق با فرمان اجرایی و راهنماییهای کاخ سفید ارائه خواهد داد.
هزینه کلی گنبد طلایی ممکن است به صدها میلیارد دلار برسد، با جدولهای زمانی تحویل قابلیتها از اوایل 2026 تا پس از 2030. یادداشت داخلی پنتاگون از وزیر دفاع پیتر هگست، که پیش از مهلت 28 فوریه به رهبران ارشد ارسال شده، خواستار پیشنهادات اولیه و «تسریع در استقرار» شبکههای ماهوارهای شده است. مزیت اسپیسایکس در ناوگان موشکها و ماهوارههای موجود، آن را در موقعیت قویتری قرار میدهد.
با وجود مزایا، برخی منابع تردید دارند که آیا گروه اسپیسایکس میتواند سیستمی کارآمد و مقرونبهصرفه برای دفاع از آمریکا ارائه دهد. یکی از منابع گفت: «باید دید آیا اسپیسایکس و این شرکتهای فناوری میتوانند این پروژه را به سرانجام برسانند. آنها هرگز سیستمی کامل برای دفاع ملی ارائه نکردهاند.»
رویترز نوشت: فرآیند تصمیمگیری هنوز در مراحل اولیه است و ساختار نهایی پروژه و پیمانکاران منتخب ممکن است در ماههای آینده تغییر کند. پیروزی گروه اسپیسایکس میتواند بزرگترین موفقیت سیلیکون ولی در صنعت پیمانکاری دفاعی و ضربهای به پیمانکاران سنتی باشد.
انتهای پیام/