افزایش چشمگیر ساختوسازها و تاثیرات خطرناک بر بحران آبی پایتخت
به گزارش گروه اقتصاد خبرگزاری آنا، ساخت هر واحد مسکونی به طور متوسط نیازمند مصرف قابل توجهی از منابع آب است که شامل استفاده در مراحل مختلفی از جمله بتن‌ریزی، سیمان‌کاری، سیستم‌های تأسیسات بهداشتی و سایر فرایند‌های اجرایی می‌باشد. برآورد‌ها نشان می‌دهد که برای احداث هر واحد مسکونی، مصرف آب می‌تواند به ده‌ها هزار لیتر برسد که این میزان بسته به نوع پروژه و متراژ بنا متغیر است.
در شرایط فعلی تهران، که با بحران کم‌آبی جدی مواجه است، افزایش ساخت‌وساز‌های شهری فشار بی‌سابقه‌ای بر منابع آب زیرزمینی و سطحی وارد می‌کند. کاهش سطح منابع آبی و افزایش تقاضا موجب شده است تا تامین آب پایدار برای بخش مسکونی و خدمات شهری با چالش‌های جدی رو‌به‌رو شود.
لذا مدیریت هوشمندانه و بهینه مصرف آب در فرایند‌های ساخت‌وساز، همراه با استفاده از فناوری‌های نوین کاهش مصرف و بازیافت آب، از جمله راهکار‌های ضروری برای حفظ منابع آبی و تضمین تداوم زندگی شهری در پایتخت به شمار می‌رود. بی‌توجهی به این موضوع می‌تواند بحران آب تهران را تشدید کرده و امنیت آبی میلیون‌ها نفر از ساکنان این کلان‌شهر را به مخاطره اندازد.
در این شرایط آمار‌های رسمی شهرداری تهران حاکی از رشد قابل توجهی در صدور پروانه‌های احداث بنا و افزایش حجم پروژه‌های ساخت‌وساز در پایتخت است؛ موضوعی که در شرایط فعلی بحران آب، نگرانی‌های جدی را در خصوص مدیریت منابع آبی به وجود آورده است.
افزایش بیش از ۱۵ درصدی صدور پروانه ساخت در تهران
طبق آمار‌های منتشر شده، در فصل زمستان سال جاری تعداد ۲۰۵۱ پروانه احداث بنا در تهران صادر شده که این رقم نسبت به فصل گذشته ۱۵.۴ درصد افزایش یافته است. همچنین تعداد واحد‌های مسکونی پیش‌بینی شده در این پروانه‌ها به ۱۶۷۳۶ واحد رسیده که در مقایسه با فصل گذشته ۲۵ درصد و نسبت به زمستان سال ۱۴۰۲ حدود ۷.۸ درصد رشد داشته است. افزون بر این، مجموع مساحت زیر بنای این پروانه‌ها بالغ بر ۳ میلیون و ۳۰ هزار مترمربع بوده که نسبت به فصل گذشته ۲۷.۴ درصد و نسبت به سال قبل ۸.۵ درصد افزایش نشان می‌دهد.
این رشد ساخت‌وساز در شرایطی رخ می‌دهد که تهران به عنوان یکی از شهر‌های با بحران شدید کم‌آبی شناخته می‌شود و کارشناسان محیط زیست بار‌ها هشدار داده‌اند که افزایش بی‌رویه جمعیت و ساخت‌وساز‌های گسترده، منابع آبی را تحت فشار قرار داده و می‌تواند تهدیدی جدی برای امنیت آبی شهر و ساکنان آن باشد.
از سوی دیگر، متوسط مساحت زیر بنای هر پروانه احداث بنا در تهران در زمستان ۱۴۰۳ حدود ۱۴۷۷ مترمربع بوده که این رقم تقریباً دو برابر متوسط کشوری است (۷۲۷ مترمربع). این آمار نشان‌دهنده پروژه‌های بزرگ مقیاس و پرمصرف است که طبیعتاً مصرف آب در مراحل ساخت و بهره‌برداری آنها بسیار بالاتر خواهد بود.
نگاهی به کل نقاط شهری کشور نیز حاکی از افزایش تعداد پروانه‌های صادر شده به ۴۰۵۹۴ مورد است که نسبت به فصل قبل ۳۱.۱ درصد افزایش یافته، هرچند نسبت به زمستان سال گذشته ۲۰.۹ درصد کاهش داشته است. تعداد واحد‌های مسکونی پیش‌بینی شده در سراسر کشور نیز به ۱۶۴۸۹۲ واحد رسیده که ۵۲.۶ درصد نسبت به فصل قبل افزایش چشمگیری دارد. این روند در حالی ادامه دارد که میانگین مساحت زیر بنا در سراسر کشور نصف تهران است و به ۷۲۷ مترمربع می‌رسد.
کارشناسان منابع طبیعی و محیط زیست تأکید می‌کنند که این روند افزایشی ساختوسازها در تهران، ضمن افزایش مصرف مستقیم آب در فرایند‌های ساختمانی، بار سنگینی بر شبکه تامین آب شهر وارد می‌کند؛ چراکه افزایش واحد‌های مسکونی به معنای افزایش مصرف آب شرب، بهداشت، فضای سبز و سایر خدمات شهری است. این فشار مضاعف در شرایطی است که سطح آب‌های زیرزمینی به شدت کاهش یافته و منابع آب سطحی نیز در بسیاری از مناطق با کمبود مواجه است.
همچنین،بدون اتخاذ سیاست‌های جامع مدیریت مصرف آب و برنامه‌ریزی بلندمدت برای کاهش مصرف در بخش ساخت‌وساز و استفاده از فناوری‌های نوین مانند آب‌های خاکستری و بازیافت آب، بحران کم‌آبی تهران می‌تواند به بحرانی غیرقابل کنترل تبدیل شود.
مسئولان شهری و کارشناسان زیست‌محیطی بر این باورند که اولویت‌بندی طرح‌های توسعه شهری باید با توجه به ظرفیت‌های منابع آب صورت گیرد و ساخت‌وساز‌های جدید صرفاً در چارچوب ضوابط زیست‌محیطی و مدیریت منابع آب مجاز باشند.
با وجود هشدار‌های مکرر درباره بحران آب، روند صعودی صدور پروانه‌های ساخت‌وساز در تهران و افزایش چشمگیر واحد‌های مسکونی پیش‌بینی شده، نشان می‌دهد که خطر فشار بر منابع آب جدی‌تر از همیشه است. در صورت تداوم این روند، احتمال بروز مشکلات عدیده‌ای در تامین آب پایدار برای ساکنان تهران وجود دارد که نیازمند تدابیر فوری و برنامه‌ریزی دقیق است.
انتهای پیام/
