«تاسیان» تطهیر ساواک نیست، آزمایش حافظه تاریخی ماست!
به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا، روح الله ایرانمهر نویسنده در مطلبی با عنوان ««تاسیان» تطهیر ساواک نیست، آزمایش حافظه تاریخی ماست!» اینگونه نوشت:
پایان سریال «تاسیان» با بازتاب‌های گسترده‌ای در محافل فرهنگی، سیاسی و رسانه‌ای همراه شد. بسیاری از دلسوزان انقلاب اسلامی و فعالان فرهنگی، به درستی این نکته را متذکر شده‌اند که سریال مذکور تلاشی برنامه‌ریزی‌شده برای تطهیر چهره‌ی پلید و مخوف سازمان اطلاعات و امنیت رژیم پهلوی، موسوم به ساواک بوده است؛ نهاد جهنمی‌ای که کارنامه‌اش مشحون از شکنجه‌های ضد انسانی، سرکوب خشن مخالفان، حذف فیزیکی آزادی‌خواهان، و ایجاد فضای رعب و وحشت در جامعه بود.
جنایات ساواک، فقط صفحات سیاه تاریخ معاصر نیستند؛ بلکه زخمی باز در حافظه جمعی ملت ایران‌اند. بازخوانی دقیق و شفاف این جنایات، نه از سر انتقام، بلکه برای صیانت از حقیقت، آگاهی‌بخشی نسل‌های آینده و جلوگیری از بازتولید ظلم و استبداد ضروری است. این روایت‌های تاریخی، نباید با ابزار سرگرمی، درام‌سازی یک‌سویه، و رویکرد‌های تحریف‌گرایانه به حاشیه رانده شوند.
با این‌حال، به‌جای تمرکز صرف بر اعتراض به نهاد‌های مسئول در تولید یا پخش این سریال، جریان انقلابی و دغدغه‌مند باید از موضع انفعال فاصله بگیرد و وارد میدان کنشگری فعال و هوشمندانه در فضای مجازی شود. این فضای رسانه‌ای، امروز نه فقط ابزار اطلاع‌رسانی، بلکه میدان اصلی نبرد روایت‌ها است؛ نبردی که در آن، حقیقت اگر بیان و بازنمایی نشود، به‌راحتی توسط بازسازی‌های دروغین و تولیدات شبه‌هنری دفن می‌شود.
جنگ روایت‌ها، جنگ نرم و بی‌صدایی است که اگر جدی گرفته نشود، عواقب آن از بمباران نظامی نیز سنگین‌تر خواهد بود؛ چرا که تاریخ تحریف‌شده، ذهن تحریف‌شده می‌سازد و ذهن تحریف‌شده، نهایتاً انتخاب‌هایی اشتباه در برابر مسائل مهم سیاسی، فرهنگی و اجتماعی خواهد داشت.
بنابراین، جهاد تبیین در برابر تحریف تاریخ، تنها راه مقابله با این هجمه نرم است. لازم است انتشار گسترده و هدفمند اسناد و تصاویر واقعی جنایات ساواک، بازخوانی خاطرات و روایت‌های زنده از انقلابیونی که شکنجه‌های وحشیانه را از سر گذرانده‌اند، معرفی و بازنشر مستند‌هایی مانند «موزه عبرت» و «خاطرات زندان قصر»، و مستندسازی چهره‌به‌چهره‌ی بازماندگان آن دوران، در اولویت فعالیت‌های فرهنگی جریان انقلابی قرار گیرد.
خصوصاً مخاطبان جوان که تجربه‌ای از آن دوران ندارند و منبع آگاهی‌شان رسانه‌های امروز است، نباید قربانی روایت‌های واژگون شوند. سریال‌هایی مانند «تاسیان» به‌ظاهر هنری‌اند، اما در واقع بخشی از پروژه سفیدسازی جنایت‌های رژیم پهلوی‌اند. مواجهه با این پروژه، جز با ابتکار عمل در جبهه فرهنگی ممکن نیست.
مبارزه با تحریف تاریخ، فقط با گله‌مندی یا موضع‌گیری رسانه‌ای و گاه احساسی میسر نمی‌شود؛ بلکه نیازمند تولید محتوای دقیق، اثربخش و منطبق با ذائقه مخاطب امروز است. باید از قالب‌های متنوعی، چون کلیپ، پادکست، انیمیشن، رمان، نمایشنامه و حتی بازی‌های رایانه‌ای بهره گرفت تا روایت اصیل، عمیق‌تر و تأثیرگذارتر منتقل شود.
در نهایت، این ما هستیم که مسئولیم اجازه ندهیم حافظه تاریخی ملت، به نفع جنایتکاران دیروز بازنویسی شود. اگر نسل امروز در شناخت حقیقت دچار انحراف شود، بی‌تردید فردای جامعه ما، بستر سوءاستفاده‌ی دشمنان خواهد شد؛ و این مهم، فقط با کنشگری فعال، تبیین شجاعانه و روایتگری متعهدانه ممکن است.
انتهای پیام/
