خسروپناه: تغییر سبک زندگی نیازمند فناوری‌های نرم و بازسازی فرهنگی است
به گزارش خبرگزاری آنا، حجت الاسلام و المسلمین عبدالحسین خسروپناه اظهار داشت: ما فکر می‌کنیم با تبلیغات سنتی یا برگزاری مراسم محدود می‌توانیم فرهنگ را تغییر دهیم، اما واقعیت این است که سبک زندگی امروز جامعه ما تحت تأثیر فناوری‌های نرم و ساختار‌های اجتماعی است که ما به‌درستی شناسایی و مدیریت نکرده‌ایم.
بازسازی سبک زندگی؛ پیش‌نیاز تغییر در ازدواج و معنویت
وی افزود: چرا ازدواج‌ها به هم می‌ریزد؟ چرا نماز به صورت روتین و بدون تمرکز انجام می‌شود؟ چون سبک زندگی ما از مبانی اسلامی و انسانی فاصله گرفته است. ما نمی‌توانیم انتظار داشته باشیم در چنین محیطی، معنویت و خانواده پایدار باشد. پس باید اول سبک زندگی را تغییر دهیم.
فناوری‌های نرم؛ ابزار بازسازی فرهنگ
استاد خسروپناه با اشاره به مفهوم «فناوری‌های نرم»، تصریح کرد: فناوری فقط سخت‌افزار و نرم‌افزار نیست؛ فناوری اجتماعی، فرهنگی و رفتاری هم وجود دارد. ما باید فناوری‌های نرمی طراحی کنیم که سبک زندگی مردم را تغییر دهند.
به گفته وی، این فناوری‌های نرم شامل ابزار‌هایی مانند جشنواره‌های مردمی، ورزش عمومی، ترویج غذای سالم، صنایع دستی خلاق، نمایشگاه‌های دائمی فرهنگی و سایر ابزار‌های نوین فرهنگی است که می‌توانند به‌صورت سیستماتیک در جامعه اجرا شوند.
صنایع دستی؛ فرصتی برای درآمدزایی و هویت فرهنگی
وی با اشاره به ظرفیت صنایع دستی ایران، گفت: ایران از انقلاب اسلامی تاکنون در زمینه صنایع دستی یکی از پیشروترین کشور‌های جهان بوده است. اما آیا ما از این ظرفیت برای ایجاد هویت، درآمدزایی و بازسازی سبک زندگی استفاده کرده‌ایم؟ اگر در مشهد یا سایر شهر‌ها یک نمایشگاه دائمی صنایع دستی می‌ساختیم، چقدر درآمد برای کشور به ارمغان می‌آورد؟ چقدر اشتغال ایجاد می‌شد؟ چقدر مردم به فرهنگ خود بازمی‌گشتند؟
استاد خسروپناه ادامه داد: صنایع دستی فقط یک محصول نیست؛ یک فناوری نرم فرهنگی است که می‌تواند سبک زندگی را تغییر دهد، هویت را تقویت کند و درآمدزایی کند.
جنگ شناختی و نیاز به ساماندهی فناوری‌های اجتماعی
وی با اشاره به مفهوم «جنگ شناختی»، تأکید کرد: امروز دشمنان ما در حال تحمیل یک سبک زندگی غربی و مصرف‌گرایانه هستند. ما باید در مقابل این جنگ، فناوری‌های نرم خود را نه تنها شناسایی و اجرا کنیم، بلکه باید آنها را خلق کنیم.
به گفته استاد خسروپناه، این فناوری‌های نرم باید توسط دستگاه‌های مختلف، تشکل‌های مردمی، اندیشکده‌ها و قرارگاه‌های فرهنگی طراحی و اجرا شوند. ما نمی‌توانیم همه چیز را به وزارت ارشاد بسپاریم، چون با توجه به بودجه و ظرفیت‌های موجود، این وزارتخانه نمی‌تواند همه بار فرهنگی کشور را بر دوش بکشد.
تمرکز بر ده محور کلیدی فرهنگی
وی پیشنهاد کرد: باید ده محور کلیدی برای بازسازی فرهنگی تعیین کنیم و برای هر محور، چند فناوری نرم طراحی و اجرا شود. مثلاً یکی از این محورها، سبک زندگی سالم است. اگر ما برای این محور، ده فناوری نرم (مثل جشنواره غذای سنتی، ورزش خانوادگی، آموزش تغذیه در مساجد، برنامه‌های مدرسه‌ای و...) طراحی کنیم، می‌توانیم تغییر واقعی ایجاد کنیم.
سلامت جسمی؛ بحرانی فرهنگی، نه فقط پزشکی
استاد خسروپناه با اشاره به وضعیت سلامت جسمی جامعه، هشدار داد: ۵۰ درصد از افراد بالای ۵۰ سال ما فشار خون دارند، ۷۰ درصد چربی خون بالا دارند، ۶۰ درصد چاقی دارند و ۸۶ درصد مرگ‌ومیر ناشی از بیماری‌های قلبی-عروقی و متابولیک است. آیا این فقط یک مسئله پزشکی است؟ خیر! این یک بحران فرهنگی است.
وی افزود: سبک زندگی ما در تغذیه، ورزش، خواب، روابط خانوادگی و مصرف تلویزیون و موبایل، همه این بیماری‌ها را تولید کرده است. پس باید فناوری‌های فرهنگی طراحی کنیم که این سبک زندگی را تغییر دهند. این کار مربوط به وزارت بهداشت نیست، بلکه کار فرهنگی است.
اندیشکده‌ها و قرارگاه‌های فرهنگی؛ مراکز طراحی فناوری نرم
در ادامه، استاد خسروپناه خواستار ایجاد شبکه‌ای از اندیشکده‌ها و قرارگاه‌های فرهنگی شد و گفت: ستاد‌های فرهنگی باید تبدیل به اندیشکده‌های فعال شوند. باید بستری فراهم شود که فعالان فرهنگی، هنرمندان، عالمان و جوانان بتوانند در قالب تشکل‌ها و گروه‌های خلاق، ایده‌های نوین را طراحی و اجرا کنند.
در پایان سخنان خود، استاد خسروپناه تأکید کرد: بازسازی انقلابی ساختار فرهنگی به معنای بازسازی سبک زندگی است. این بازسازی تنها با تبلیغات نیست، بلکه با طراحی و اجرای فناوری‌های نرم فرهنگی، اجتماعی و رفتاری امکان‌پذیر است. ما باید از این به بعد به فرهنگ نه به عنوان یک بخش تشریفاتی، بلکه به عنوان یک سیستم تغییر‌دهنده سبک زندگی نگاه کنیم.
انتهای پیام/
