۲۷/ خرداد /۱۴۰۴

زیر سایه سنگین کشتار غزه/ فیلم‌ها در کن از پایداری فلسطینیان می‌گویند

زیر سایه سنگین کشتار غزه  فیلم‌ها در کن از پایداری فلسطینیان می‌گویند
فیلم‌هایی که در معتبرترین جشنواره سینمایی جهان(کن) به نمایش درآمده‌اند، از جمله «روزی روزگاری در غزه» ساخته برادران ناصر، ادای احترام و دینی قدرتمند به پایداری ملت مظلوم فلسطین هستند.

 به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا، در حالی که نسل کشی همچنان در غزه ادامه دارد، فیلم سازان فلسطینی حال و حوصله جشن و پایکوبی ندارند، حتی وقتی که امسال قوی‌ترین حضور خود در جشنواره کن را در سال‌های اخیر رقم زده‌اند. اما فیلم‌هایی که در معتبرترین جشنواره سینمایی جهان به نمایش درآمده‌اند، از جمله «روزی روزگاری در غزه» ساخته برادران ناصر، ادای احترام و دینی قدرتمند به پایداری ملت مظلوم فلسطین هستند.

برپایی پاویون ملی فلسطین پس از سال‌ها و حضور دو فیلم تحسین شده در کن شاید در شرایطی عادی می‌توانست دلیلی برای جشن و افتخار باشد.

اما در چادر پاویون فلسطین، در فاصله‌ای کوتاه از کاخ جشنواره‌های کن، کسی برای شادی و تفریح به فرانسه نیامده است.

رشید عبدالحمید، تهیه‌کننده فیلم «روزی روزگاری در غزه» که با استقبال شدید تماشاگران همراه شد، می‌گوید: «ما مشخصاً برای مهمانی به کن نیامده‌ایم...، اما جشن خودمان را داریم، جشن زندگی و پایداری. می‌خواهیم نشان دهیم که ما اینجا هستیم، زنده‌ایم، می‌خواهیم زندگی کنیم و و قرار نیست جایی برویم.»

چیزی از غزه باقی نمانده است

برادران دوقلوی غزه‌ای، عرب و طرزان ناصر، ایده‌ی ساخت "روزی روزگاری در غزه" را سال‌ها پیش از شروع جنگ فعلی مطرح کردند، جنگی که اکنون بیشتر بخش‌های زادگاهشان را نابود کرده است و عنوان فیلم را به‌طرز تلخی به جا جلوه می‌دهد.

داستان فیلم در سال ۲۰۰۷ می‌گذرد؛ سالی که حماس کنترل غزه را به دست گرفت و اسرائیل محاصره این منطقه را آغاز کرد. برادران ناصر از آن سال به عنوان «نقطه‌ عطفی» یاد می‌کنند که آغازگر زنجیره‌ای از رویداد‌ها شد.

به گفته مقامات فلسطینی، جنگ فعلی تا کنون بیش از ۵۳ هزار کشته برجای گذاشته که بیشتر آن‌ها زنان و کودکان هستند. رژیم صهیونیستی اعلام کرده قصد دارد «کنترل کامل» این منطقه محاصره شده با بیش از دو میلیون نفر جمعیت را در دست بگیرد؛ در حالی که سازمان ملل هشدار داده که غزه با قحطی روبه رو است.

در دل مرگ، به دنبال زندگی

جشنواره امسال در سایه خشم جهانی از جنگ جاری افتتاح شد، جنگی که پس عملیات طوفان الاقصی در ۷ اکتبر ۲۰۲۳ آغاز شد.

در آستانه آغاز به کار جشنواره، رالف فاینس و ریچارد گر، از جمله بیش از ۳۸۰ هنرمندی بودند که با امضای نامه‌ای سرگشاده، سکوت صنعت سینما در قبال «نسل کشی» غزه را محکوم کردند. این نامه در نشریات لیبراسیون و ورایتی منتشر شد.

ژولیت بینوش، رئیس هیئت داوران امسال، در مراسم افتتاحیه از عکاس جوان غز ه‌ای، فاطمه حسونه، تجلیل کرد و بخشی از شعر او را خواند. حسونه تنها یک روز پس از آن که فیلم مستندی درباره اش برای بخش ACID کن انتخاب شد، در حمله‌ی موشکی اسرائیل به خانه اش کشته شد.

مستند روحت را در دستانت بگیر و قدم بزن ساخته سپیده فارسی، فیلم‌ساز ایرانی مقیم فرانسه، که در کن با استقبال گسترده مواجه شده، تلاش‌های حسونه برای مستندسازی جنگ را به تصویر می‌کشد؛ تلاشی که خودش آن را «یافتن زندگی در دل مرگ» توصیف کرده بود.

بازپس‌گیری روایت‌ها

عکس‌های فاطمه حسونه در سه محل مختلف در کن، از جمله در پاویون مؤسسه فیلم فلسطین (PFI) به نمایش درآمده است. این مؤسسهی مستقل از فیلم‌ها و مستند‌هایی درباره فلسطین و توسط فلسطینی‌ها حمایت می‌کند.

پاویون فلسطین در کن امسال دومین حضور تاریخی خود را تجربه می‌کند و اولین بار از سال ۲۰۱۸ تاکنون برگزار شده است. در میزگرد‌هایی که در کن برگزار شد، نمایندگان مؤسسه فیلم فلسطین از مدیران جشنواره و چهره‌های تأثیرگذار خواستند که به تقویت صدای فیلم‌سازان فلسطینی کمک کنند.

این مؤسسه، که به کمک مالی حامیان خارجی متکی است، از چند مستند در بازار فیلم کن پشتیبانی می‌کند؛ آثاری درباره کودکان کار در غزه، چوپان‌هایی که با شهرک سازی در کرانه باختری مقابله می‌کنند، و دختران بازیگری که دنبال رؤیا‌های هنری خود هستند.

انتهای پیام/

ارسال نظر
گوشتیران
قالیشویی ادیب