سینمای اسپانیا در حال آزمودن هوش مصنوعی است

به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا، پس از آنکه اسپانیا به یکی از نخستین کشور‌های اروپایی تبدیل شد که لایحه قانونی درباره استفاده از هوش مصنوعی را به پارلمان این کشور تقدیم کرد، فیلم سازان اسپانیایی با احتیاط در حال آزمایش این فناوری هستند: «ما باید آن را بپذیریم، اما نباید جایگزین هنر شود.»

درست تقریباً یک سال پس از آن‌که قانون تاریخی هوش مصنوعی اتحادیه اروپا به طور رسمی تصویب شد و چهارچوب حقوقی مشترکی را برای توسعه، تجاری سازی و استفاده از سامانه‌های هوش مصنوعی در سراسر اروپا فراهم آورد، در ماه مارس، دولت اسپانیا به یکی از نخستین کشور‌های اروپایی تبدیل شد که لایحه قانونی درباره هوش مصنوعی را تصویب کرد.

هوش مصنوعی به یکی از بحث برانگیزترین موضوعات در صنعت سرگرمی امروز جهان تبدیل شده است. تنها یک هفته پس از رونمایی از پیش نویس قانون اسپانیا، ۴۰۰ نفر از فعالان خلاق هالیوود نامه‌ای را در اعتراض به فقدان حمایت‌های حقوقی از بخش هنر و سرگرمی امضا کردند و در برابر درخواست‌های شرکت‌هایی اوپن آی و گوگل از دولت آمریکا برای صدور مجوز استفاده از آثار دارای حق نشر در آموزش مدل‌های هوش مصنوعی موضع گرفتند.

در همین حال، جیمز کامرون اخیراً پیشنهاد کرده است که فیلم سازان می‌توانند با استفاده از هوش مصنوعی تا ۵۰ درصد در هزینه‌های فیلم‌های پرخرج صرفه جویی کنند، و تد ساراندوس، مدیر عامل نتفلیکس، نیز در پاسخ گفته امیدوار است هوش مصنوعی بتواند باعث بهبود کیفیت ده درصدی فیلم‌ها نیز بشود.

در سینمای کوچکتر اسپانیا، اینها استدلال‌های تأثیرگذاری هستند. بئاتریس پرز دِ بارگاس، کارگردان مستند سه قسمتی هوش مصنوعی: آلتر اِگو، هوش نادیدنی که برای پخش از شبکه دولتی RTVE ساخته شده و جوایزی نیز به دلیل استفاده از هوش مصنوعی کسب کرده است، می‌گوید: «پیشرفت‌های فناورانه باعث تقویت صنعتی می‌شوند که عادت دارد با غول‌هایی مثل بودجه‌های کلان تولید و بوروکراسی‌های افراطی دست وپنجه نرم کند.»

دانیل اچ. تورادو، کارگردان فیلم "بازتنظیم بزرگ" که از آن به عنوان نخستین فیلم بلند کاملاً ساخته شده با هوش مصنوعی در اسپانیا ـ و شاید در کل اروپا ـ یاد می‌شود، نیز با این نگاه موافق است. او می‌گوید: «همه ما پروژه‌های کار نشده زیادی داریم، چون بسیاری از آن‌ها یا سرمایه‌گذار پیدا نمی‌کنند یا به خاطر مسائل تولیدی به مرحله اجرا نمی‌رسند.» به گفته او، فیلم دلهره آور و آخرالزمانی اش که داستان هوش مصنوعی‌ای را روایت می‌کند که از ذهن یک هکر سرکش برخاسته و تهدیدی برای نابودی جهان شده، «در شرایط عادی با هزینه بسیار گزافی ممکن بود ساخته شود، اما هوش مصنوعی این امکان را به من داد که تصمیمات پیچیده را از ابتدا شبیه‌سازی کنم و بدون ریسک‌های مالی رایج که اغلب فیلم ساز‌های مستقل را فلج می‌کند، دست به آزمون و خطا بزنم.»

او همچنین تأکید کرد: «نظارت انسانی نباید حذف شود. در این پروژه، هر تصمیم هنری، روایی و احساسی از فیلتر من گذشت. هوش مصنوعی ابزاری قدرتمند بود، اما نه جایگزینی برای من.»

این نگاه، در میان کسانی که اکنون در حال آزمودن هوش مصنوعی هستند، موضوعی مشترک است. پاکو تورس، کارگردان فیلم که به شرکت‌های خصوصی و نهاد‌های دولتی در سراسر جهان آموزش استفاده از هوش مصنوعی ارائه می‌دهد، می‌گوید: «ما باید آن را بپذیریم، اما نباید جایگزین هنر شود. نباید هنرمندان را از دست بدهیم، نباید آن صفحه سفید، آن خلق از هیچ، آن احساسات، آن تعاملات انسانی، آن نقص‌ها را از دست بدهیم... ما نیاز داریم شکست بخوریم، کامل نباشیم، چون احساسات از همین جا پدید می‌آیند.»