نور دل و جان بوتراب است حسین(ع)

به گزارش خبرنگار آنا، ابوالفضل فیروزی شاعر، دکتری عرفان و تصوف و عضو هیئت علمی گروه اخلاق و معارف اسلامی دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگار امام خمینی (ره) شهرری که در نویسندگی و نقاشی هم دستی بر آتش دارد، قطعه اشعاری در قالب غزل در مدح و ثنای امام حسین علیهالسلام سروده است که به مناسبت ولادت باسعادت حضرت اباعبداللهالحسین علیهالسلام منتشر میشود.
گلواژهٔ شعر ناب
گلواژهٔ شعر نابِ ناب است حسین
آیینٔه و آب و آفتاب است حسین
هستی چو کتاب است محمّد ختمش
دیباچهٔ سبز این کتاب است حسین
پارهٔ جگر بتول کبری است حسن
نور دل و جان بوتراب است حسین
آویزهٔ گوش عرش اعلاست حسن
بر هشت بهشت خلد، باب است حسین
در روز حساب غم دلسوختگان
میزان شکن است و بیحساب است حسین
هم ناجی شیعیان، به گرداب ستم
هم در شب تار، چون شهاب است حسین
از معنی عشق و عاشقی پرسیدم؟!
این پرسش سخت را، جواب است حسین
بنگر که هنوز از پی این همه سال
دلها ز غمت، در التهاب است حسین
هر چند که شهرهٔ دو عالم شدهای؛
حق تو هنوز در حجاب است حسین
«والعصر!» که عصر عسر سر خواهد شد
«والفجر!» که فجر انقلاب است حسین
**************
سلطان عشق
سلطان عشق، شاه شهیدان، امام حق
خون خدا، به دامن گلگونهٔ شفق (۱)
در دانهٔ رسول وجگر پارهٔ بتول
عین علی، حُسن حَسن، نور ماخَلَق
در راه مستقیم محمّد «کَما اُمِرْت» (۲)
چندان جهاد کرد، که نماندش دگر رمق
چون غنچه گرچه گشته ورق از سموم دهر
قران، کریم هست، چه جمعست وچهورق!
لب تشنه، سر بریده، اسرار حق نمود
بر نیزه و تنور، به صندوق و در طبق
«والفَجر» «والسَّجی» به «والشَّمس» «والضُّحی!»
«والعَصر» «والقَمر» به «واللیلُ ماوَسَق!» (۳)
چون آل مصطفی بهجهان کس نیامداست
در خَلق وخُلق بهتر و مهتر ز «ما خَلَق»
یاربّ! به حق پنج تن پاک آل عشق؛
ما را نگه بدار ز هر ضُجْرَت و قَلَق
ما را پناه ده ز اشرار جنّ و اِنس
«مِن شِرّ ما خَلقتَ یا ربنّا الفَلق»(4)
۱-اشاره به روایتی است که سرخی شفق پس از شهادت سیدالشهداء در آسمان پدیدار شد و این گریه آسمان است درسوگ آن حضرت و قبل از آن این سرخی در افق نبود.
۲-مقتبس از آیهٔ ۱۱۲ سوره مبارکه هود؛
«فَاستَقِم کَما أُمِرتَ وَمَن تابَ مَعَکَ وَلا تَطغَوا ۚ إِنَّهُ بِما تَعمَلونَ بَصیرٌ» واین حدیث نبوی که؛ «شَیَّبَتنی سورَةُ هودٍ لِمَکانِ هذِهِ الآیَةِ؛ سوره هود مرا پیر کرد و سپس اشاره به همین آیه نمودند»
۳-اقتباس از برخی سوگندهای قرآن کریم، با اندکی تغییر در سوگند آخر «واللیل وما وسق!»
۴-یعنی: «آنچه تو خلق کردی ای پروردگار ما وفلق» ومصرع مقتبس است از آیات سوره فلق و نیز اشاره به حدیث نبوی (ص) در تفسیر این آیهٔ که فرمودند؛
«فلق صحرایی است بسیار بسیار سردسیر و توفانی، در خارج از جهنم، وچون برخی از مخلّدین در آتش، از خداوند تخفیف رهایی از آتش. عذاب خواهند، خداوند امر فرماید؛ آنها را از آتش خارج کنند، و در آن صحرا نهند!
وچون آنان را از جهنم بیرون آورند و درآنجا نهند، چنان باد سردی بر آنها بوزد، که از شدت سرمارا تاب نیاوردند و جهنم را بر آن ترجیح دهند و ضجهکنان گویند؛ «خدایا ما را برگردان به همان جهنمی که بودیم!
زیرا که تحمل آتش سوزان سعیر برما آسانترست ازاین عذاب درناک و سرمای شدید!»
انتهای پیام/