استروژن چگونه یادگیری را تغییر میدهد
به گزارش «سایتکدیلی» (SciTechDaily)، آزمایشها نشان میدهند که استروژن چگونه دوپامین و عملکرد شناختی را تقویت میکند.
هورمونها به داشتن اثرات قدرتمند بر مغز و تأثیرگذاری بر خلق و خو، انگیزه و تصمیمگیری معروف هستند. با این حال، سازوکارهای زیستی دقیق پشت این اثرات همچنان تنها تا حدی شناخته شدهاند.
یک پژوهش جدید که بر هورمون زنانه استروژن متمرکز است، دیدگاه عمیقتری نسبت به این فرآیندهای پیچیده ارائه میدهد. تیم پژوهش با انجام مجموعهای از آزمایشها روی موشهای آزمایشگاهی دریافت که سامانههای یادگیری و تصمیمگیری مغز در طول چرخه تولیدمثل مادهها به طور طبیعی تغییر میکنند. این تغییرات ناشی از تفاوتهای مولکولی تازه شناسایی شدهای هستند که به دوپامین، انتقالدهنده عصبی مسئول ارسال «سیگنالهای پاداش» که یادگیری را در سراسر مغز هدایت میکند ــ مرتبط اند.
«کریستین کنستانتوپل»، استاد مرکز علوم عصبی دانشگاه نیویورک (NYU) و نویسنده ارشد مقاله، میگوید: «با وجود تاثیر گسترده هورمونها در سراسر مغز، چیزهای اندکی درباره اینکه این هورمونها چگونه رفتارهای شناختی و فعالیتهای عصبی مرتبط را تحتتأثیر قرار میدهند، میدانیم. در جامعه پزشکی این آگاهی در حال افزایش است که تغییرات سطح استروژن با عملکرد شناختی و به طور خاص با اختلالات روانپزشکی مرتبط است».
«کارلا گلدن»، پژوهشگر پسادکتری در دانشگاه نیویورک و نویسنده اصلی مقاله، اضافه میکند: «نتایج ما یک توضیح زیستی احتمالی ارائه میکند که عملکرد دوپامین را به یادگیری پیوند میدهد و درک ما از سلامت و بیماری را روشنتر میکند».
آزمایشها استروژن را به عملکرد یادگیری مرتبط میکنند
این پژوهش که با همکاری پژوهشگرانی از موسسه علوم اعصاب دانشکده پزشکی گِرُسمَن دانشگاه نیویورک و بخش فارماکولوژی و سمشناسی دانشگاه کامنولث ویرجینیا انجام شد، الگوهای فعالیت عصبی را در موشهای آزمایشگاهی طی مجموعهای از آزمایشهای رفتاری تحلیل کرد.
در این آزمایشها، جوندگان پس از یادگیری اهمیت سرنخهای شنیداری که دسترسی و حجم آب را نشان میداد، با موفقیت به «پاداش» خود، یعنی منبع آب، دست یافتند.
به طور کلی، توانایی یادگیری موشها در زمانی که سطح استروژن افزایش مییافت، بهبود پیدا میکرد. نویسندگان مینویسند این اتفاق رخ میدهد؛ زیرا استروژن فعالیت دوپامین را در مرکز پاداش مغز تقویت میکند و سیگنالهای پاداش را نیرومندتر میسازد.
تغییرات هورمونی پیوندی با اختلالات روانپزشکی عصبی را آشکار میکنند
در مقابل، زمانی که فعالیت استروژن سرکوب شد و توانایی آن برای تنظیم دوپامین محدود شد، توانایی یادگیری نیز تضعیف شد و این موضوع به یک ارتباط احتمالی میان سطح هورمون و علائم اختلالات عصبی_ روانی اشاره دارد. نکته مهم این است که پژوهشگران تاکید میکنند تصمیمگیری شناختی تحتتاثیر فعالیت استروژن قرار نگرفت؛ اثر استروژن مشخصا به یادگیری محدود بود.
کنستانتوپل توضیح میدهد: «تمام اختلالات روانی-عصبی نوسان در شدت علائم را در دورههای مختلف هورمونی نشان میدهند و این موضوع نشان میدهد درک بهتر از اینکه هورمونها چگونه مدارهای عصبی را تحتتاثیر قرار میدهند، ممکن است روشن کند چه عاملی باعث بروز این بیماریها میشود».
انتهای پیام/
