چرا غیبت بدون امام عسکری(ع) ممکن نبود؟/ یک امر بی‌سابقه در دوران امامت پدر امام زمان
حجت‌الاسلام والمسلمین محمدرضا نصوری معاون فرهنگی، آموزشی و پژوهشی بنیاد فرهنگی حضرت مهدی موعود(عج) در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری آنا بیان داشت: شهادت امام حسن عسکری(ع) به عنوان یازدهمین امام شیعیان سرآغاز فصل جدیدی در تاریخ امامت و تشیع بود که با آغاز دوران غیبت امام دوازدهم، حضرت حجت بن الحسن(عج) همراه شد.
وی با اشاره به تفاوت‌های دوران امام حسن عسکری(ع) با سایر ائمه(ع) افزود: تا پیش از آن، امامان معصوم به صورت علنی خود را معرفی می‌کردند و مردم نیز در زمان حیات آن‌ها حضوراً با ایشان بیعت می‌کردند. اما در مورد امام حسن عسکری(ع) و فرزندشان، این امکان به دلیل فشارها و حصر شدید فراهم نبود.
یک امر بی‌سابقه در دوران امامت امام حسن عسکری(ع)
حجت‌الاسلام نصوری ابراز داشت: امام عسکری(ع) با وجود محدودیت‌های سیاسی و امنیتی موظف بودند هم از جان فرزندش محافظت کنند و هم ایشان را به یاران خاص معرفی کنند. این امر آغازگر دوره‌ای شد که مشابه آن در تاریخ امامت سابقه نداشت؛ یعنی دوره غیبت. امام عسکری(ع) ضمن معرفی امام مهدی(عج)، مردم را نسبت به مسئله غیبت نیز آماده کرد.
وی با اشاره به اقدامات راهبردی امام یازدهم(ع) ادامه داد: از جمله این اقدامات، جمع‌آوری روایات مرتبط با غیبت توسط وکلای خاص مانند علی بن مهزیار اهوازی بود. از سویی دیگر سازمان وکالت که از زمان امام صادق(ع) پایه‌ریزی شده بود، در دوران امام عسکری(ع) توسعه یافت تا پاسخگوی نیازهای گسترده جامعه شیعه در عصر غیبت باشد.
اقدامی که مردم را در دوران غیبت از سردرگمی نجات داد
معاون فرهنگی، آموزشی و پژوهشی بنیاد فرهنگی حضرت مهدی موعود(عج) اظهار داشت: امام عسکری(ع) همچنین ارتباط مستقیم خود با مردم را کاهش داد و آنان را به وکلا و علما ارجاع می‌داد تا برای دوران عدم حضور ظاهری امام آماده شوند.
وی با بیان اینکه شناخت امام زمان(عج) در زمان غیبت بسیار دشوارتر از دوران حضور ظاهری امامان است، گفت: اگر امام حسن عسکری(ع) فرزند خود را به‌روشنی معرفی نمی‌کرد، مردم در دوران غیبت در شناخت و تبعیت از امام دچار سردرگمی می‌شدند.
مهم‌ترین آموزه‌امام حسن عسکری(ع) برای عصر غیبت
حجت‌الاسلام نصوری با اشاره به وظیفه امروز شیعیان خاطرنشان کرد: آنچه می‌تواند جامعه را در مسیر صحیح نگه دارد، همان ریل‌گذاری پیامبر اسلام(ص) است؛ یعنی تمسک به قرآن و عترت. امام عسکری(ع) نیز با همین نگاه، تلاش فراوانی برای حفظ جامعه از خرافات، بدعت‌ها و جریان‌های غالی انجام داد.
وی افزود: در عصر غیبت، تبعیت از قرآن، پیروی از کلام اهل بیت(ع)، دوری از انحرافات عقیدتی و توجه به نقش علما و وکلای امام در پاسخ‌گویی به نیازهای مردم، از مهم‌ترین آموزه‌هایی است که امام حسن عسکری(ع) برای عصر غیبت پایه‌ریزی کرد.
انتهای پیام/
