برادری حتی برای بدخواه‌ترین نزدیکان؛ وقتی امام عسکری(ع) برای آزادی جعفر شرط گذاشت
حجت‌الاسلام هادی عجمی کارشناس فقه تربیتی در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری آنا بیان داشت: یکی از جلوه‌های عجیب شخصیت امام حسن عسکری(ع) تأثیرگذاری عمیق ایشان حتی در زندان بود. کلینی روایت می‌کند که بنی‌عباس به صالح بن وصیف، زندانبان امام فشار آوردند که بر ایشان سخت‌گیری کند. اما او پاسخ داد که دو نفر از شرورترین افراد را برای مراقبت از امام گمارده، ولی هر دو نفر مجذوب عبادت حضرت شده‌اند و اکنون خود اهل نماز و شب‌زنده‌داری‌اند.
وی افزود: زمانی که این دو نفر بازجویی شدند، گفتند: ما با مردی روبه‌رو هستیم که روزها روزه‌دار است، شب‌ها به عبادت می‌پردازد، جز یاد خدا چیزی نمی‌گوید. نگاه او چنان هراسی در دل ما می‌اندازد که توان آزار او را نداریم.
رحمت برای دشمنان
حجت‌الاسلام عجمی بیان داشت: حتی معتمد، خلیفه عباسی، که امام را به زندان انداخته بود، روزی با حالت تضرع به خدمت امام رسید و از ایشان خواست برایش دعا کند تا بیست سال خلافتش ادامه یابد. امام با کمال کرم، برای او دعا کردند و دعایشان مستجاب شد؛ معتمد بیست سال خلافت کرد.
درندگان مطیع امام شدند
وی ادامه داد: روایتی عجیب و مستند در منابعی چون اعلام الورى آمده است که نحرير، زندانبان خشن حضرت، تصمیم گرفت امام را در میان درندگان بیندازد. این کار را با اجازه خلیفه انجام داد، اما وقتی از بالا به صحنه نگاه کردند، مشاهده کردند که امام در حال نماز است و درندگان در اطراف او آرام ایستاده‌اند. این صحنه چنان اثرگذار بود که بلافاصله دستور آزادی حضرت صادر شد.
جوانمردی امام در حق برادر بدخواه
این کارشناس فقه تربیتی اظهار داشت: یکی از زیباترین جلوه‌های جوانمردی امام، رفتار ایشان با برادرش جعفر بود. در روزی که مأمور آمده بود امام را از زندان آزاد کند، حضرت با اینکه لباس پوشیده و آماده رفتن بود، فرمودند که منتظر جعفر هستند. مأمور گفت فقط دستور آزادی شما را دارد. امام پاسخ دادند: ما از یک خانه‌ایم، درست نیست بدون او بیرون بروم. این رفتار چنان تأثیرگذار بود که معتمد، جعفر را نیز آزاد کرد.
وی گفت: این رفتار نشان می‌دهد که حتی در حق کسانی که ناملایمات کرده‌اند، حضرت کرامت انسانی را فراموش نمی‌کردند.
رد استدلال فیلسوف با گفت‌وگویی هوشمندانه
حجت‌الاسلام عجمی تصریح کرد: اسحاق کندی فیلسوف معروف آن زمان، مشغول نوشتن کتابی درباره تناقضات قرآن بود. حضرت عسکری(ع) با تربیت شاگرد او مسیر اصلاح استاد را فراهم کردند. به شاگرد فرمودند با نرمی به او نزدیک شود و بپرسد: اگر گوینده قرآن منظوری متفاوت با برداشت شما داشته باشد، آیا باز هم تناقضی وجود دارد؟
وی افزود: همین سؤال چنان فیلسوف را به فکر فرو برد که کار نگارش کتاب را متوقف کرد. این یعنی امام حتی با منطق و تفکر، مسیر هدایت را باز می‌کردند.
سبک تربیتی امام، الگوی روزگار ماست
این کارشناس فقه تربیتی خاطرنشان کرد: امام حسن عسکری(ع) در محدودترین شرایط، بزرگ‌ترین کارهای تربیتی را انجام دادند. با رفتارشان نه تنها دل یاران که حتی دل دشمنان را نرم کردند. این سبک، امروز نیز الگوی تربیتی ما در خانواده و جامعه است؛ برخوردی همراه با کرامت، عقلانیت، و اخلاق.
انتهای پیام/
