چرایی خاموشیهای دو نوبته/ نقض وعدههای وزارت نیرو

به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری آنا، در حالی که وزارت نیرو همواره بر برنامهریزی منظم و محدود بودن خاموشیها در بخش خانگی تأکید دارد گزارشهای میدانی از مناطق مختلف کشور حکایت از بازگشت خاموشیهای گستردهتر و گاه دو نوبته در روز دارد؛ وضعیتی که نه تنها با وعدهها و اظهارنظرهای رسمی در تضاد است بلکه نارضایتی جدی مردم را به همراه داشته است.
بر اساس اعلام مسئولان، خاموشیهای اعمالشده در تابستان ۱۴۰۴ قرار بود حداکثر دو ساعت در روز باشد و آن هم با برنامهریزی قبلی و اطلاعرسانی مشخص به خانوارها، اما در عمل در برخی مناطق تهران و بسیاری از شهرستانها مردم با خاموشیهای ۴ ساعته آن هم در دو نوبت صبح و عصر روبهرو هستند. نکته قابلتوجه این است که برخی از این قطعیها بدون اطلاع قبلی بوده و حتی برنامههای اعلامشده نیز با واقعیتهای میدانی همخوانی ندارد.
تکرار روزانه خاموشیها و نبود عدالت در تقسیم بار شبکه
از شهرهای جنوبی و مرکزی گرفته تا پایتخت، بسیاری از شهروندان نسبت به قطع ناگهانی برق تکرار روزانه خاموشیها و نبود عدالت در تقسیم بار شبکه انتقاد دارند. در حالی که برخی مناطق بهطور مداوم با قطعی مواجهاند برخی دیگر تقریباً هیچ محدودیتی را تجربه نمیکنند این مسأله احساس تبعیض و بیعدالتی را در بین مردم تقویت کرده و اعتماد عمومی به وعدههای مسئولان را با چالش مواجه ساخته است.
نکته تأملبرانگیزتر آنکه در برخی شهرها اطلاعرسانی در خصوص خاموشیها نه از سوی وزارت نیرو یا شرکتهای برق منطقهای بلکه از طریق اطلاعیههای شورای اسلامی شهر یا شهرداری صورت میگیرد که این موضوع نشاندهنده نوعی ناهماهنگی یا واگذاری وظیفه اطلاعرسانی به نهادهایی غیرمسئول است که نه جایگاه فنی در مدیریت بار شبکه دارند و نه مرجع پاسخگویی در برابر مردم بهشمار میروند.
وزارت نیرو شفاف عمل کند
با افزایش دمای هواو رشد مصرف برق کاملاً قابل پیشبینی بود و مسئولان بارها بر آمادگی کامل برای مدیریت بار شبکه تأکید کرده بودند، اما در حال حاضر نهتنها شاهد بازگشت خاموشیها هستیم بلکه نحوه اجرای آن نارضایتی عمومی را نیز دامن زده است. این وضعیت پرسشهایی جدی درباره میزان پیشبینیپذیری مصرف، سرمایهگذاری در حوزه زیرساخت و همچنین شفافیت عملکرد وزارت نیرو ایجاد میکند.
مردم در این روزهای گرم تنها برق نمیخواهند؛ بلکه خواهان صداقت، عدالت و احترام به حقوقشان هستند. خاموشی اگر اجتنابناپذیر است دستکم باید با عدالت و اطلاعرسانی شفاف همراه باشد نه با غافلگیری و بینظمی.
انتهای پیام/