راهبرد «پیروزی خون بر شمشیر» از تئوری تا واقعیت

راهبرد «پیروزی خون بر شمشیر» از تئوری تا واقعیت
امام راحل با الهام از قیام عاشورا و مکتب حسینی، استراتژی موفقیت‌آمیز پیروزی خون بر شمشیر با اتکاء بر بیدارگری فرهنگی را تنها راه ممکن برای غلبه بر ظلم دانستند و این مکتب از زمان پیروزی انقلاب تا پیروزی بر دشمن صهیونیست همچنان جاری و سیال است.

خبرگزاری آنا، علی رحمانی: هنگامی که امام خمینی (ره) در پانزده خرداد ۱۳۴۲ ش در سخنرانی آتشین و معروف خود علیه لایحه خانمان‌سوز کاپیتالاسیون، علمای اسلام و مردم را برای دفع شر کشور‌های استعماری و رژیم وابسته به آنها در داخل مرز‌های ایران به یاری طلبید، بسیاری از جریان‌های شبه‌روشنفکرانه و التقاطی فعال در دوره زمانی پیش و پس از واقعه ۱۵ خرداد (نظیر سران سازمانی که بعد‌ها در ادبیات سیاسی انقلاب اسلامی منافقین نام گرفت) به دلیل سرکوب خونین تظاهرات مردمی ناشی از این سخنرانی توسط نهاد‌های نظامی-امنیتی رژیم پهلوی و اشخاص معلوم الحالی نظیر تیمسار اویسی به این تحلیل اشتباه دست زدند که روحانیت مردمی به رهبری امام خمینی (ره) با تهیج بدون نتیجه توده‌های مردم اشتباهی استراتژیک مرتکب شده است؛ غافل از این که بنیانگذار انقلاب شکوهمند اسلامی که اینک دوران پختگی سیاسی خود را پشت سر می‌گذارد در حال تدوین راهبرد شگفت‌انگیزی برای رهبری انقلاب مردمی ایران است. راهبردی که در سال‌های نه چندان دور بعدی با عنوان «پیروزی خون بر شمشیر» شناخته شد.

مبارزه فرهنگی شاخصه اصلی راهبرد انقلابی امام و رهبری

با وجود این که بسیاری از اندیشمندان حوزه نظریه‌پردازی انقلاب‌ها «ماهتما گاندی» و مکتب مبارزه منفی وی با عنوان «ساتیاگراها» را آغازگر مبارزه بدون خشونت علیه استعمار در جهان سوم می‌دانند، نمی‌توان منکر نقش سازنده امام‌خمینی (ره) و شاگردان برجسته ایشان نظیر آیت‌الله دکتر بهشتی و رهبر معظم انقلاب اسلامی در به پیروزی رساندن یکی از کم خشونت‌ترین انقلاب‌های جهان سوم در عصری شد که به دهه انقلاب‌های قرن بیستم مشهور شده بود.

 واقعیت موجود در بطن تاریخ پرافتخار انقلاب اسلامی این است که علی‌رغم مطرح شدن شیوه مبارزات چریکی و نبرد‌های خشونت‌آمیز در بطن جامعه سیاسی آن روز ایران به ویژه پس از سال ۱۳۵۰ ش، امام راحل به عنوان رهبر اصیل‌ترین و محبوب‌ترین حرکت موجود در اجتماع ایرانی بر علیه سلطنت پهلوی با طرد و نفی هر نوع مبارزه مسلحانه و با الهام از قیام عاشورا و مکتب حسینی، استراتژی موفقیت‌آمیز پیروزی خون بر شمشیر با اتکاء بر بیدارگری فرهنگی را تنها راه ممکن برای سرنگونی رژیم پادشاهی پهلوی دانستند. 

بی‌گمان یکی از بهترین افراد نزدیک به امام خمینی (ره) که می‌تواند چرایی و چگونگی تدوین این استراتژی فرهنگی-سیاسی را بازگو کند، شخص مقام معظم رهبری (مدظله العالی) است. ایشان با علم به اهمیت تبیین این راهبرد خلاقانه در تاریخ هفدهم خرداد ۱۳۷۳ ش در جمع تعدادی از روحانیون استان کهگیلویه و بویراحمد فرمودند: «امام بزرگوار ما، محرّم را به عنوان ماهی که در آن، خون بر شمشیر پیروز می‌شود، مطرح نمود و به برکت محرّم، با همین تحلیل و منطق، خون را بر شمشیر پیروز کرد. این، یک نمونه از جلوه‌های نعمت ماه محرّم و مجالس ذکر و یاد امام حسین علیه‌السّلام است»

 مکتب عاشورا راهبردی که ریشه در خون دارد

 یکی از موتور‌های محرکه جنبش‌های اجتماعی به خصوص در سطح جهان اسلام داشتن انگیزه و توجیهات شرعی برای قیام بالسیف بر علیه ظلم و جور است. همان طور که در فوق ذکر شد ماه حزن انگیز محرم و مکتب شهید‌پرور عاشورا با الهام از حرکت آزادمردانه سرور و سالار شهیدان امام حسین (علیه السلام) بهترین محمل فکری برای اسلام شیعی جهت ادامه و گسترش مبارزه با استعمار و استبداد است؛ چراکه این مکتب انسان‌ساز ریشه در خون پاک شهدای کربلا و پیروان ایشان دارد. بی‌تردید امام راحل و رهبر عظیم الشأن انقلاب (حفظه الله تعالی) با آگاهی از این حقیقت تاریخی مراحل تدوین و به اجرا درآمدن این استراتژی عظیم سیاسی-الهیاتی را از مرحله تدوین به صورت یک تئوری مدون اجرای کامل آن در قالب جنبش‌های سیاسی-نظامی حال حاضر منطقه و در نهایت پیروزی آشکار جمهوری اسلامی در مقابل آدم‌کشان صهیونیست رهبری نموده‌اند؛ زیرا به گواهی تاریخ عاشورا مکتبی است که ریشه در خون دارد آن هم خونی که تا ابد بر شمشیر جباران و سفاکان تاریخ پیروز است.

انتهای پیام/

ارسال نظر
رسپینا
گوشتیران
قالیشویی ادیب