برای نخستین‌بار؛ ایران از موشک ۲۰۰۰ کیلومتری «سجیل» علیه اسرائیل استفاده کرد
به گزارش خبرگزاری آنا، با گذشت تنها چند ساعت از حمله سنگین جمهوری اسلامی ایران به مواضع راهبردی رژیم صهیونیستی، مشخص شده که یکی از نقاط عطف این عملیات، استفاده از موشک بالستیک «سجیل» بوده است؛ موشکی که نخستین‌بار در سال ۱۳۸۷ رونمایی شد و اکنون، پس از سال‌ها، برای نخستین‌بار در نبردی واقعی و علیه دشمن اصلی ایران به‌کار گرفته شده است.
سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در اطلاعیه شماره ۱۱ خود با تأکید بر عبور موفق موشک‌ها و پهپاد‌های ایرانی از سامانه‌های دفاعی اسرائیل اعلام کرد:
«نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران به پشتوانه ملت قهرمان ایران، سیستم پدافندی دشمن صهیونیستی را در عملیات‌های پیشین تضعیف کرده‌اند و امروز، آسمان فلسطین اشغالی برای موشک‌ها و پهپاد‌های ایرانی باز شده است.»
موشک سجیل، یک موشک دوربرد دو مرحله‌ای با پیشران سوخت جامد است که از سکوی پرتاب متحرک یا ثابت شلیک می‌شود. به دلیل برخورداری از سرعت بالا، مانورپذیری در مرحله نهایی و قابلیت عبور از چتر‌های دفاع هوایی، این موشک به عنوان یکی از برگ‌های برنده راهبردی ایران در برابر دشمنان منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای شناخته می‌شود.
گزارش‌های اولیه از رسانه‌های عبری‌زبان نشان می‌دهد که سامانه‌های پدافندی «گنبد آهنین»، «فلاخن داوود» و سامانه‌های مکمل آمریکایی و فرانسوی نتوانسته‌اند به‌طور کامل از نفوذ این موشک‌ها جلوگیری کنند. منابع غیررسمی از وقوع انفجار در چند مرکز نظامی و لجستیکی در جنوب و مرکز سرزمین‌های اشغالی خبر می‌دهند.
مشخصات موشک بالستیک سجیل:
نوع موشک: بالستیک دو مرحله‌ای با سوخت جامد
برد عملیاتی: ۲۰۰۰ کیلومتر
نوع پرتاب: عمودپرتاب
سکوی پرتاب: متحرک جاده‌ای یا ثابت
طول موشک: ۱۷.۵ متر
سال رونمایی: ۱۳۸۷ شمسی
استفاده از «سجیل» در این حمله، نه صرفاً یک نمایش قدرت، بلکه پیامی راهبردی برای دشمنان ایران بود؛ آن‌هم در زمانی که بسیاری تصور می‌کردند برگ برنده‌های ایران تنها در قالب پهپاد‌ها یا موشک‌های کوتاه‌برد خلاصه شده‌اند.
موشک سجیل، اگرچه یک سلاح قدیمی در دکترین دفاعی ایران محسوب می‌شود، اما اکنون کارکرد جدیدی یافته است: بازدارندگی فعال در عمق راهبردی دشمن. عبور این موشک از سامانه‌های چندلایه و مشترک اسرائیلی-غربی، نشان داد که بازسازی و تقویت پدافند هوایی رژیم صهیونیستی حتی با کمک ناتو، ناتوان از مقابله با توان موشکی ایران است.
از منظر نظامی، این حمله ممکن است نقطه عطفی در تغییر محاسبات باشد؛ جایی که تهدید از سطح هشدار، به سطح پاسخ‌های فعال و پیش‌دستانه ارتقاء می‌یابد؛ و از منظر راهبردی، یعنی ایران حالا نه‌فقط توان پاسخ دارد، بلکه قادر است ابتکار عمل را در میدان تعیین کند؛ حتی با موشک‌هایی که سال‌ها پیش طراحی شده‌اند، اما اکنون در لحظه مناسب به کار گرفته می‌شوند.
انتهای پیام/
