۲۷/ خرداد /۱۴۰۴
گزارش آنا از بحران آب در پایتخت

رسوب‌های خطرناک بلای جان تهرانی‌ها

رسوب‌های خطرناک بلای جان تهرانی‌ها
رسوب‌های سفید و بعضاً قهوه‌ای که از شیر‌های آب و کتری‌های خانه‌های تهرانی‌ها بیرون می‌آید، تنها نشانه ظاهری یک مشکل بزرگ‌تر است؛ آبی با املاح و ناخالصی‌های فراتر از حد استاندارد که هم به تاسیسات خانگی آسیب می‌زند و هم سلامت مردم را تهدید می‌کند.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا، در سال‌های نه چندان دور، آب تهران به عنوان آبی سالم و سلامت شناخته می‌شد و بسیاری از هموطنانی که از شهر‌های دیگر (مثل استان‌های مرکزی، قم و...) به پایتخت می‌آمدند، از کیفیت آب در دسترس تهرانی‌ها تعجب می‌کردند. اما شرایط در سال‌های اخیر کاملا تغییر کرده و امروز بحران آب به یکی از بزرگترین دغدغه‌های شهروندان پایتخت تبدیل شده است.

رسوب‌های سفید و بعضاً قهوه‌ای که از شیر‌های آب و کتری‌های خانه‌های تهرانی‌ها بیرون می‌آید، تنها نشانه ظاهری یک مشکل بزرگ‌تر است؛ آبی با املاح و ناخالصی‌های فراتر از حد استاندارد که هم به تاسیسات خانگی آسیب می‌زند و هم سلامت مردم را تهدید می‌کند.

بر اساس گزارش‌های اتحادیه‌های مختلفی همچون اتحادیه تاسیسات مکانیکی ساختمان، اتحادیه تعمیرکاران لوازم خانگی، اتحادیه تولیدکنندگان و تعمیرکاران صنایع برودتی و دیگر اصناف درگیر با این ماجرا، در سال‌های اخیر (طبق آمار) بیش از ۵۰% خرابی‌های وسایلی مثل آبگرمکن‌ها، ماشین‌های لباس‌شویی و ظرف‌شویی و... به دلیل رسوب‌های آهکی موجود در آب است.. این رسوب‌ها عمدتاً از مواد معدنی موجود در آب سخت مانند کلسیم و منیزیم تشکیل می‌شوند و با تجمع بر روی سطوح مختلف، عملکرد وسایلی که با آب کار می‌کنند را تحت تأثیر قرار می‌دهند.

کمتر کسی هست که در تهران زندگی کند و با مشکل رسوب در شیر‌های آب یا آبگرمکن و پکیج خانه‌اش مواجه نشده باشد. این موضوع را با یکی از تعمیرکاران مجاز آبگرمکن درمیان گذاشتیم که در پاسخ به خبرنگار آنا درباره تعداد درخواست‌های مردمی برای جرمگیری و رسوب‌زدایی از آبگرمکن‌ها توضیح داد: «هر هفته حداقل ۱۰ دستگاه آبگرمکن را باز می‌کنم که کاملاً با رسوب بسته شده‌اند. بعضی‌ها آنقدر آسیب دیده‌اند که قابل تعمیر نیستند، بعضی هم به دیگر اجزای آبگرمکن آسیب رساندند که باید آن قطعات را تعویض کنم که این مسئله باعث بالاتر رفتن هزینه‌های تعمیر می‌شود.»

وی با اشاره به هزینه‌های تعمیر و نگهداری یک دستگاه آبگرمکن قدیمی هم گفت: «یک خانوار تهرانی به‌طور متوسط باید سالانه چند میلیون تومان فقط برای رسوب‌گیری، تعمیر یا تعویض لوازم آسیب‌دیده از رسوب آب هزینه کند. این مسئله فقط مربوط به آبگرمکن است و هزینه برای پکیج، ماشین لباس شویی، ماشین ظرفشویی، سماور برقی و... متفاوت است و این هزینه را بالاتر می‌برد.

افزایش رسوب باعث شده که اداره آب به تعمیرکاران توصیه کند سالانه دوبار آبگرمکن‌ها را جرمگیری کنند. «ما سال‌های قبل معمولا سالی یک بار، یا دو سال یک بار این کار را انجام می‌دادیم و در بسیاری از موارد که خانوار‌ها کم مصرف بودند، با یک بار جرمگیری هم ممکن بود آبگرمکن ۳-۴ سال بدون مشکل کار کند، اما جدیداً سازمان آب به ما اعلام کرده که هر ۶ ماه یکبار رسوبگیری کنیم که البته خیلی از شهروندان این کار را انجام نمی‌دهند و تصور می‌کنند تعمیرکاران برای جیب خودشان این حرف را می‌زنند ولی ما چیزی که شنیدیم را منتقل کردیم. این وضعیت رسوب برای همه ماست، هم وسایل منزل‌مان هم خودمان که از این آب مصرف می‌کنیم و این رسوب وارد بدنمان می‌شود.

تهدید سلامت شهروندان

نکته مهم دیگر در رابطه با افزایش میزان رسوب در آب‌های لوله‌کشی پایتخت این است که این املاح به صورت مستقیم روی سلامت مردم تاثیر دارد و عوارض متعددی را هم به وجود می‌آورد. طبق تحقیقات مرکز سلامت محیط و کار وزارت بهداشت مصرف طولانی‌مدت آب با املاح بالا (به‌ویژه کلسیم و منیزیم غیرمجاز) می‌تواند منجر به سنگ کلیه، مشکلات گوارشی و حتی افزایش خطر ابتلا به آرتروز شود.

این موضوع را با یک متخصص کلیه نیز درمیان گذاشتیم که او نیز هشدار داد: «در ۲ سال اخیر، شاهد افزایش ۲۰ درصدی بیماران مبتلا به سنگ کلیه در تهران بودیم که یکی از عواملش می‌تواند املاح موجود در آب باشد.»

منشأ مشکل کجاست؟

در این میان یک پرسش مهم وجود دارد، «چرا آب تهران تا این حد رسوب دارد؟» با یک سرچ در اینترنت به پاسخ‌های مختلفی برای این سوال می‌رسیم، مواردی مثل «فرسودگی تصفیه‌خانه‌ها». سیستم‌های تصفیه آب تهران (مثل جلالیه و کن) بیش از ۳۰ سال عمر دارند و گویا قادر به فیلتر کردن املاح اضافی نیستند. یا «کاهش کیفیت منابع آب» که نشان می‌دهد با خشک‌شدن و کم آب شدن سد‌های اصلی پایتخت مانند لتیان و لار، آب تهران بیشتر از چاه‌های عمیق تأمین می‌شود که معمولاً در این چاه‌ها حجم املاح معدنی بسیار بالاست.

مورد سوم بی‌تفاوتی مسئولان است که علیرغم شکایت‌های مکرر مردم، هیچ برنامه عملیاتی خاصی برای نوسازی تاسیسات یا اجرای فیلتراسیون پیشرفته اعلام نشده است. این در حالی است که در چند سال اخیر شهروندان تهرانی برای مصارف خانگی خود از دستگاه‌های تصفیه آب استفاده می‌کندد.

راه‌هایی مثل تعویض لوله‌های فرسوده شهر (که از آن پروژه‌های مسکوت مانده شهری در سال‌های اخیر بوده)، استفاده از فناوری‌های نرم کننده آب در تصفیه‌خانه‌های مرکزی، شفاف سازی آمار کیفیت آب به صورت ماهانه برای مردم و... از آن دسته کار‌هایی است که مدیران و مسئولان این حوزه می‌توانند انجام دهند و تا به امروز متاسفانه شاهد آن نبودیم.

ما در خبرگزاری آنا در گفت‌و‌گو با کارشناسان و مسئولان این حوزه، سوژه آب آلوده پایتخت را دنبال می‌کنیم تا هم به آماری شفاف درخصوص میزان کیفیت آب تهران برسیم، هم به دنبال ارائه راه حلی برای برون رفت از این موقعیت بحرانی باشیم، چون همه می‌دانند آب تهران در آستانه یک فاجعه زیست محیطی است و باید هرچه سریع‌تر فکری به حال آن کرد.

انتهای پیام/

ارسال نظر
گوشتیران
قالیشویی ادیب