پتک ترامپ بر سر اوکراین؛ اروپا گوشه رینگ گیر افتاد

به گزارش خبرگزاری آنا، اخیراً ۶ منبع آگاه به «نیویورک تایمز» گفته‌اند که «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهور آمریکا از تهدید‌های خود برای پیوستن به کارزار فشار اروپا ازجمله مشارکت در اعمال تحریم‌های جدید علیه روسیه عقب‌نشینی کرده است. 

این تغییر مسیر، بعد از تماس تلفنی روز دوشنبه ترامپ با «ولادیمیر پوتین» همتای روس رخ داد. کاخ سفید حتی به گونه‌ای مدیریت شده، خود را از روند وساطت کنار کشیده و می‌گوید: مسکو و کی‌یف باید خودشان راه‌حلی برای پایان جنگ پیدا کنند.

دوران هزینه‌های دیپلماتیک آمریکا، ارسال تسلیحات جدید برای کی‌یف و تحریم‌های اقتصادی علیه روسیه به سرعت در حال پایان است

به این ترتیب، چنانچه ترامپ دوباره نظر خود را تغییر ندهد، تحولات پس از تماس روز دوشنبه دقیقا همان چیزی خواهد بود که پوتین می‌خواهد: پایان فشار آمریکا و ایجاد شکاف عمیق در سازمان پیمان آتلانتیک شمالی.

به گفته یک مقام کاخ سفید وضعیت در حال حاضر متفاوت است. زیرا تحریم‌های بیشتر علیه روسیه مانع فرصت‌های تجاری می‌شود و رئیس‌جمهور آمریکا به دنبال فرصت‌های اقتصادی حداکثری برای ایالات متحده است.

مضمون رفتار ترامپ با «ولودیمیر زلنسکی» رئیس‌جمهور اوکراین و سایر اروپایی‌ها نیز آن است که دوران هزینه‌های دیپلماتیک آمریکا، ارسال تسلیحات جدید برای کی‌یف و تحریم‌های اقتصادی علیه روسیه به سرعت در حال پایان است.

فراموش نکنیم که شهر استانبول در روز پانزدهم ماه مه (25 اردیبهشت) میزبان مذاکراتی میان نمایندگان روسیه و اوکراین با هدف دستیابی به راه‌حلی برای پایان دادن به جنگ جاری بود. در حالی که انتظار می‌رفت ولادیمیر پوتین رئیس‌جمهور روسیه، شخصا در این مذاکرات حضور یابد، کرملین در آخرین لحظات اعلام کرد که وی در ترکیب هیأت روسیه حضور نخواهد داشت.

دونالد ترامپ نیز که احتمال حضورش مطرح شده بود، از سفر به ترکیه خودداری کرد. در مقابل، ولودیمیر زلنسکی رئیس‌جمهور اوکراین، اعلام کرد که شخصاً در مذاکرات استانبول شرکت خواهد کرد.

همان گونه که پیشبینی می‌شد، مذاکرات استانبول به جای تبدیل شدن به نقطه عطفی در پایان دادن به جنگ اوکراین، تبدیل به عرصه‌ای جهت پیچیده‌تر شدن مذاکرات صلح میان مسکو و کی یف شده است. 

ترامپ و همراهانش از خلق این پیچیدگی و بسط آن استقبال می‌کنند، زیرا هر اندازه صحنه مذاکرات آتش بس شفاف‌تر باشد، قدرت مانور کاخ سفید در آن و باج خواهی ترامپ از اعضای اروپایی ناتو محدودتر خواهد شد.

بنابراین، علی رغم مواضع اعلامی زلنسکی و اروپاییان در خصوص مذاکرات شکست خورده استانبول، اکنون خشم آنها بیشتر متوجه ترامپ رئیس جمهور آمریکاست. حتی برخی گمانه زنی‌ها در فضای رسانه‌ای و سیاسی غیررسمی در غرب مبنی بر هماهنگی قبلی روسای جمهور آمریکا و روسیه در خصوص غیبت در مذاکرات استانبول به چشم می‌خورد که چندان با واقعیات هفته‌های گذشته و جاری در تعارض نیست! 

ترامپ نیز قصد دارد نهایت دستاورد‌های امنیتی و اقتصادی ممکن را از آب گل الودی که در دوران بایدن شاهد خلق آن بوده‌ایم، به دست بیاورد

زلنسکی از یک سو، خواستار ملاقات مستقیم با پوتین است و از سوی دیگر، خروج رسمی روسیه از مناطق شرقی اوکراین را پیش شرط انعقاد هرگونه توافق آتش بس قلمداد می‌کند. 

بدون شک پوتین در شرایط کنونی زیر بار چنین خواسته‌ای نمی‌رود. از سوی دیگر، ترامپ نیز قصد دارد نهایت دستاورد‌های امنیتی و اقتصادی ممکن را از آب گل الودی که در دوران بایدن شاهد خلق آن بوده‌ایم، به دست بیاورد.

 در این میان، اصلی‌ترین بازنده مذاکرات استانبول زلنسکی و بازیگران اروپایی محسوب می‌شوند: کشور‌هایی که اروپا را به صورتی خودخواسته، تبدیل به زمین بازی خونین و خطرناکی کرده‌اند.

اکنون، اروپا خود را در گوشه رینگ می‌بیند و این دقیقا همان خواسته ترامپ است! 

به حاشیه راندن زلنسکی و اروپاییان دخیل در جنگ اوکراین این امکان را به کاخ سفید می‌دهد تا در باج خواهی خود از دیگر اعضای پیمان آتلانتیک شمالی، مستند‌تر و عملگرایانه‌تر وارد صحنه شود.

در این معادله، خشم اوکراینی‌ها و اروپاییان کمترین اهمیتی برای رئیس جمهور آمریکا و همراهان وی ندارد. اما نمایشی‌تر از مذاکرات استانبول، ملاقاتی بوده که میان «مارکو روبیو» وزیر خارجه آمریکا و همتای اوکراینی وی در شهر آنتالیا (واقع در ترکیه) برگزار شد. در این گفت‌و‌گو، طرف اوکراینی «چشم‌انداز صلح» خود را با طرف آمریکایی به اشتراک گذاشت، اما با استقبال و واکنشی ایجابی از سوی روبیو مواجه نشد.