بیانیه نشست دوحه؛ تداوم عادی‌سازی یا ناتوانی در حمایت واقعی از فلسطین؟
به گزارش خبرگزاری آنا، در حالی که انتظار می‌رفت نشست دوحه به عنوان فرصتی برای تجدید وحدت و اتخاذ تصمیمات عملی در حمایت از فلسطین و مقابله با تجاوزات رژیم صهیونیستی باشد، اما بیانیه پایانی این نشست بیشتر به محکومیت‌های لفظی و ابراز همبستگی با قطر محدود شد. این امر نشان‌دهنده تداوم رویکرد‌های گذشته و فقدان اراده عملی در جهان اسلام برای مقابله با تهدیدات مشترک است.
در بیانیه پایانی نشست دوحه، با شدیدترین جملات، تجاوز بزدلانه و غیرقانونی اسرائیل به دوحه محکوم شده و از موضع حکیمانه و متمدنانه قطر در قبال این تجاوز وحشیانه قدردانی شده است. همچنین، تهدید مجدد اسرائیل در خصوص امکان حمله به قطر محکوم و هرگونه بهانه برای توجیه تجاوزات اسرائیل قاطعانه رد شده است. با این حال، هیچ اشاره‌ای به قطع یا کاهش روابط سیاسی و اقتصادی با رژیم صهیونیستی نشده است.
«سیدرضا صدرالحسینی» کارشناس مسائل بین‌الملل و تحلیلگر مسائل غرب آسیا، در گفت‌و‌گو با خبرنگار سیاسی آنا اظهار داشت: بسیاری از تحلیلگران مسائل بین‌الملل و منطقه پیش‌بینی صدور یک بیانیه کم‌رمق و بی‌تأثیر از اجلاس سران کشورهای عربی و اسلامی را داشتند؛ اما آنچه بیش از همه تعجب‌برانگیز بود این است که در این بیانیه حتی اشاره‌ای به قطع یا کاهش روابط سیاسی و اقتصادی با رژیم صهیونیستی نشده است.
به گفته وی، این واقعیت نشان می‌دهد که روند عادی‌سازی روابط با رژیم صهیونیستی همچنان از سوی برخی کشورهای مؤثر منطقه پیگیری می‌شود؛ روندی که عملیات موفق طوفان‌الاقصی در ۷ اکتبر توانست آن را متوقف یا حداقل کند سازد.
صدرالحسینی افزود: متأسفانه در بیانیه نهایی نشست دوحه هیچ موردی از حمایت از آرمان و گفتمان فلسطین نیز دیده نمی‌شود. این در حالی است که خون بیش از ۶۰ هزار شهید فلسطینی در غزه در نگاه برخی کشور‌هایی که انتظار می‌رود حامی و پشتیبان آنان باشند، همچنان بی‌اثر جلوه داده شده است.
وی ادامه داد: شگفت‌انگیزتر آنکه امروز اثرگذاری خون‌های مبارک ملت فلسطین بیش از آنکه در کشورهای عربی و اسلامی نمود پیدا کند، در محافل دانشگاهی اروپا و آمریکا و حتی در محاکم بین‌المللی مشاهده می‌شود؛ جایی که کمترین حضور از سوی جهان اسلام وجود دارد، اما بیشترین تأثیرگذاری علیه رژیم صهیونیستی شکل گرفته است.
این تحلیلگر مسائل غرب آسیا در پایان با طرح پرسشی تأمل‌برانگیز خطاب به فرهیختگان جهان عرب و اسلام گفت: آیا زمان آن نرسیده که اندیشمندان و نخبگان عرب و مسلمان بپرسند وابستگی سران کشورهایشان تا کجا ادامه خواهد داشت؟
آیا ندای مظلومان فلسطینی هنوز به گوش مقامات ارشد این کشور‌ها نرسیده است؟
چرا امروز این صدا در غرب توانسته چالش‌های جدی برای رژیم صهیونیستی ایجاد کند، اما در جهان عرب و اسلام همچنان کمترین اقدام عملی صورت نگرفته است؟
انتهای پیام/
