اشکال از کدام است؛ کارشناس لوده یا رسانه غیرمردمی؟

اشکال از کدام است؛ کارشناس لوده یا رسانه غیرمردمی؟
خارج از دایره حزب و گرایش سیاسی، یک آدم باید چقدر وقیح باشد که از سکوی رسانه داخلی برای شلیک به امنیت ملی کشورش استفاده و آن را تبدیل به بلندگوی تیم مذاکره‌کننده دشمن کند. «یاسر هاشمی رفسنجانی» لودگی کرده یا «آرمان ملی» خیانت؟ دولت چرا ساکت است؟

گروه سیاسی خبرگزاری آنا: لابد مزاح می‌کنند؛ با همان شوخ‌طبعی پدر خدابیامرزشان، اما قطعاً نه با همان دوراندیشی.

یعنی ترجیح‌مان این است که تصور کنیم دارند مزاح می‌کنند؛ والله با عقل جور درنمی‌آید که آدم فارغ از اعتقاد به هر حزب، آیین و مرامی به دستگاه دیپلماسی کشورش توصیه کند که «بی‌خیال، بدِه بره».

البته توصیه تا این حد عامیانه نبود؛ از حق نگذریم ما فحوای یک مقاله خوش‌تراش، بالابلند و پرطمطراق را در این جمله کوتاه خلاصه کردیم که «آقا واگذار کن، تمام».

حتماً می‌پرسید چه چیز را؟

جواب را باید از فرزند آیت‌الله فقید گرفت یا شاید بهتر بود بگوییم باید در روزنامه «آرمان ملی» خواند آنجا که «یاسر هاشمی رفسنجانی» در یادداشتی با عنوان «روایت تغییر در مذاکرات ایران و آمریکا» قلم‌فرسایی که نه دُرافشانی (بخوانیدغلط اضافی) کرده و در مقام خیرخواه ملت، تیم مذاکره‌کننده ایران را تشویق به «واگذاری امتیاز» به طرف آمریکایی می‌کند!

او جایی در این به‌اصطلاح یادداشت، ادعا‌های رسانه‌های معاند درباره طرح سه‌مرحله‌ای ایران را (مثل‌اینکه واقعاً ارائه شده باشد) عیناً تکرار می‌کند. طرحی که به ایران نسبت داده‌شده شامل ۱. کاهش سقف غنی‌سازی اورانیوم ۲. توقف کامل غنی‌سازی.۳ انتقال همه ذخایر اورانیوم غنی‌شده به کشور ثالث است.

یک‌لحظه صبر کنید. مگر قرار نبود غنی‌سازی خط قرمز ایران در مذاکرات موسوم به روند مسقط باشد؟

با این اوصاف، الآن یاسر دروغ می‌گوید یا دستگاه دیپلماسی ایران یا شاید هم ملت کج‌فهم است؟

این یک‌قلم ادعا برای تشویش اذهان عمومی و به پا کردن یک جنگ روانی تمام‌عیار به نفع تیم مذاکره‌کننده آمریکایی کافی است. اصلاً تا وقتی پسر سردار سازندگی هست، چه حاجت به دشمن؟

جالب آنکه پسر مرحوم اکبر هاشمی رفسنجانی به ادعای کذب «واگذاری حق غنی‌سازی اورانیوم» راضی نیست و توصیه می‌کند که ایران باید «قواعد بازی جدید را بپذیرد» و «امتیازات واقعی بدهد».

آقای هاشمی رفسنجانی، تعارف نکن، در لفافه حرف نزن، بگو کدام امتیاز؟ نکند به‌زعم شما باید «حق دفاع موشکی» را هم واگذار کنیم تا به‌قول‌معروف معامله جوش بخورد و خیرش را ببینیم؟

لابد مزاح می‌کند. این حجم از بی‌تعصبی نسبت به وطن از آدمی که لباس خودی‌ها را پوشیده، اما سنگ غریبه را به سینه می‌زند، بیشتر شبیه یک شوخی رکیک است تا توصیه سیاسی.

جالب آنجا که جناب‌خان مدعی شده که «حادثه انفجار بندر شهید رجایی» هشدار آمریکا خطاب به طرف ایرانی است که اگر امتیاز ندهی از این بدتر در راه است.

ما اشتباه می‌کنیم یا همین امروز «فاطمه مهاجرانی» سخنگوی دولت گفت «احتمال خرابکاری در حادثه بندر تا الآن رد شده است».

اصلاً گیریم که خرابکاری بود. شما از کجا می‌دانی کار آمریکا بود؟ نکند «مایکل آنتون» مسئول تیم فنی آمریکا در روند مسقط که در مقاله‌ات این‌همه ما را از او ترساندی، این اطلاعات را بیخ گوشت گفته است؟

به نظرم، یک نفر در دولت چهاردهم باید متولی رسیدگی به دوستان اصلاح‌طلبی باشد که دلشان زیادی شور ملت را می‌زند.

کابوس خوش‌مزگی یاسر در این یادداشت پرکنایه و رکیک از حد بازخوانی من بیرون است و شاید باید خودتان آن را در «آرمان ملی» بخوانید.

نه بهتر است یکی را در دولت متولی دروازه‌بانی این تارنمای رسانه‌ای یا روزنامه‌های مشابه کنند که آنقدر جفنگ نبافند.

از دولت چهاردهم کسی داوطلب نیست؟ اصلاً این دولت متولی دارد؟

انتهای پیام/

ارسال نظر
رسپینا
گوشتیران
قالیشویی ادیب