کاهش چشمگیر کودکان مقیم در شیرخوارگاه شبیر/ «طرح میزبانی» جای شیرخوارگاههای متمرکز را گرفت
به گزارش خبرنگار آنا؛ در شرایطی که کودکان آسیبدیده یکی از حساسترین گروههای اجتماعی محسوب میشوند، نقش شیرخوارگاهها در تأمین امنیت روانی و جسمی این کودکان بسیار حیاتی است. شیرخوارگاه شبیر تهران بهعنوان یکی از مهمترین مراکز نگهداری کودکان زیر ۶ سال، طی سالهای اخیر با اجرای برنامههای نوآورانه تلاش کرده است تا علاوه بر نگهداری ایمن، مسیر رشد طبیعی، عاطفی و شناختی کودکان را نیز هموار کند.
سابقه تأسیس و تغییر کاربری شیرخوارگاه
زهرا بهروانفر، سرپرست شیرخوارگاه شبیر، در گفتوگو با خبرنگار آنا درباره سابقه شکلگیری این مرکز گفت: این مکان از سال ۱۳۳۲ با کاربری خدمات اجتماعی به زنان و کودکان فعالیت داشته و از سال ۱۳۷۸ بهطور اختصاصی به نگهداری کودکان زیر ۶ سال اختصاص یافته است. به گفته وی، با افزایش تعداد کودکان بیسرپرست و بدسرپرست و تبدیل این مرکز به خانه دائمی بسیاری از کودکان، ساختمان قدیمی تخریب و از سال ۱۳۹۴ ساخت فضای جدید آغاز و در سال ۱۳۹۸ به بهرهبرداری رسیده است.
ادغام شیرخوارگاهها و افزایش ظرفیت
بهروانفر در ادامه توضیح میدهد که از سال ۱۳۹۸ دو شیرخوارگاه تهران ادغام و به این مجموعه منتقل شده و در مقطع ادغام، آمار کودکان به ۱۸۷ نفر رسیده است. او تأکید میکند که ورودی کودکان به دستور مقام قضایی و بهدلیل قرار گرفتن در معرض آسیب انجام میشود و خروج نیز یا با بازگشت به خانواده اصلی پس از بهبود شرایط است یا واگذاری به خانوادههای جایگزین واجد شرایط.
کاهش زمان اقامت کودکان و تسهیل فرزندخواندگی
سرپرست شیرخوارگاه شبیر توضیح میدهد که نگهداری جمعیت بالای کودک در یک مکان متمرکز به سلامت روان و رشد طبیعی کودکان آسیب میزند و به همین دلیل طی سالهای اخیر روند فرزندخواندگی تسهیل شده است. او میگوید زمانی که کودکان پیشتر در یکسالگی واگذار میشدند اکنون این زمان به ۶ ماه و حتی دوماهگی رسیده و همین امر موجب بهبود وضعیت جسمی و روانی آنان شده است.
اجرای طرح «میزبانی»؛ پلی میان شیرخوارگاه و خانواده
بهروانفر یکی از مهمترین اقدامات این مرکز را اجرای طرح «میزبانی» عنوان میکند؛ طرحی که طی آن کودکانی که شرایط سلامت پایدار دارند پیش از تعیین تکلیف نهایی، به خانوادههای آموزشدیده سپرده میشوند تا در محیط خانگی رشد کنند. وی تأکید میکند این طرح با تأیید مراجع قانونی اجرا میشود و هدف آن جلوگیری از عقبماندگی رشدی، عاطفی، شناختی و حسی کودکان در دوره اقامت در مراکز نگهداری است.
نظارت مستمر بر خانوادههای میزبان و خدمات حمایتی
به گفته سرپرست شیرخوارگاه شبیر، تیم کارشناسان میزبان بهصورت مستمر و روزانه وضعیت کودکان را رصد کرده و خانوادهها موظف به ثبت گزارش هفتگی در سامانه هستند. همچنین پیگیریهای پزشکی، درمانی و نیازهای اولیه کودکان با حمایت شیرخوارگاه انجام میشود و خانوادهها تحت آموزش و نظارت کامل قرار دارند.
کاهش چشمگیر تعداد کودکان مقیم
بهروانفر اعلام میکند که با اجرای این طرحها، آمار کودکان مقیم از بیش از ۱۸۷ نفر ابتدا به ۱۲۰، سپس ۶۰ و اکنون به حدود ۲۵ کودک رسیده است؛ کودکانی که بهدلیل شرایط خاص جسمی و درمانی امکان واگذاری موقت ندارند و شیرخوارگاه نقش یک ایستگاه درمانی و مراقبتی برای آنان ایفا میکند.
اهمیت وجود شیرخوارگاه در هر شهر
سرپرست شیرخوارگاه شبیر با اشاره به آسیبهای اجتماعی همچون اعتیاد و طلاق، تأکید میکند که وجود چنین مراکزی یک ضرورت اجتماعی است؛ چراکه این مراکز پناهگاهی امن برای کودکانی هستند که در معرض آسیب قرار میگیرند و باید در کوتاهترین زمان ممکن از شرایط خطر دور شوند. او اولویت اصلی این مراکز را تأمین امنیت روانی، عاطفی و سلامت رشد کودکان میداند.
آنچه امروز در شیرخوارگاه شبیر تهران جریان دارد تنها یک فرآیند نگهداری نیست؛ بلکه تلاشی انسانی، علمی و ساختارمند برای بازگرداندن مفهوم «خانه»، «آغوش امن» و «زندگی طبیعی» به کودکانی است که بخشی از مسیر زندگیشان با رنج و ناامنی همراه بوده است. اجرای طرح میزبانی، کاهش مدت اقامت، افزایش سرعت فرزندخواندگی و نظارت دقیق بر خانوادههای پذیرا نشان میدهد اگر همراهی دستگاههای حمایتی، مشارکت اجتماعی و نگاه مسئولانه ادامه یابد، میتوان آیندهای امنتر و انسانیتر برای این کودکان رقم زد.
انتهای پیام/
