سینمای فلسطین در کانون توجه جشنواره‌های جهانی
به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا به نقل از اکسپرس تریبیون، سینمای فلسطین که سال‌ها به عنوان موضوعی «بیش از حد سیاسی» یا «پرخطر» نادیده گرفته می‌شد، اکنون به یکی از جریان‌های اصلی جشنواره‌های معتبر بین المللی بدل شده است.
در حالی که جنگ غزه همچنان ادامه دارد، فیلم‌های فلسطینی و آثاری با محوریت فلسطین توانسته‌اند نگاه جهانیان را به خود جلب کرده و روایت‌های تازه‌ای از رنج، مقاومت و حافظه جمعی این ملت مظلوم ارائه دهند.
موفقیت مستند «وقتی هیچ سرزمینی نماند»، برنده اسکار بهترین مستند سال، نقطه عطفی در این مسیر بود. این فیلم که به آوارگی خانواده‌ها در کرانه باختری می‌پردازد، با وجود فشارهای سیاسی و دشواری در توزیع در سینماهای جهانی، توانست به فروش ۲.۵ میلیون دلاری در آمریکا دست یابد. این موفقیت، تناقضی آشکار میان تحسین جهانی و مقاومت داخلی ایالات متحده علیه آثار فلسطینی را برجسته کرد.
اکنون، اما فضای جهانی تغییر کرده است. در جشنواره تورنتو، فیلم «فلسطین ۳۶» ساخته آنماری جاسر با استقبال گسترده روبه رو شد و حقوق پخشش در آمریکا خریداری شد. هم‌زمان، فیلم «تمام آنچه از تو باقی مانده» اثر شیرین دعبس، نماینده اردن در اسکار، و «صدای هند رجب» ساخته کوثر بن هنیه در جشنواره ونیز تحسین فراوانی برانگیخت.
فیلم اخیر که روایت دختر شش‌ساله قربانی بمباران اسرائیل است، با حمایت برد پیت و خواکین فینیکس ساخته شد و به نقطه احساسی جشنواره بدل گشت.
این استقبال صرفاً جنبه تجاری ندارد؛ بلکه بُعدی سیاسی نیز پیدا کرده است. توزیع کنندگان و پخش کنندگان بین المللی این آثار را حامل پیام همبستگی و آگاهی بخشی می‌دانند. در عین حال، جشنواره ونیز شاهد بزرگ‌ترین حرکت اعتراضی تاریخ خود بود؛ هزاران نفر در خیابان‌های لیدو راهپیمایی کرده و خواستار توقف نسل کشی در غزه شدند.
همچنین بیش از ۱۵۰۰ سینماگر ایتالیایی با امضای بیانیه‌ای خواستار تقویت صدای فلسطین شدند.
با وجود این، موانع در آمریکا همچنان پابرجاست. تهدید سالن‌های سینما، رد تبلیغات و فشارهای سیاسی بر توزیع کنندگان ادامه دارد. کارشناسان معتقدند فضای عمومی سینما در حال گشایش است و روایت‌های فلسطینی بیش از هر زمان دیگری شنیده می‌شوند.
از اسکار تا ونیز، پیام روشن است
فلسطین دیگر موضوعی حاشیه‌ای در سینما نیست. این آثار به اسنادی تاریخی تبدیل شده‌اند که نه تنها رنج و خسارت یک ملت را ثبت می‌کنند، بلکه صدای فلسطین را به گوش جهان می‌رسانند.
انتهای پیام/
