قیداری: شهریه پزشکی در پردیس خودگردان دانشگاه شهید بهشتی، نصف شهریه یک دبیرستان لوکس تهران است

به گزارش خبرنگار آنا، محمد اسماعیل قیداری، رئیس دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، در نشستی صمیمانه با اصحاب رسانه، با تاکید بر اهمیت نگاهی منصفانه و شفاف به مقوله آموزش عالی، به ویژه در رشته‌های پرهزینه‌ای، چون پزشکی، دندانپزشکی و داروسازی، اظهار کرد: جامعه و افکار عمومی باید در جریان هزینه‌های واقعی تربیت یک دانشجوی نخبه در این حوزه‌ها قرار گیرند تا هرگونه تصمیم‌گیری در مورد شهریه‌ها، مبتنی بر واقعیت‌ها و به دور از هرگونه بزرگ‌نمایی یا سوءتفاهم باشد.

قیداری با اشاره به اینکه نباید در اطلاع‌رسانی دچار بزرگ‌نمایی شویم و باید همواره بی‌طرفی را حفظ کنیم، افزود: بر خلاف تصور برخی، آموزش پزشکی یک فرایند بسیار پیچیده و پرهزینه است. هر دانشجوی پزشکی سالانه هزینه‌های قابل توجهی را به دانشگاه تحمیل می‌کند که شامل دستمزد اساتید برجسته، هزینه‌های نگهداری و به‌روزرسانی آزمایشگاه‌های مجهز، فضای فیزیکی استاندارد، و تجهیزات پیشرفته می‌شود.

وی در ادامه به مثالی برای روشن شدن ابعاد این هزینه‌ها پرداختند: اخیراً در هیئت رئیسه دانشگاه، مصوبه‌ای در خصوص بازنگری در شهریه‌های دانشجویان شهریه‌پرداز رشته‌های پزشکی، دندانپزشکی و داروسازی داشتیم. نکته جالب توجه این است که حتی با این بازنگری، شهریه‌های ما هنوز به مراتب کمتر از شهریه‌هایی است که برخی مدارس غیرانتفاعی سطح شهر تهران برای مقطع دبیرستان از والدین دریافت می‌کنند. در حال حاضر، شاهد دریافت شهریه‌هایی در حدود ۲۰۰ تا ۲۵۰ میلیون تومان به عنوان شهریه روتین در دبیرستان‌های تهران هستیم، که در بسیاری موارد هزینه‌های اضافی برای برنامه‌های فوق‌برنامه یا کلاس‌های روز‌های جمعه نیز به آن افزوده می‌شود و ممکن است مجموعاً به ۳۰۰ تا ۴۰۰ میلیون تومان در سال نیز برسد.

رئیس دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تصریح کرد: هدف ما از طرح این موضوع، نه ایجاد ناامیدی در میان خانواده‌ها و دانشجویان، بلکه شفاف‌سازی و مقایسه با واقعیت‌های موجود در جامعه است. ما معتقدیم خبرنگاران و رسانه‌ها نقش حیاتی در داوری منصفانه بین مردم و مسئولین دارند و باید با بیانی بی‌طرفانه و واقع‌بینانه، اطلاعات را به جامعه منتقل کنند.

قیداری در پایان با تأکید بر مسئولیت اجتماعی همگان در مواجهه با چالش‌ها، مانند مسئله آب و خشکسالی، بیان کرد: ایجاد ناامیدی، گناهی بزرگ است. دیدن عکس سد لتیان و یادآوری کمبود آب، باید ما را به صرفه‌جویی و استفاده صحیح از منابع تشویق کند، نه اینکه حس ترس یا ناامیدی را در جامعه گسترش دهد. ما باید با رویکردی مسئولانه و امیدوارانه، به دنبال راه‌حل‌ها باشیم و با شفافیت، واقعیت‌ها را برای تصمیم‌گیری بهتر به اشتراک بگذاریم.