وقتی هوش مصنوعی به کرامت انسانی دست اندازی می‌کند

وقتی هوش مصنوعی به کرامت انسانی دست اندازی می‌کند
پژوهش تازه‌ای از دانشگاه «چارلز داروین» نشان می‌دهد که پیشرفت‌های سریع هوش مصنوعی، اگر بدون شفافیت و مقررات کافی پیش برود، می‌تواند حقوق فردی، آزادی‌ها و کرامت انسان‌ها را تهدید کند.

افزایش استفاده از هوش مصنوعی (AI) شیوه تعامل انسان‌ها را تغییر داده است اما بر اساس پژوهشی تازه از دانشگاه «چارلز داروین» (CDU)، این پدیده در عین حال خطری جهانی برای کرامت انسانی به شمار می‌رود.

دکتر «ماریا راندازو»، نویسنده اصلی این تحقیق از دانشکده حقوق دانشگاه CDU، توضیح می‌دهد که هوش مصنوعی با سرعت زیادی در حال دگرگون‌سازی نظام‌های حقوقی و اخلاقی غرب است، اما این تحول به فرسایش اصول دموکراتیک و تقویت نابرابری‌های اجتماعی موجود منجر می‌شود.

او خاطرنشان کرد که چارچوب‌های نظارتی کنونی اغلب حقوق و آزادی‌های اساسی انسان‌ها را نادیده می‌گیرند؛ از جمله حریم خصوصی، حمایت در برابر تبعیض، خودمختاری فردی و مالکیت فکری. دلیل اصلی این کاستی، ماهیت مبهم بسیاری از مدل‌های الگوریتمی است که ردیابی عملکرد آنها را دشوار می‌سازد.

مشکل «جعبه سیاه»

دکتر راندازو این فقدان شفافیت را «مشکل جعبه سیاه» توصیف می‌کند و می‌گوید تصمیماتی که توسط سیستم‌های یادگیری عمیق و یادگیری ماشین تولید می‌شوند، برای انسان‌ها قابل ردیابی نیستند. این ابهام باعث می‌شود افراد نتوانند بفهمند آیا و چگونه یک مدل هوش مصنوعی حقوق یا کرامت آنها را نقض کرده است و همین امر مانع پیگیری مؤثر عدالت در صورت وقوع چنین تخلفاتی می‌شود.

او افزود: «این مسئله‌ای بسیار جدی است که بدون مقررات کافی، تنها بدتر خواهد شد.»

به گفته او: «هوش مصنوعی به هیچ‌وجه دارای هوش به معنای انسانی نیست. این یک دستاورد مهندسی است، نه رفتاری شناختی. هیچ درکی از آنچه انجام می‌دهد یا چرایی آن ندارد – هیچ فرایند فکری مشابه انسان در کار نیست، فقط بازشناسی الگوهاست، عاری از تجسم، حافظه، همدلی یا خرد.»

رویکرد‌های جهانی در حکمرانی هوش مصنوعی

در حال حاضر، سه قدرت اصلی دیجیتال در جهان ایالات متحده، چین و اتحادیه اروپا رویکرد‌های کاملاً متفاوتی نسبت به هوش مصنوعی در پیش گرفته‌اند: به ترتیب بازارمحور، دولت‌محور و انسان‌محور.

دکتر راندازو هشدار داد: «در سطح جهانی، اگر توسعه هوش مصنوعی را به آنچه ما را انسان می‌سازد توانایی انتخاب، احساس، استدلال همراه با مراقبت، همدلی و شفقت گره نزنیم، با خطر خلق سیستم‌هایی مواجه می‌شویم که به جای بهبود شرایط انسانی، انسانیت را به داده‌های آماری تقلیل می‌دهند و ارزش آن را کاهش می‌دهند.»

به گزارش (scitechdaily) وی در پایان افزود: «نوع بشر نباید وسیله‌ای برای رسیدن به هدف تلقی شود.»

انتهای پیام/

ارسال نظر
گوشتیران
قالیشویی ادیب
رسپینا